ဘုရားရွင္တို႔၏ျဖစ္စဥ္ဓမၼတာ (၃၀)။
၁။ အေလာင္းေတာ္သည္ မယ္ေတာ္၀မ္း၌ ပဋိသေႏၶ ေနရသည္။ နတ္ျပည္မွသာစုေတရသည္။
ျဗဟၼျပည္မွလာလွ်င္ ကာမဂုဏ္ကိုရြံ႕မုန္းသည့္အထံုပါလာၿပီး ကာမဂုဏ္မခံစားခ်င္ျဖစ္မည္။
၂။ မယ္ေတာ္၀မ္း၌ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီး ေရွ႕သို႔မ်က္ႏွာျပဳေနသည္။ မယ္ေတာ္၀မ္းသည္ ပူထြက္ ျခင္း မရွိ။မယ္ေတာ္သည္ အေလာင္းေတာ္ကိုျမင္ရသည္။ ခ်င္ျခင္းတပ္ျခင္း၊နာက်င္ျခင္း၊ေအာ့အံျခင္း စေသာဒုကၡမ်ားမခံစားရ။(သာမန္လူ သေႏၶသားေတြဟာ အမိ၀မ္းမွာ ေျပာင္းျပန္ေနပါတယ္)။
၃။ မယ္ေတာ္သည္ အေလာင္းေတာ္ကိုရပ္လွ်က္ဖြါးရသည္။ညစ္ေပမႈမရွိ။ မယ္ေတာ္သည္ က်န္းမာစြာရွိသည္။ အေလာင္းေတာ္သည္ ေမြးေမြးခ်င္းကိုယ့္ေျခေပၚကိုယ္ရပ္သည္။
၄။ ေတာအရပ္၌သာဖြါးရသည္။
၅။ ဖြါးလွ်င္ဖြါးခ်င္း ေျမာက္ဘက္သို႔ ခုႏွစ္ဖြါးလွမ္းၿပီး သီဟနာဒ ၾကံဳး၀ါးသည္။
၆။ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးျမင္ၿပီး၊သားတစ္ေယာက္ရေသာညမွာေတာထြက္သည္။နမိတ္ျပေသာ နတ္သားကို ဘုရားအေလာင္း၏ဆရာ ငါးေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္ဟုသတ္မွတ္သည္။
ေဗာဓိကုကၠိဳ၊ ေညာင္ထိုထို၊လူပ်ိဳဘုရား၊မရွိျငား။
၇။ ၾကာသကၤန္းျဖင့္ အနည္းဆံုးဒုကၠရစရိယာခုႏွစ္ရက္က်င့္ရသည္။ အရဟတၱဖိုလ္၏တံခြန္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းဘ၀ရၿပီးမွ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ရသည္။
၈။ ဘုရားျဖစ္မည့္ေန႔ ႏို႔ဃနာ ဘုဥ္းေပးရသည္။ ယင္းဃနာတြင္နတ္တို႔ထဲ့ေသာနတ္သဒၶါ ပါသျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ၿပီး ၄၉ ရက္စာ အာဟာရျဖစ္သည္။
၉။ ျမက္အခင္းေပၚမွာထိုင္ေတာ္မူလွ်က္ ဘုရားျဖစ္ ေရာက္ရသည္။
၁၀။ ေဗာဓိပလႅင္ေပၚမွာ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းရသည္။
၁၁။ မာန္စစ္သည္ကိုေအာင္ျမင္ရသည္။
၁၂။ ေဗာဓိပလႅင္ထက္မွာ ၀ိဇၨာ သံုးပါးရသည္။
၁၃။ ေဗာဓိပင္၏ ထက္၀န္က်င္၌သာ သတၱာသတၱဟ စံေတာ္မူရသည္။
၁၄။ တရားေဟာရန္ျဗဟၼာေတာင္းပန္ရသည္။ သတၱာသတၱဟ စံေတာ္မူၿပီးေနာက္ တရားရနိုင္
သူမ်ားကိုပကတိ မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္ၿပီး တရားမေဟာခ်င္စိတ္ျဖစ္သည္။ (ေဂါတမဘုရားအား မဟာသဟမၸတိ ျဗဟၼမင္းေတာင္းပန္သည္)
၁၅။ ဣတိပဏ မိဂါဒ၀ုန္ေတာ၌သာ ဓမၼစၾကာတရားဦးေဟာရသည္။
၁၆။ တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔တြင္ ၾသ၀ါဒပါတိေမာက္ျပဳရသည္။
၁၇။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာအျမဲေနရသည္။
၁၈။ သာ၀တၳိၿမိဳ႕တံခါးမွာ တန္းခိုးျပ (ယမိုက္=အစံု၊ျပာဋိဟာ=တန္းခိုး) ျပရသည္။
၁၉။ တာ၀တံ ိသာမွာအဘိဓမၼာေဟာရသည္။
၂၀။ သကၤႆနဂိုရ္ျပည္ၿမိဳ႕တံခါးသို႔ တာ၀တံ ိသာမွ ဆင္းရသည္။
၂၁။ ဖလသမာပတ္ကိုမျပတ္၀င္စားရသည္။
၂၂။ ကၽြတ္ထိုက္ေသာေ၀ေနယ်ကို ၾကည့္ရသည္ (ေန႔သံုးခါ၊ညသံုးခါ ၾကည့္သည္)
၂၃။ အေၾကာင္းေပၚလွ်င္ ၀ိနည္းပညတ္ရသည္။
၂၄။ အေၾကာင္းျဖစ္လာလွ်င္ ဇတ္ေတာ္ ေဟာရသည္။
၂၅။ ေဆြမ်ိဳးအစည္းအေ၀းမွာ ဗုဒၶ၀င္ ေဟာရသည္။
၂၆။ အာဂႏၱဳရဟန္းမ်ားႏွင့္ပဋိသႏၶာရ ေဟာေျပာရသည္။
၂၇။ ဒါယကာတို႔ပင့္၍၀ါဆိုလွ်င္၀ါကၽြတ္သည့္အခါ ပန္ၾကားၿပီးမွသြားရသည္။
၂၈။ ဗုဒၶကိစၥငါးပါးကိုျပဳရသည္။
၂၉။ ပရိနိဗၺာန္၀င္စံမည့္ေန႔သားျပြမ္းဆြမ္းကိုဘုဥ္းေပးရသည္။
၃၀။ ကုေဋႏွစ္သန္းေလးသိန္းေသာ သမာပတ္တို႔ကို၀င္စားၿပီးပရိနိဗၺာန္ျပဳရသည္။
No comments:
Post a Comment