၁။ ပဋိသေႏၶေနျခင္းဆင္းရဲ ဆိုတဲ့ ဒုကၡမရွိပါဘူး။ နတ္သမီးက အသက္ ၁၆-၁၈ ႏွစ္အရြယ္၊ နတ္သားက အသက္ ၂၀ အရြယ္၊ဘြားကနဲေပၚလာတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ နတ္ျပည္မွာ သားဖြါး ခန္းေတြ၊ သားဖြါးေဆးရံု ေတြ မရွိပါ။
၂။ အိုျခင္းဆင္းရဲ ဆိုတဲ့ ဒုကၡမရွိပါဘူး။ နတ္သမီးက အသက္ ၁၆-၁၈ ႏွစ္အရြယ္၊နတ္သားက အသက္ ၂၀ အရြယ္၊ေသတဲ့အထိရွိေနတယ္တဲ့။ အလွျပင္ဆိုင္တို႔၊ plastic surgery တို႔လုပ္စရာမလိုပါ။
၃။ နာျခင္းဆင္းရဲမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္နတ္ျပည္မွာေဆးရံု၊ေဆးေပးခန္းမရွိပါ။
၄။ အလုပ္လုပ္စရာမလိုပါ။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းပညာလည္းသင္ရန္မလိုပါ။
၅။ အ၀တ္လဲ စရာမလိုပါ။ ကံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ နတ္၀တ္တံဆာေတြက အျမဲ သစ္လြင္ ေတာက္ပ ေနပါတယ္။ ေသခါနီး တစ္ပတ္ေလာက္မွာမွ အေရာင္မွိန္လာပါတယ္။
၆။ အေလး၊အေပါ့လည္းသြားစရာမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ နတ္ျပည္မွာ အိမ္သာမရွိပါ။
၇။ နတ္သမီးမ်ား ဓမၼတာလာျခင္း၊ ကိုယ္၀န္ေတာင္ျခင္း၊ ခေလးေမြးရျခင္း ဒုကၡမ်ား မရွိပါ။ သားသမီးျဖစ္မဲ့ နတ္သား၊နတ္သမီးက နတ္သမီးရဲ့ရင္ခြင္မွာ ေပၚလာ တယ္ တဲ့။
၈။ နတ္သမီး၊နတ္သားမ်ား တူႏွစ္ကိုယ္တြဲ၍ကာမဂုဏ္ခံစားနိုင္သည္တဲ့။ နတ္သားရဲ့ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္မဲ့ နတ္သမီးက နတ္သားရဲ့ အိပ္ခန္းမွာေပၚတယ္တဲ့။ အိမ္ေဖၚျဖစ္မဲ့ နတ္သားနတ္သမီးေတြက နတ္နန္းထဲ မွာ ေပၚလာတယ္တဲ့။
၉။ အစားအေနနဲ႔ နတ္သုဓါလို႔ေခၚတဲ့ အလြန္ေမႊးႀကိဳင္ၿပီး၊ အေၾကာ္ေပါင္း တစ္ေထာင္အထိ ဆိမ့္၀င္သြား တဲ့အရသာရွိတဲ့ အစာကို ေတာင္းတ လိုက္ရင္ ေပၚလာတယ္တဲ့။ တစ္ခါစားရင္ တစ္ပတ္ခံတယ္။ နတ္ေတြ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး နတ္သုဓါမစားမိလို႔ရွိရင္ ေသတယ္တဲ့။
၁၀။ က်န္တဲ့ နတ္ေသေစတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုက ေဒါသျဖစ္ရင္ နတ္ေသတယ္။ နတ္ေတြရဲ့ ရုပ္ကိုယ္ႀကီးက အလြန္ႏုညံ့တယ္ ဒါေၾကာင့္ ေဒါသဆိုတဲ့ ပူတဲ့ဓါတ္ကိုမခံနိုင္ဘူး။ နတ္ေတြရဲ့ ရုပ္ကႏုညံ့လို လူ႔မ်က္ေစ့နဲ႔ မျမင္နိုင္ဘူး။ ဥပမာ။ ေလ ကိုမျမင္ရသလိုပါပဲ။
၁၁။ နတ္မ်ားေရခ်ိဳးရန္၊ အိပ္ရန္မလို၊ ေညာင္းညာျခင္းမရွိ။ ေခၽြးထြက္ျခင္းမရွိ။
၁၂။ ေသလွ်င္အေလာင္းမက်န္။ အေငြ႔ျဖစ္သြားသည္။ ထိုေၾကာင့္ သၿဂၤ ိဳဟ္ရန္မလို၊ သခ်ၤ ိဳင္းမရွိ။
၁၃။ အလင္းေရာင္အတြက္ ေနေရာင္၊လ ေရာင္၊ လွ်ပ္စစ္မီးလဲ မလို၊ ကိုယ္မွထြက္ေသာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ေနသည္။
၁၄။ နတ္ဘ၀ ဆိုတာ လူ႔ျပည္ကျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္အက်ိဳးေတြ ခံစားေနတဲ့ ဘ၀ ပါပဲ။ ဥပမာ အားျဖင့္ တစ္ႏွစ္အလုပ္လုပ္ၿပီး ဆုထားတဲ့ ေငြနဲ႔ အပန္းေျဖအနားယူသလိုပါပဲ။ ပိုက္ဆံကုန္ရင္ အလုပ္ျပန္ လုပ္ရ သလို၊ ကုသိုလ္ကံ ကုန္ရင္ နတ္ဘ၀က ျပန္ရတာပဲ။
၁၅။ နတ္ေတြရဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ လူ႔ျပည္အခ်ိန္ႏႈိင္းမယ္ဆိုရင္။ အနိမ့္ဆံုးက အျမင့္ဆံုးနတ္ဘံု အထိ ႏွစ္ဆ ဆီတက္သြားတယ္။ နတ္သက္တမ္းက ေလးဆ ဆီတက္သြားသည္။ အေပၚတက္ေလ အခိ်န္ ၾကာေလ ဆိုတာကို လကမၻာေပၚသြြားသူမ်ားကသက္ေသျပေနသည္။ လကမၻာေပၚက တစ္ေန႔သည္ ကမၻာေျမႀကီးေပၚက တစ္လ ႏွင့္ညီသည္ဟု သိပၸံပညာရွင္မ်ား လက္ခံထား သည္။
လူ႔ျပည္မွ နတ္ျပည္ ၆ထပ္အထိ၊ တစ္ခုႏွစ္တစ္ခု ယူဇနာေပါင္း ၄၂၀၀၀ ကြာသည္။ တစ္ယူဇနာ ပ်မ္းမွ်ျခင္း ၁၀ မိုင္ႏွင့္တြက္လွ်င္ မိုင္ေပါင္း ၄၂၀.၀၀၀ တြင္ ေအာက္ဆံုးနတ္ျပည္ ရွိသည္။ ဤအတိုင္း နတ္ျပည္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုလည္း မိုင္ေပါင္း ၄၂၀.၀၀၀ ကြာသြားသည္။ နတ္ျပည္ ၆ ထပ္ အေပၚ၌ ျဗဟၼျပည္ ၂၀ ရွိသည္။
နတ္ျပည္အေပၚဆံုးမွ ေအာက္ဆံုး ပထမစ်ာန္ျဗဟၼျပည္ (၃ ဘံု တစ္တန္းထဲရွိသည္) သည္ ယူဇနာ ၅၅၈၀၀၀ ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ မိုင္ေပါင္း ၅၅၈၀.၀၀၀ ျဖစ္သည္။ ျဗဟၼျပည္ ဒုတိယစ်ာန္ဘံု (၃ ဘံု) သည္ ပထမစ်ာန္ျဗဟၼျပည္မွ ယူဇနာ ၅၅၈၀၀၀ အျမင့္တြင္ ရွိသည္။ တတိယစ်ာန္ ဘံု ၃ ဘံုသည္ ဒုတိယစ်ာန္ဘံု၏ ယူဇနာ ၅၅၈၀၀၀ အကြာတြင္ရွိသည္။ စတုတၳစ်ာန္ဘံုတြင္ (၇ ဘံုရွိသည္) သည္၊ တတိယစ်ာန္ ဘံု ၏ ယူဇနာ ၅၅၈၀၀၀ အျမင့္တြင္ ရွိၿပီး၊ ပဥၨမစ်ာန္ဘံု ၄ ဘံုသည္ စတုတၳစ်ာန္ဘံု၏ ယူဇနာ ၅၅၈၀၀၀ အျမင့္တြင္ ရွိသည္။ထိုေၾကာင့္ လူ႔ျပည္ႏွင့္ အထက္ဆံုး ျဗဟၼာ့ ဘံုသည္ ယူဇနာေပါင္း ၂၂.၂၈၄.၀၀၀ ကြာသည္။
လူ႔ျပည္ ႏွစ္ ၅၀ = စတုမဟာရာဇ္ နတ္ျပည္။
လူ႔ျပည္ ႏွစ္ ၁၀၀ = တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္။
လူ႔ျပည္ ႏွစ္ ၂၀၀ = ယာမာ နတ္ျပည္။
လူ႔ျပည္ ႏွစ္ ၄၀၀ = တုသိတာ နတ္ျပည္။
လူ႔ျပည္ ႏွစ္ ၈၀၀ = နိမၼာနရတိ နတ္ျပည္။
လူ႔ျပည္ ႏွစ္ ၁၆၀၀ = ပရနိမၼိတ၀ိသ၀တၱီ နတ္ျပည္။
နတ္ျပည္ နတ္တြက္ကိန္းအသက္ လူ႔တြက္ကိန္းအသက္
၁။ စတုမဟာရာဇ္ ႏွစ္ ၅၀၀။ ႏွစ္ ၉.၀၀၀.၀၀၀။
၂။ တာ၀တိ ံသာ ၁၀၀၀။ ၃၆.၀၀၀.၀၀၀။
၃။ ယာမာ ၂၀၀၀။ ၁၄၄.၀၀၀.၀၀၀။
၄။ တုသိတာ ၄၀၀၀။ ၅၇၆.၀၀၀.၀၀၀။
၅။ နိမၼာနရတိ ၈၀၀၀။ ၂၃၀၄.၀၀၀.၀၀၀။
၆။ ပရနိမၼိတ၀ိသ၀တၱီ ၁၆၀၀၀။ ၉၂၁၆.၀၀၀.၀၀၀။
နတ္ေသျခင္းအေၾကာင္း (၄) ပါး။
၁။ ကံကုန္ျခင္း။
၂။ နတ္သက္တမ္းကုန္ျခင္း။
၃။ နတ္သုဒၶါစားရန္ေမ့ျခင္း။
၄။ ေဒါသျဖစ္ျခင္း။
ဒီပဲရင္းဆရာေတာ္
ေပ်ာ္လြန္ျခင္း၊ေဒါသျပင္း၊
ခ်က္ခ်င္းေသသည့္၊စတု၀တိ ံသာ၊
ေပ်ာ္လြန္ေသဆံုး၊ေျခာက္ထပ္လံုး၊
ေပါင္းရံုးတစ္နည္းလာ။
နတ္မ်ားစုေတကာနီးတြင္ လူ႔ျပည္ရက္ႏွင့္ (၇) ရက္တြင္ ပုဗၺနိမိတ္ (၅) ပါးထင္သည္။
၁။ ပန္ဆင္ထားေသာနတ္ပန္းမ်ားညႇိဳးျခင္း။
၂။ နတ္၀တ္တန္ဆာမ်ားညစ္ႏြမ္းျခင္း။
၃။ လက္ကတီးၾကား (ခ်ိဳင္းၾကား) မွ ေခၽြးထြက္ျခင္း။
၄။ အိုရုပ္မ်ားေပၚလာျခင္း၊ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါမွိန္ျခင္း။
၅။ နတ္ျပည္တြင္မေပ်ာ္ဘဲ၊ပ်င္းလာျခင္း။
နတ္ဘ၀ဟာ ကိေလသာထူေျပာတဲ့ ပုထုဇဥ္ ေတြအတြက္အလြန္လိုခ်င္တဲ့ ဘ၀ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့
ျမတ္ဘုရားက နတ္ဘ၀ဟာ အေကာင္းဆံုး ဘံုလို႔မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ ? ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ စတဲ့ကုသိုလ္ေတြကိုလူ႔ဘ၀မွာလို စုေဆာင္းလို႔မရလို႔ပါပဲ။
နတ္ဘံုမွာ -
၁။ ဒါန လုပ္လို႔မရပါဘူး။ နတ္စည္းစိမ္ေတြဟာ ကုသိုလ္ကံအရျဖစ္လာတာပါ။ ေပးလို႔မရပါဘူး။
၂။ သီလကုသိုလ္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ -
(၁) သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျခင္းမွေရွာင္ျခင္း။ နတ္ေတြဟာ သူတစ္ပါးသတ္လို႔မေသပါဘူး။
(၂) သူတစ္ပါးဥစၥာခိုးျခင္းမွေရွာင္ျခင္း။ နတ္စည္းစိမ္ေတြဟာ ကုသိုလ္ကံအရျဖစ္လာတာပါ။ ခိုးလို႔မရပါဘူး။
(၃) သူတစ္ပါးသားမယားကိုျပစ္မွားျခင္းမွေရွာင္ျခင္း။ သူတစ္ပါးသားမယားလည္း ျပစ္မွား လို႔မရပါဘူး။
(၄) မုသာဝါဒဆုိတာက သူတစ္ပါး အက်ဳိးစီးပြားကုိ ထိ ခုိက္ပ်က္ျပားေစေသာ လိမ္ညာမႈ၊ လွည့္ပတ္ပါ။ နတ္ေတြရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားက ကံသက္သက္ေၾကာင့္ျဖစ္တာမို႔ သူတစ္ပါးေၾကာင့္ မပ်က္စီးတာေၾကာင့္ ဒီဒုစရိုက္လဲ မရွိပါဘူး။
(၅) အရက္ေသစာေသာက္စားျခင္း။ ေအာက္ဆံုးထပ္ျဖစ္တဲ့ စတုမဟာရာဇ္နတ္ေတြ ေသာက္ တယ္လို႔မွတ္ရပါတယ္။ သူတို႔ေတြအရက္မူးေနလို႔ သိၾကားမင္းနဲ႔အဖြဲ႔က သူတို႔ကိုေဂ်ာက္ထဲ တြင္းခ်ၿပီး တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္ကိုသိမ္းခဲ့တယ္လို႔မွတ္ရပါတယ္။
နတ္ျပည္တြင္မရနိုင္ေသာကမၼ႒ာန္းမ်ား။
၁။အသုဘ ဆယ္ပါး။
၂။ ကာယဂတာသတိကမၼ႒ာန္း။
၃။ အာဟာေရပဋိကုလသညာကမၼ႒ာန္း။
တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္မွာေတာ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ဆံေတာ္ကို ဌာပနာ ထားေသာ စူဠာမုနိေစတီေတာ္ရွိပါတယ္။ အရိယာနတ္မ်ား လည္းတရားေဟာၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နတ္ျပည္မွာ ေပ်ာ္စရာေတြမ်ားလြန္းလို႔ အစာစားဖို႔ေတာင္ေမ့ၿပီး၊ ေသတယ္ဆိုေတာ့ တရားလုပ္ဖို႔ သတိရဖို႔ဆိုတာ လူ႔ဘ၀က အထံု မပါသြားရင္လြယ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသာတာပန္ျဖစ္တဲ့ သိၾကားမင္းေတာင္ တခါက ျမတ္ဘုရားထံ တရားလာေတာင္းၿပီး၊ နတ္ျပည္ျပန္သြားတဲ့အခါ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလန္မေထရ္ နတ္ျပည္ လိုက္သြားေမးတာ သိၾကားမင္း ေမ့သြားလို႔ ျပန္သတိရေအာင္ နတ္ဗိိဗာန္ႀကီးကို လႈပ္ခါ ခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က နတ္အားလံုးဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ထင္ရွား တာကေတာ့ ျမတ္ဘုရားအေလာင္းေတာ္ အပါ၀င္ သူေတာ္ေကာင္းေတြကိုလိုက္ေႏွာက္ ယွက္ေနတဲ့ မာရ္နတ္ပါပဲ။
က်မ္းကိုး
သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန။ ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္ ။၂၀၀၅။
No comments:
Post a Comment