လာေရာက္ၾကသူေတြေရာ မလာနိုင္သူေတြပါ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစ

Friday, March 29, 2013

ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္စားျခင္းသံုးမ်ိဳး(သဒၶမၼရံသီရိပ္သာဆရာေတာ္)




၁။ သီလျဖင့္စားျခင္း
ကေလးသူငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါး ကစား ဖို႔ရာ စားသည္ မဟုတ္၊ အေရအဆင္းလွပတင့္တယ္ဖို႔ရာ စားသည္မဟုတ္၊ အားမာန္ေတြတက္ ၾကြ ဖို႔ရာစား သည္ မဟုတ္၊ ဤခႏၶာကိုယ္က်န္းက်န္းမာမာရွိဖို႔ရာ၊ ဘာသာသာသနာအတြက္၊ မိမိသူ တစ္ပါး အတြက္အက်ိဳးရွိရာကို ေဆာင္ရြက္နိုင္ဖို႔ရာ၊ အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ဖို႔ရာ ဟ ုပညာျဖင့္ႏွလံုးသြင္းစားသံုးျခင္း။

 

၂။ သမထျဖင့္စားျခင္း။
စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကိုစီမံခ်က္ျပဳတ္ေသာပုဂၢိဳလ္၊ေၾကြးေမြး ေထာက္ပံ့ ခဲ့ ဖူးေသာ မိဘဆရာသမား၊အလွဴရွင္မ်ားမွစ၍အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာရွိအားလံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၲဝါ တို႔ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်မ္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဟု ေမတၲာပြါးကာစားသံုးျခင္း။

 

၃။ ဝိပႆနာျဖင့္စားျခင္း။
စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကိုျမင္ေသာအခါမွစ၍စား ေသာက္ေသာ အမူအရာမ်ားကို ရႈ႕မွတ္၍စားျခင္း။

 

က်င့္နိုင္ဖို႔ရာ ဆင္ျခင္ကာ၊စားတာ သီလမည္။
ေမတၲာပြါးကာ စားသံုးတာ မွန္စြာ သမထမည္။
စားသံုးမူယာ၊ရႈ႕မွတ္ကာ၊စားတာ ဝိပသ္မည္။

Wednesday, March 27, 2013

သံဃာ့ဂုဏ္ရည္ (၉)



ဒါယကာမ်ားသတိထားဖြယ္။                                                                                                                       ၁။ ပစၥည္းကပ္လွ်င္ ႏွစ္ေတာင့္ထြာထက္မေဝး တစ္ေထာင့္ထြာ အတြင္း
ျဖစ္ရမည္။                                                                                                                                   ၂။ ညဂ်င္းသုတ္=ဂ်င္း၊ဆီ၊ဆားသာ ပါရျခင္း။
၃။ ေန မြန္လြဲခ်ိန္တြင္ ဘုန္းမေပးေကာင္းေသာ အစာမ်ား
မကပ္ ရ။                                                                                                  
၄။ နံနက္တြင္သာစားေကာင္းေသာပစၥည္းမ်ားဥပမာဆန္စသည္ကိုရဟန္းလက္ထဲ၊ သပိတ္ထဲ မကပ္ေကာင္း။ ပါလာသည့္ကပၸိယကိုသပိတ္ကိုင္ခိုင္းၿပီး အဲဒီသပိတ္ထဲ ေလာင္းရမည္။                                                                                                                     ၅။ ေရႊေငြတိုက္ရိုက္လွဴမရ။ ကပၸိယထံလွဴၿပီးအရွင္ဘုရားအလိုရွိတဲ့အခါ (၁၀ဝ) တန္ ပစၥည္းအလွဴခံပါလို႔ ရဟန္း ေတာ္အားေလွ်ာက္ထားရမယ္။

၆။ အျမစ္ပါတဲ့နံနံပင္တို႔၊အေစ့ပါတဲ့သပ်က္သီး၊ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ငရုတ္သီးတို႔ကို ကပၸိမႈ ျပဳၿပီးမွဘုန္းေပးေကာင္းတယ္။ ကပၸိမႈျပဳတယ္ဆိုတာစားအပ္ေအာင္လုပ္ျခင္း။

ရဟန္းက ကပၸိယံ ကေရာဟိ = အပ္ေအာင္ျပဳေလာ့။                                                                                                     
ဒကာက ကပၸိယံ ဘေႏၱ =အပ္ပါၿပီဘုရား။(လက္သီးႏွင့္ဆိတ္ျခင္း၊ ဓါးႏွင့္လွီးျခင္း၊မီးႏွင့္တို႔ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ရသည္) 

၇။ ဒကာမမ်ား မိမိဆံပင္၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါစသည္အား ရဟန္းနင္းရန္၊ကိုင္ရန္ မလုပ္ေကာင္း။
၈။ ရဟန္းတစ္ပါးတည္းရွိေသာေက်ာင္းသို႔ ဒကာမမ်ားတစ္ေယာက္တည္းမသြားရ။
၉။ ရဟန္းေတာ္တို႔မကိုင္ေကာင္းေသာပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည့္ လူမိန္းမ၊တိရစၦာန္မတို႔၏ ကိုယ္ကာယ၊မိန္းမတို႔၏အဝတ္အရံု၊ ထန္းရြက္လက္စြပ္တို႔မွစ၍အသံုးအေဆာင္တန္းဆာ၊မိန္းမပံုသဏၭန္အရုပ္၊ၾကက္မဝပ္ဟန္ လက္ဘက္အုပ္၊နတ္သမီး တံဆိပ္မီးျခစ္၊အမ်ိဳးသမီးရုပ္ပံုပါေသာျပကၡဒိန္မွစ၍အမ်ိဳးသမီးဓါတ္ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳး ၊စပါးမ်ိဳး(၇)ပါး၊ သစ္ပင္၌သီးေနေသာ စားဖြယ္အသီးအရြက္၊လူတို႔စုပံုထားေသာအသီးအရြက္၊ဘုရားခ်ေသာေရႊ၊ေရႊဆိုင္း၊ေရႊထြက္ေသာမ်ိဳးေက်ာက္မွစ၍ ေရႊေငြရတနာ(၁၀)ပါး၊ေသနတ္စေသာလက္နက္၊မုဆိုးတံငါတို႔၏ပိုက္ကြန္၊ေဆာင္း၊ေက်ာ့ကြင္း၊တီး မႈတ္စရာ တူရိယာပစၥည္း၊    ဘ႑ာ၊ဤပစၥည္းမ်ားကိုမကိုင္ေကာင္းေပ။ ထိုေၾကာင့္ အထက္ပါပစၥည္းမ်ား ရဟန္းအားမလွဴရ။

 



က်မ္းကိုး။
၁။မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္၏ ဘုရားဥပေဒ ေတာ္ႀကီး။
၂။ ၂၂၇ သြယ္ေသာ၀ိနည္း။ http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:167790
၃။သိထားမွေကာင္း ၀ိနည္းအေၾကာင္း http://www.lapyae000.com/2011/09/blog-post_25.html#more

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။




Saturday, March 23, 2013

သံဃာ့ဂုဏ္ရည္ (၈)



 

ရဟန္းမ်ားအကပ္ခံျခင္း။
၁။ ယာဝကာလိက = စပါး၊ပဲ၊ထန္း။ဘူး၊အုန္း၊ပိႏဲၷ၊ဖရံု၊သခြား၊သစ္သီးႀကီးကိုးပါး၊ ဆာေလာင္မႈကို ေဖ်ာက္သျဖင့္ အာဟာရကိစၥၿပီးေသာသစ္ရြက္သစ္သီး၊မုန္႔မ်ိဳးစံုတို႔သည္ယေန႔နံနက္အကပ္ခံၿပီး မြန္းမတည့္မွီအထိသံုးေဆာင္နိုင္သည္။
မြန္းတည့္ရံုမွ်၊အပ္တံုက၊ ယာဝကာလိကာ။

၂။ ယာမကာလိက = အဖတ္မပါေသာေဖ်ာ္ရည္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ဆာေလာင္မြတ္ သိပ္ျခင္းတည္းဟူေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္္ယေန႔အကပ္ခံၿပီးေနာက္ေန႔အရုဏ္တက္သည့္တိုင္ေအာင္သံုး ေဆာင္နိုင္သည္။
ေနာက္အာရံုမွ်၊အပ္တံုက၊ ယာမကာလိကာ။

၃။ သတၲဟာကာလိက = ေထာပတ္၊ဆီဥ၊ဆီ၊ပ်ား၊တင္လဲတို႔သည္က်န္းမားေရးအတြက္ ယေန႔အကပ္ခံၿပီး ခုႏွစ္ရက္အတြင္းသံုးေဆာင္နိုင္သည္။
ခုႏွစ္ရက္မွ်၊အပ္တံုက၊ သတၲဟာကာလိကာ။

၄။ ယာဝဇီဝက=အာဟာရကိစၥကိုမၿပီးေစေသာဇီးျဖဴ၊သွ်ိသွ်ား၊ဖန္ခါး၊ပိတ္ခ်င္း၊ ဂ်င္း၊ ငရုတ္၊ကြမ္း၊ေလးညွင္း၊ေဆး၊ ၾကက္သြန္၊ အစရွိေသာသစ္ျမစ္သစ္ပြင့္၊ သစ္သီးႀကီး ငယ္တို႔ကိုေဆးဝါးအျဖစ္က်န္းမားေရးအတြက္ ယေန႔ အကပ္ခံၿပီးတစ္သက္တာလံုးသံုး ေဆာင္နိုင္သည္။
တစ္သက္လံုးမွ်၊အပ္တံုက၊ ယာဝဇီဝကာ။

 
ပရိေဘာဂေလးမ်ိဳး။ (သံုးေဆာင္ျခင္း)။
၁။ ေထရပရိေဘာဂ = ဒုႆီလရွင္ရဟန္းတို႔ဆြမ္းသကၤန္းစသည္ကိုသံုး ေဆာင္ျခင္း သည္ခိုး၍ သံုးေဆာင္ျခင္း မည္သည္။

၂။ ဣဏပရိေဘာဂ = သီလဝႏၱရွင္ရဟန္းတို႔ပစၥေဝကၡဏာ မဆင္ျခင္ဘဲ သံုးေဆာင္ျခင္းသည္ ေၾကြးယူ၍ သံုးေဆာင္ျခင္းမည္သည္။

၃။ ဒါယဇၨပရိေဘာဂ = ေသကၡပုဂိၢဳခုနွစ္ေယာက္တို႔သံုးေဆာင္ျခင္းသည္အေမြခံ အျဖစ္ သံုးေဆာင္ျခင္းမည္သည္။

၄။ သာမိပရိေဘာဂ = ရဟႏၱအရွင္ျမတ္တို႔သံုးေဆာင္ျခင္းသည္အစိုးရ သည္၏ အျဖစ္ျဖင့္ သံုးေဆာင္ျခင္းမည္သည္။                                                              
သစ္ပင္ကိုနတ္သတ္၊ဘုန္းႀကီးကိုလာဘ္သတ္။

 
စုေပါင္း၍အလံုးစံုအက်ဥ္းဆင္ျခင္ျခင္း။
အသက္ရွည္ၾကာ၊ေဘေရာဂါတို႔၊ကိုယ္မွာမကပ္၊ပရိယတ္ႏွင့္၊ပဋိပတ္ေရး၊ေမွ်ာ္ေထာက္ေတြး၍၊ဤေဆးဤဆြမ္းဤသကၤန္း ႏွင့္ရႊင္လန္းဖြယ္ေကာင္း၊ဤစံေက်ာင္းကိုမွီေအာင္းသံုးစြဲပါသတည္း။

က်န္ပစၥည္း၌ဆင္ျခင္ျခင္း။
ဆီမီးဖိနပ္၊ထီးေတာင္ေဝွးစ၊ဟူသမွ်ကို၊ေအးျမခ်မ္းပူ၊ေျမငူသစ္ငုတ္၊ခလုတ္ဆူးေျငာင့္၊
မေႏွာင့္ေဘးက်မ္း၊မသမ္းကင္းစင္၊စိတ္ျကည္လင္၍၊အားအင္ျပည့္မာ၊သာသနာကို၊ ေကာင္းစြာက်င့္ေဆာင္၊ျဖည့္နိုင္ေအာင္ဟုသံုးေဆာင္မွီဝဲပါသတည္း။

သကၤန္းကိုဝတ္႐ံုတိုင္းဆင္ျခင္ရန္(မဟာဝိသုဒၶါရံုဆရာေတာ္ဘုရား)။
ခ်မ္းပူကိုဖ်က္၊ ျခင္မွက္ေလေန၊ ကင္းေျမြလြဲသုန္၊ ဟီရိဂုဏ္ကို၊ကုန္ေစတတ္စြာ၊ ကိုယ္အဂၤါကို၊ လံုပါေစလို၊ ကိုယ္ကိုစံပယ္၊ ဆင္ျပင္မယ္ဟု၊ စိတ္ဝယ္ မသိမ္း၊ ဤသကၤန္းကို၊ ဖံုးလႊမ္းသံုးေဆာင္ပါသတည္း။

ေက်ာင္း၊ အိပ္ရာသို႔ ဝင္တိုင္းဆင္ျခင္ရန္။
ခ်မ္းပူကိုဖ်က္၊ ျခင္မွက္ေလေန၊ ကင္းေျမြေဝးမႈ၊ ဥတုေဘးက်မ္း၊ မသမ္းကင္းစင္၊ စိတ္ၾကည္လင္ေၾကာင္း၊ ေနရာေက်ာင္းကို၊ ကိန္းေအာင္း မွီ ခိုပါသတည္း။

ဆြမ္းလုပ္တိုင္းဆင္ျခင္ရန္။
ဤသည့္စားဘြယ္၊ အမယ္မယ္ကို၊ ျမဴးရယ္မာန္ၾကြ၊လွပေရဆင္း၊ ျပည့္ၿဖိဳးျခင္းငွါ၊ မသံုးပါဘူး၊ ေလးျဖာဓာတ္ေဆာင္၊ဤကိုယ္ေကာင္သည္၊႐ွည္ေအာင္တည္လ်က္၊ အသက္မွ်တန္း၊ မေမာပန္းျငား၊ဘုရားသာသနာ၊က်င့္ႏွစ္ျဖာကို၊က်င့္ပါႏိုင္ေစ၊ ေဝဒနာေဟာင္း၊ သစ္၊ မျဖစ္ေစရ၊ ယာပိုထ္မွ်လစ္၊ ခပ္သိမ္းျပစ္ကို၊  မျဖစ္ေလေအာင္၊ ခ်မ္းေျမ့ေအာင္ဟု၊ သံုး ေဆာင္မွီဝဲပါသတည္း။

 
ေဖ်ာ္ရည္စေသာေဆးကိုသံုးေဆာင္တိုင္းဆင္ျခင္ရန္။
က်င္နာခံခက္၊ ႏွိပ္စက္ဖိစီး၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္လာ၊ ေဝဒနာကို၊ စြန္႔ခြါပယ္လွ်င္း၊ ဆင္းရဲကင္း၍၊ လူမင္းျမတ္စြာ၊ သာသနာကို၊ ၾကည္သာ ႐ႊင္လန္း၊ ျဖည့္က်င့္စြမ္းဖို႔၊ ရည္မွန္းသံုးေဆာင္ပါသတည္း။

 
ဓာတုမနသိကာရပစၥေဝခကၡဏာ (မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္)။
သကၤန္းအတြက္- သကၤန္းဝတၳဳ၊ ဤရုပ္အစုကား၊ဥတုေခၚေညာင္း၊သူ႔အေၾကာင္း ေၾကာင့္၊ဓာတ္ေပါင္းရွစ္ခု၊ျဖစ္ေပၚစုသည္၊ ဓာတုမတၲ၊မွန္ေမာလွ၏။ ဓာတ္မွ်ျဖစ္ဆန္း၊ထိုသကၤန္းကို၊ဖံုးလႊမ္းသံုးေဆာင္၊ ဤကိုယ္ေကာင္လည္း၊ျမင့္ေခါင္ရွည္ေခတ္၊ မတည္လစ္ဘဲ၊ခုျဖစ္ခုပ်က္၊တျဖတ္ျဖတ္လွ်င္၊ေရပြက္ႏိႈင္းတု၊ပံုစံျပဳသည္၊ ဓာတ္စု ဓာတ္ခဲပါတကား။

ဆြမ္းအတြက္- ဆြမ္းဝတၳဳ၊ ဤရုပ္အစုကား၊ဥတုေခၚေညာင္း၊သူ႔အေၾကာင္းေၾကာင့္၊ဓာတ္ေပါင္းရွစ္ခု၊ျဖစ္ေပၚစုသည္၊ ဓာတုမတၲ၊မွန္ေမာလွ၏။ ဓာတ္မွ်ျဖစ္ဆန္း၊ထိုသည့္ဆြမ္းကို၊အားရမ္းသံုးေဆာင္၊ ဤကိုယ္ေကာင္လည္း၊ျမင့္ေခါင္ရွည္ေခတ္၊မတည္လစ္ဘဲ၊ ခုျဖစ္ခုပ်က္၊တျဖတ္ျဖတ္လွ်င္၊ေရပြက္ႏိႈင္းတု၊ပံုစံျပဳသည္၊ဓာတ္စု ဓာတ္ခဲပါတကား။

ေက်ာင္းအတြက္-ေက်ာင္းဝတၳဳ၊ဤရုပ္အစုကား၊ဥတုေခၚေညာင္း၊သူ႔အေၾကာင္း ေၾကာင့္ဓာတ္ေပါင္း ရွစ္ခု၊ျဖစ္ေပၚစုသည္၊ ဓာတုမတၲ၊မွန္ေမာလွ၏။ဓာတ္မွ်ျဖစ္ေတာင္း၊ ထိုသည့္ေက်ာင္းကို၊ကိန္းေအာင္းသံုးေဆာင္၊ ဤကိုယ္ေကာင္လည္း၊ ျမင့္ေခါင္ရွည္ေခတ္၊မတည္လစ္ဘဲ၊ခုျဖစ္ခုပ်က္၊တျဖတ္ျဖတ္လွ်င္၊ေရပြက္ႏိႈင္းတု၊ပံုစံျပဳသည္၊ဓာတ္စု ဓာတ္ခဲပါတကား။

ေဆးအတြက္-ေဆးဝတၳဳ၊ဤရုပ္အစုကား၊ဥတုေခၚေညာင္း၊သူ႔အေၾကာင္းေၾကာင့္ဓာတ္ ေပါင္းရွစ္ခု၊ ျဖစ္ေပၚစုသည္၊ ဓာတုမတၲ၊မွန္ေမာလွ၏။ ဓာတ္မွ်ျဖစ္ေရး၊ထိုသည့္ေဆးကို၊ဘုန္းေပးသံုးေဆာင္၊ ဤကိုယ္ေကာင္လည္း၊ ျမင့္ေခါင္ရွည္ေခတ္၊မတည္လစ္ဘဲ၊ခုျဖစ္ခုပ်က္၊တျဖတ္ျဖတ္လွ်င္၊ေရပြက္ႏိႈင္းတု၊ပံုစံျပဳသည္၊ဓာတ္စု ဓာတ္ခဲပါတကား။

ပဋိကူလမနသိကာရပစၥေဝခကၡဏာ (မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္)။
သကၤန္းအတြက္ - သကၤန္းေခၚမွီး၊ ဤပစၥည္းကား၊သူ႔ခ်ည္းဘာသာ၊တည္ေနပါက၊ ရြံရွာဖြယ္မ်ိဳး၊ မဟုတ္ႏိုးလည္း၊ ပုပ္သိုးညွီေဟာင္း၊ ဤကိုယ္ေကာင္ျဖင့္၊သံုးေဆာင္သမႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၍၊ ခုမၾကာေမာ၊သူ႔သေဘာတို႔၊ လ်င္ေဆာေပ်ာက္ျပယ္၊ကင္းစင္ကြယ္ သည္၊ထြီဖြယ္ျဖစ္ ေတာ့မည္တကား။

ဆြမ္းအတြက္ - ဆြမ္းဟုေခၚမွီး၊ ဤပစၥည္းကား၊သူ႔ခ်ည္းဘာသာ၊တည္ေနပါက၊ရြံရွာဖြယ္မ်ိဳး၊ မဟုတ္ႏိုးလည္း၊ ပုပ္သိုးညွီေဟာင္း၊ ဤကိုယ္ေကာင္ျဖင့္၊သံုးေဆာင္သမႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၍၊ ခုမၾကာေမာ၊သူ႔သေဘာတို႔၊ လ်င္ေဆာေပ်ာက္ျပယ္၊ကင္းစင္ကြယ္ သည္၊ထြီဖြယ္ျဖစ္ ေတာ့မည္တကား။

ေက်ာင္းအတြက္ - ေက်ာင္းဟုေခၚမွီး၊ဤပစၥည္းကား၊သူ႔ခ်ည္းဘာသာ၊တည္ေနပါက၊ ရြံရွာဖြယ္မ်ိဳး၊ မဟုတ္ႏိုးလည္း၊ ပုပ္သိုးညွီေဟာင္း၊ ဤကိုယ္ေကာင္ျဖင့္၊သံုးေဆာင္သမႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၍၊ခုမၾကာေမာ၊ သူ႔သေဘာတို႔၊ လ်င္ေဆာေပ်ာက္ျပယ္၊ကင္းစင္ကြယ္ သည္၊ထြီဖြယ္ျဖစ္ ေတာ့မည္တကား။

ေဆးအတြက္ - ေဆးဟုေခၚမွီး၊ ဤပစၥည္းကား၊သူ႔ခ်ည္းဘာသာ၊ တည္ေနပါက၊ ရြံရွာဖြယ္မ်ိဳး၊မဟုတ္ႏိုးလည္း၊ ပုပ္သိုးညွီေဟာင္း၊ ဤကိုယ္ေကာင္ျဖင့္၊သံုးေဆာင္သမႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၍၊ခုမၾကာေမာ၊သူ႔သေဘာတို႔၊ လ်င္ေဆာေပ်ာက္ျပယ္၊ကင္းစင္ကြယ္ သည္၊ထြီဖြယ္ျဖစ္ ေတာ့မည္တကား။

 
ရဟန္းမစားေကာင္းေသာအသားႀကီးဆယ္မ်ိဳး။                                                     

၁။ မနုႆမံသ = လူသား။                                                                            
၂။ ဟတၲမံသ = ဆင္သား။
၃။ အႆမံသ = ျမင္းသား။
၄။ သုနခမံသ = ေခြးသား။
၅။ အဟိမံသ = ေျမြသား။
၆။ သီဟမံသ = ျခေသၤ့သား။
၇။ ဗ်ဂမံသ = က်ားသား။
၈။ ဒီပိမံသ = သစ္၏အသား။(က်ားသစ္)။
၉။ အစၦမံသား = ဝံသား။(ဝက္ဝံ)။
၁၀။ တရ စၦမံသ=ေအာင္းသား။

အစြန္းသံုးပါးမွလြတ္လွ်င္အပ္ေသာအသားကိုစားျခင္း၌အျပစ္မရွိ။
ျမင္သား၊ၾကားသား၊ယံုမွားသား။ရည္ညႊန္းသား။

 

ဓမၼဒူအရွင္တပညာေဇာ္တ။
လူ၊ေခြး၊ျမင္း၊ဆင္၊သစ္၊က်ားလွ်င္၊ျခေသၤ့၊ဝံ၊ေအာင္း၊ေျမြ၊
ရိုး၊ေရ၊သား၊ေသြး၊အေမြးတို႔ပါ မသံုးေဆာင္ရာဆယ္ျဖာအမ်ိဳးေပ။

 
က်မ္းကိုး။
၁။မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္၏ ဘုရားဥပေဒ ေတာ္ႀကီး။
၂။ ၂၂၇ သြယ္ေသာ၀ိနည္း။ http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:167790
၃။သိထားမွေကာင္း ၀ိနည္းအေၾကာင္း http://www.lapyae000.com/2011/09/blog-post_25.html#more

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။






Sunday, March 17, 2013

အလြန္ရွားပါးသြားေသာလူသားဆရာ၀န္ၾကီး။


၁၉၇၇ ခုႏွစ္ တနဂၤေႏြတစ္ရက္မွာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕စပ္စံထြန္းေဆးရံု အေရးေပၚဌာနတြင္
တာ၀န္က်ေနစဥ္ ကင္ဆာေရာဂါေဆာင္မွ တာ၀န္က် ဆရာမက လူနာတစ္ဦး
အသဲအသန္ျဖစ္ေန၍ လာႀကည့္ေပးပါရန္ အေခၚလႊတ္သျဖင့္ ကမန္းကတန္း
ကင္ဆာအေဆာင္သို႔လာခဲ့ပါတယ္။ လူနာမွာ အသက္ ၄၀ ၀န္းက်င္ရွိ
ေယာက္်ားလိင္အဂၤါတြင္ကင္ဆာျဖစ္ေသာလူနာျဖစ္ပါတယ္။ (၎ကင္ဆာေရာဂါမွာ
ျမာေပြေသာ ေယာက်္ား/မိန္းမ မ်ားမွာအျဖစ္မ်ားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လည္း ဆိုေတာ့
လိင္အဂၤါေတြမွာေပါက္ဖြါးေသာ ဗိုင္းရပ္ပိုးကူးဆက္ရာမွျဖစ္ပြါး ေသာကင္ဆာျဖစ္လို႔ပါ။
ယခုအခါယင္းကင္ဆာမျဖစ္ေအာင္ကာကြယ္သည့္ေဆး (vaccine) ရရွိေနပါၿပီး။

         လူနာကိုစမ္းသပ္ၾကည့္ရာ လိင္အဂၤါတြင္ျဖစ္ေနေသာ ကင္ဆာအနာမွ ေသြးထြက္လြန္

ေနတာတြ႔ရပါတယ္။ ဆရာမေလးက အလြန္နာေနတဲ့အတြက္ ေမာဖင္းေဆးတစ္လံုး

ထိုးထားေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ အနာမွေသြးထြက္နည္းေစရန္ ေသြးထြက္သည့္ေနရာကို

၀ါးဂြမ္းမ်ား ပတ္တီးမ်ားျဖင့္အုပ္၍ ေသြးတိတ္ ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးၿပီး၊ေသြးထြက္လြန္ထား၍

shock မရေစရန္ လိုအပ္သည္မ်ား ျပဳ လုပ္ေပးပါသည္။
(ေရာဂါျဖစ္ကာစက ကင္ဆာမျပန္႔ပြါးေစရန္အတြက္ လူနာရဲ့လိင္ေခ်ာင္းကို ျဖတ္

ထုတ္ထားပါတယ္။ ၎အျပင္ လိင္စိတ္နိုးၾကြေစသည့္ ေယာက်္ား ေဟာ္မုန္းမ်ား

ထုတ္လုပ္သည့္ ေဂြးေစ့ႏွစ္လံုးကိုလည္း ထုတ္ထားတဲ့လူနာျဖစ္ပါတယ္။

ေယာက်္ား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ဆင္းရဲ မလဲဆိုတာ

မွန္းဆနိုင္ပါတယ္။ သူ႔ချမာလည္း ျမာေပြခဲ့မိသည္ကို ေတာ္ေတာ္ေနာင္တရေနတာေတြ႔
ရပါတယ္။ အလိုႀကီးလွ်င္ အရနည္းတယ္ ဆိုတဲ့ စကားကိုလည္း ေျပးသတိရမိၿပီး

သံေ၀ဂျဖစ္မိပါတယ္။)

         လူနာဆီကထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကင္ဆာေရာဂါအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး လက္မွာ

ဖေရာင္ တိုင္ႀကီး တစ္တိုင္ကိုင္ၿပီး၀င္လာတာနဲ႔တိုးပါတယ္။ ဆရာ၀န္ႀကီးနဲ႔ႏွတ္ဆက္ၿပီး

ေသြးထြက္ေနတဲ့ လူနာအေၾကာင္းနဲ႔ က်မကုသေပးထားတာေတြကိုေျပာျပပါတယ္။

ရာ၀န္ႀကီးလည္း ေအးေအး ေကာင္းတယ္။ မင္းျပန္နိုင္ၿပီး လို႔ေျပာတာနဲ႔ ဆရာ၀န္ႀကီး

ေနာက္ဆက္မလိုက္ဘဲ ေနာက္ခ်န္ ေနခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က စပ္စံထြန္း ေဆးရံုမွာ

အထူးကု (specialist) စပယ္ရွယ္လစ္ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ နံမယ္ နဲ႔လိုက္ေအာင္ အလြန္လစ္ပါ
တယ္။ ညေနဘက္ ဆိုေဆးရံုမွာမရွိပဲေဂါက္ကြင္း မွသာ ရွိပါ တယ္။ ဒီဆရာ၀န္ႀကီးက

ထူးထူးဆန္းဆန္း တနဂၤေႏြလိုေန႔ မွာဘာေၾကာင့္ေဆးရံု ေရာက္ေနရ တာ လဲလို႔ စိတ္၀င္စား

မိတာနဲ႔ ဆရာမကိုေမးတဲ့အခါ။ ဆရာ၀န္ႀကီးက ေဗဒင္လည္းတြက္တတ္ေၾကာင္း

သူ႔လူနာေတြထဲကစိုးရိမ္ရတဲ့ခုဏကလူနာမ်ိဳးကိုေဗဒင္ တြက္ၿပီးသူ႔စရိတ္နဲ႔သူ ယၾတာေျခ

ေပး ေၾကာင္း၊လိုအပ္ပါကသူ႔ ကိုယ္ထဲကေသြးကိုေတာင္ လူနာ အတြက္ ေဖါက္လွဴ

ေၾကာင္းေျပာဆိုပါတယ္။ က်မတစ္သက္မွာေတာ့ ဒီလိုသူေတာ္ေကာင္းဆရာ၀န္ႀကီးမ်ိဳး

တစ္ခါမွ မေတြ႔ခဲ့ဘူးပါဘူး။ ယခု ထက္ထိ လည္းေတြ႔ဖို႔ ေနေနသာသာၾကားေတာင္

မၾကားမိေတာ့ပါဘူး။

Wednesday, March 13, 2013

သံဃာ့ဂုဏ္ရည္ (၇)






အေနသန၊ မိစၦာဇီဝ၊ ကုလဒ (၂၁) ပါး။မအပ္ေသာပစၥည္းရွာနည္း။
၁။ ေဆးေပး၍ဓါတ္စာေပး၍ေဆးကုျခင္း။
၂။ လူကအေဝးသို႔ခိုင္း၍ေစတမန္လုပ္ခိုင္းျခင္း။
၃။ ဟိုအိမ္ဒီအိမ္သို႔တစ္စံုတစ္ခုေစခိုင္း၍သြားျခင္း။
၄။ အနာကိုဓားခြဲေပးျခင္း။
၅။ အနာကိုေဆးလိမ္းေပးျခင္း။
၆။ အနာကိုဖန္ေဆးေပးျခင္း။
၇။ ဝမ္ႏွတ္ေဆးေပးျခင္း။
၈။ ႏွာေပးျခင္း။
၉။ မ်က္စဥ္းေပးျခင္း။
၁၀။ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ဝါးေပးျခင္း။
၁၁။ အိမ္မိုးဖို႔ထန္းရြက္ဓနိရြက္စသည္ေပးျခင္း။
၁၂။ ပန္းေပးျခင္း။
၁၃။ ငွက္ေပ်ာသီး၊အံုးသီးစေသာသစ္သီးေပးျခင္း။
၁၄။ ေရခ်ိဳးစရာဆပ္ျပာေပးျခင္း။
၁၅။ တံပူ(သြားပြတ္တံ)ေပးျခင္း။
၁၆။ မ်က္ႏွာသစ္ေရေပးျခင္း။
၁၇။ မ်က္ႏွာေခ်မႈန္႕ေပးျခင္း။
၁၈။ ေျမညက္ေပးျခင္း။
၁၉။ မိမိကိုယ္ကိုေအာက္ခ်ကာဒကာဒကာမတို႔ကိုေျမွာက္၍ေျပာဆိုျခင္း။
၂၀။ အမွန္နည္းပါးအမွားမ်ားေသာစကားတို႔ျဖင့္ဒကာဒကာမတို႔သေဘာက်ေလာက္ ေအာင္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာဆိုျခင္း။
၂၁။ ကေလးထိန္းကဲ့သို႔ ဒကာဒကာမတို႔ခေလးကိုေခ်ာ့ျမွဴျခင္း။ ပစၥည္းလာဘ္ကိုေမွ်ာ္၍ မိမိကိုအထင္ႀကီး ေအာင္ ဟန္လုပ္ျခင္း။ ပစၥည္းေလးပါးလွဴေအာင္ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္ေျပာျခင္း။ အရိယာဟု ထင္ေအာင္ အရိပ္နိမိတ္ေျပာျခင္း။
          အေနသန၊ မိစၦာဇီဝ၊ ကုလဒ နည္းမ်ားျဖင့္လာဘ္ရေအာင္လုပ္လွ်င္ထိုပစၥည္း ျပဳလုပ္သူသာမက မည္သည့္ ရဟန္း နွင့္မွ်မအပ္။ မသံုးထိုက္။ စြန္႔ပစ္ရသည္။ ျမင္သမွ်ၾကား သမွ်ရဟန္းတို႔က ေနာင္ဤသို႔မလုပ္ရန္ဆံုးမရ၏။ သံုးႀကိမ္ ဆံုးမ ၍မွမရလွ်င္ ပဗၺာဇနိယကံျပဳရသည္။(နွင္ထုတ္ရသည္)။ ထိုေက်ာင္း၊ထိုပစၥည္းမ်ားသာမက ထိုဒကာထိုရြာတို႔၌ပင္ အလွဴ မခံရေတာ့ေခ်။
အခါတစ္ပါးအရွင္သာရိပုၾတာသည္ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕၌ ဆြမ္းခံအၿပီး လမ္းေဘးဇရပ္တစ္ခု နံရံကိုမွီ၍ ဆြမ္းဘုန္းေပးေနစဥ္ သုစိမုခီ မည္ေသာပညာတတ္ ပရိဗိုဇ္မတစ္ဦးကဤ သို႔ေမးေလွ်ာက္၏။
           အရွင္ဘုရား၊ ဆြမ္းကိုငံု႔ၿပီးဘုဥ္းေပးပါသလား၊ ေမာ့ၿပီးအရပ္ေလးမ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီးေထာင့္ေလး ေထာင့္အရပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘုဥ္းေပး ပါသလား။ တစ္ခုစီေမး၍တစ္ခုစီပင္ မဟုတ္ဟု ေျဖေတာ္မူ၏။ မဟုတ္ပံုကို ထပ္၍ ေမးေလွ်ာက္သျဖင့္တစ္ခုစီ ရွင္းျပေတာ္မူရဖူး၏။
၁။ ငံုစံုစား-ဘူမိနက္သန္ေျမၾကန္အတတ္ျဖင့္ေျမခံေရခံစိုက္ပ်ိဳးမႈကို ေျပာေဟာ၍ ဝမ္းေက်ာင္း စားေသာက္ရေသာရဟန္း။
၂။ ေမာ့စား-ေနလနကၡတ္ၿဂိဳဟ္ကပ္ၿဂိဳဟ္ပူးအတတ္ျဖင့္ ဝမ္းေက်ာင္းစားေသာက္ ေသာ ရဟန္း။
၃။ တူရူရူၾကည့္စား- လူဒကာဒကာမတို႔၏အေစအပါးခံကာ အရပ္ေလး မ်က္ႏွာ လွည့္လည္သြား လာ၊ ေဆာင္ရြက္ေပးၿပီးမွ ထမင္းစားရေသာရဟန္း၊
၄။ ေထာင့္ၾကည့္စား-သာသနာႏွင့္ဖီလာေထာင့္ရပ္ျဖစ္ေသာ အဂၤဝိဇၨာ၊ လကၡဏာ ေဗဒင္၊ဓာတ္ ရိုက္ ဓာတ္ဆင္၊ အင္းအိုင္ခလဲ့၊ လက္ဖြဲ႕ဂါထာမႏၱာန္၊ ဘိုးေတာ္ဘြားေတာ္ ဝိဇၨာဓိုရ္လမ္းစဥ္ ကန္ေတာ့ပြဲ ထိုး၍ ဝမ္းေက်ာင္းေသာရဟန္း။
          ပရိဗိုဇ္မကေလးသည္တရားသျဖင့္ရွာမွီး၍ရေသာဆြမ္းကိုသာဘုဥ္းေပးေၾကာင္းၾကား နာရေသာ အခါအလြန္ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ ကာ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ (ေဂါတမတပည့္ အစစ္မ်ားကိုဆြမ္း လွဴၾက ရန္) လွည့္လည္ေၾကြးေၾကာ္ေလေတာ့၏။ (သာရိပုတၲသံယုတ္ သုစိမုခီ သုတ္)

က်မ္းကိုး။
၁။မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္၏ ဘုရားဥပေဒ ေတာ္ႀကီး။
၂။ ၂၂၇ သြယ္ေသာ၀ိနည္း။ http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:167790
၃။ သိထားမွေကာင္း ၀ိနည္းအေၾကာင္း http://www.lapyae000.com/2011/09/blog-post_25.html#more

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္