ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ကမၼ႒ာန္းသံေပါက္လကၤာမ်ား။
၁။ သေဗၺသတၱာ၊ေ၀ေနယ်ာ၊သံသာရွည္လွၿပီ။
၂။ အတည္က်က်၊ဘယ္ဘ၀၊ရၾကမရွိၿပီ။
၃။ ရအံ့နိုးနိုး၊ေလာဘမ်ိဳး၊အက်ိဳးယုတ္လွၿပီ။
၄။ သံုးပါးညီးညီး၊ေလာင္မီးႀကီး၊ဖိစီးလွေလၿပီ။
၅။ ေလာင္မွန္းမသိ၊ေမာဟဖိ၊မိုက္မိလွေလၿပီ။
၆။ ပိုးဖလံမ်ိဳး၊မီးကိုတိုး၊ကိုယ္က်ိဳးနည္းလွၿပီ။
၇။ ကာမဂုဏ္မြဲ၊သည္မိုက္ခဲ၊မခြဲနိုင္ၾကၿပီ။
၈။ မခြဲနိုင္ၾက၊လူ႔ဗာလ၊မိုက္စသိမ္းသင့္ၿပီ။
၉။ ဂဂၤါသဲတူ၊ပြင့္ေတာ္မူ၊ဆူဆူမ်ားလွၿပီ။
၁၀။ မ်ားအသေခ်ၤ၊ရွင္ေစာေထြ၊ေရွာင္ေသြလြဲခဲ့ၿပီ။
၁၁။ တစ္ဆူမသင့္၊တစ္ဆူသင့္၊ဖူးခြင့္ေတြ႔ထိုက္ၿပီ။
၁၂။ မေတာ္မတရား၊က်င့္ေဖါက္ျပား၊မိုက္အားႀကီးလွၿပီ။
၁၃။ အလိုမလိုက္၊သည္အမိုက္၊ပယ္ထိုက္သင့္လွၿပီ။
၁၄။ မပယ္မခ်ိဳး၊ဆင္ကန္းတိုး၊ဟုတ္ႏိုးထင္လွၿပီ။
၁၅။ ဟုတ္ႏိုးသမႈ၊ထင္တိုင္းျပဳ၊ယခုတိုင္ခဲ့ၿပီ။
၁၆။ တရားလက္လြတ္၊ငွက္ေတာင္ကၽြတ္၊၀ဋ္ႏွင့္မကင္းၿပီ။
၁၇။ မႏုႆတၱ၊ဒုလႅဘ၊မရမ်ားေလၿပီ။
၁၈။ အရေတာ္စြ၊သည္ဘ၀၊လွလွက်င့္ထိုက္ၿပီ။
၁၉။ ၾကံဳႀကိဳက္ေတာ္စြာ၊သာသနာ၊ေရာင္၀ါထြန္းလွၿပီ။
၂၀။ သတိရရ၊ျမတ္ပုည၊ျပဳရေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၁။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔၊နက္ျဖန္ေရြ႕၊မေမ့ေကာင္းသင့္ၿပီ။
၂၂။ ငါ့ကိုယ္ငါ့သား၊ငါ့မယား၊ထင္မွားလွေလၿပီ။
၂၃။ ထင္မွားတတ္စြာ၊သကၠာယာ၊မိစၦာကင္းသင့္ၿပီ။
၂၄။ ငါးခုခႏၶာ၊ရုပ္နာမ္မွာ၊မ်န္စြာ မွတ္သင့္ၿပီ။
၂၅။ သမၼာသန၊ ဉာဏ္အစ၊ထင္လွသင့္ာကၿပီ။
၂၆။ နင္ျဖင့္နင့္ကိုယ္၊ဆံုးမဆို၊နင့္ကိုယ္အမႈသည္။
၂၇။ နင္မဆံုးမ၊နင့္တာပ၊ဘယ္ကခံလိမ့္မည္။
၂၈။ ႏွလံုးဖံုဖံု၊ထံု တံုတံု၊နင့္ပံုေၾကာ့ၾကမ္းသည္။
၂၉။ နင့္ကိုယ္နင့္ကံ၊စီရင္ဖန္၊အမွန္ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃၀။ ယခုနင့္ကိုယ္၊နင့္အလို၊ဘယ္ကိုယ္ျပည့္စံုသည္။
၃၁။ နင့္ကိုယ္နင္ႏွစ္၊နင့္အျပစ္၊နင္ျဖစ္နင္ခံရမည္။
၃၂။ နင့္ကိုယ္နင့္အား၊နင္မသနား၊နင္မွားရွာေတာ့သည္။
၃၃။ ဒါနသီလ၊ဘာ၀နာ၊နင္သာျပဳသင့္သည္။
၃၄။ ဇာတိဇရာ၊မရဏ၊မၾကာနင္ေတြ႔မည္။
၃၅။ မ်က္ေတာင္တစ္ယွက္၊လွ်ပ္တစ္ျပက္၊နင့္သက္ေသလိမ့္မည္။
၃၆။ ဘယ္ႏွစ္ဘယ္လ၊ေရာက္ခါမွ၊ကာလမေရြးၿပီ။
၃၇။ ႀကီးငယ္မဟူ၊ကိုယ့္ရြယ္တူ၊ခုမူေသလွၿပီ။
၃၈။ အမွန္ေသရိုး၊ထိုလူမ်ိဳး၊ေၾကာက္စိုးရြံ႕သင့္ၿပီ။
၃၉။ မသြင္းႏွလံုး၊အထင္ရံႈး၊ပ်က္ျပဳန္းလွေလၿပီ။
၄၀။ ခႏၶာေၾကြေလ်ာ္၊ရွိျပန္ေသာ္၊ပူေဇာ္ေကာင္းလွၿပီ။
၄၁။ သြားႀကိဳးဆံျဖဴ၊ရွိပါမူ၊ဘယ္သူမေၾကာက္ၿပီ။
၄၂။ ဤသည့္မယား၊ဤသည့္သား။မီးပြါးမွန္ေတာ့သည္။
၄၃။ ခယ၀ယ၊ဘိဇၨန၊ပ်က္ၾကလွေလၿပီ။
၄၄။ အပၸိေယဟိ၊ပိေယဟိ၊ဒုကၡိႀကံဳေလၿပီ။
၄၅။ ဒုကၡအေထြေထြ၊တေပေပ၊ခံေနရေလၿပီ။
၄၆။ နိဗၺာန္သာေခါင္၊ေဘးမဲ့ေသာင္၊ေရာက္ေအာင္ျပဳသင့္ၿပီ။
၄၇။ မျပဳပါဘဲ၊နင္ေရွာင္လြဲ၊နင္ပဲမိုက္လွသည္။
၄၈။ ယုတၱိယုတၱာ၊နင္ဆင္ကာ၊ဟန္သာနင္မ်ားသည္။
၄၉။ ဘုရားသြားသြား၊ေက်ာင္းသြားသြား၊စိတ္ထားနင္မၾကည္။
၅၀။ ဒါန သီလ၊နင္ျပဳခါ၊ေစတနာေဇာမၾကည္။
၅၁။ သို႔ပင္ျပဳလို၊နင့္ကုသိုလ္၊ဘယ္ကိုသြားလိမ့္မည္။
၅၂။ ေလာကုတၱရာ၊ၿမိဳက္ၾသဇာ၊နင္သာေ၀းလွသည္။
၅၃။ ေဇာစိတ္သန္သန္၊ကုသိုလ္မွန္၊နင္ၾကံျပဳရမည္။
၅၄။ သို႔ျပဳမွသာ၊သည္ေခမာ၊နင္သာနီးရမည္။
၅၅။ ဤသို႔စံုေစ့၊ျပန္လွန္၍၊ေစ့ေစ့ႏွလံုးတည္။
၅၆။ အနမတဂၢ၊သံသာရ၊ၾကာလွေလကုန္ၿပီ။
၅၇။ ဂဂၤါ၀ါဠဳ၊ပမာျပဳ၊သဲစု မကၿပီ။
၅၈။ တဏွာ၏ေနာက္၊တေကာက္ေကာက္၊လိုက္ေထာက္မသင့္ၿပီ။
၅၉။ တဏွာျမစ္မ၊ပင္လယ္၀၊နစ္ၾကေလကုန္ၿပီ။
၆၀။ တဏွာလည္းပြါး၊ဒုကၡမ်ား၊သြား၍မဆံုးၿပီ။
၆၁။ တဏွာပို႔တင္၊ပါယ္ေလးခြင္၊လ်င္စြာေရာက္ေလၿပီ။
၆၂။ ေသမင္းနိုင္ငံ၊အဖန္ဖန္၊လိုက္ျပန္ရေလၿပီ။
၆၃။ ေ၀ဘူေတာင္မွ်၊ပမာျပ၊အရိုးမကၿပီ။
၆၄။ နစ္တံု၊ေပၚတံု၊သံုးပါးဘံု၊ႀကံဳျပန္ရေလၿပီ။
၆၅။ ခ်မ္းသာမေငြ႔၊ဆင္းရဲေတြ႔၊ၿငီးေငြ႔သင့္လွၿပီ။
၆၆။ အ၀ိဇၨႏၶ၊သည္ေမာဟ၊ ညႇင္းဆဲလွေပၿပီ။
၆၇။ နီ၀ရဏ၊ဆီးတားၾက၊လမ္းစ မဆံုးၿပီ။
၆၈။ ဂတိငါးပါး၊ဆံုလည္ႏြား၊သြား၍မဆံုးၿပီ။
၆၉။ ဘ၀တိုင္းေသ၊သခ်ၤ ိဳင္းေျမ၊ပြါးေစလွေလၿပီ။
၇၀။ လမ္းေကာက္လည္းသြား၊လူအမ်ား၊အမွားႀကိဳက္ခဲ့ၿပီ။
၇၁။ လမ္းေၾကာင္းမမွန္၊ျမတ္နိဗၺာန္၊ဧကန္လြဲခဲ့ၿပီ။
၇၂။ ဘ၀မဆံုး၊ဒုကၡတံုး၊လံုးလံုးခံရၿပီ။
၇၃။ ေလာကျမတ္ရႈ၊သဗၺညဳ၊ယခုရွိရဲ့မင္း။
၇၄။ ဘုရားျဖစ္ခါ၊သာသနာ၊ေရာင္၀ါတ၀င္း၀င္း။
၇၅။ မႏုႆတၱ၊ဒုလႅဘ၊ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၇၆။ ျဗဟၼာ့ျပည္က၊အပ္ကိုခ်၊ေျမကအပ္တစ္စင္း။
၇၇။ အပ္သြားခ်င္းသာ၊ထိဖြယ္ရာ၊ပမာမွတ္ၾကမင္း။
၇၈။ နိယ်ာနိက၊ျမတ္ဓမၼ၊ၾကားရခဲ၏မင္း။
၇၉။ သဒၶါဗလ၀၊ဒုလႅဘ၊ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
၈၀။ အရေတာ္ခိုက္၊လူတစ္၀ိုက္၊ခဲလိုက္ၾကကုန္မင္း။
၈၁။ ကိုယ့္ဖို႔မရ၊သည္ေနာင္တ၊ျဖစ္တတ္ၾက၏မင္း။
၈၂။ ဤသို႔ဘ၀၊ျဖစ္သမွ်၊ရမည္ခဲ၏မင္း။
၈၃။ ထူးျမတ္လွစြာ၊လူ႔ဘ၀၊ႏွေျမာၾကကုန္မင္း။
၈၄။ မတ္သည္ကိုမွမသိၾက၊ဗာလႏွလံုးသြင္း။
၈၅။ ဗာလျဖစ္က၊လူ႔ပါပ၊ၾကာၾကကုန္ၿပီမင္း။
၈၆။ လူျဖစ္က်ိဳးမွ၊မခံရ၊ရႈံးလွေခ်၏မင္း။
၈၇။ ဘ၀တိုင္းရႈံး၊လူ႔ေက်ာက္တံုး၊စုန္းစုန္းျမဳပ္၏မင္း။
၈၈။ စုန္းစုန္းျမဳပ္ခါ၊မေပၚလာ၊ၾကမၼာေမွာက္၏မင္း။
၈၉။ နိဗၺာန္လမ္းစ၊ဤသို႔ျပ၊မွတ္ၾကႏွလံုးသြင္း။
၉၀။ ကလ်ာဏမိတၱ၊ပ႑ိတ၊ေပါင္းေဖၚရ၏မင္း။
၉၁။ ထိုကလ်ာဏ၊ဆိုဆံုးမ၊လိုက္နာရ၏မင္း။
၉၂။ ေယာနိေသာမန၊သိကာရ၊ေန႔ညႏွလံုးသြင္း။
၉၃။ သီလဓုတင္၊ေဆာက္တည္လွ်င္။သည္တြင္အစမင္း။
၉၄။ အေလာဘ၊အေဒါသ၊အေမာဟ၊နိကၡမ၊၀ိေ၀က၊နိႆရဏ၊ဤေျခာက္၀၊အလိုရွိၾကမင္း။
၉၅။ ေရႊျပည္သနစ္၊သာသည့္ေခတ္၊စိစစ္ၾကကုန္မင္း။
၉၆။ ေရႊျပည္ခ်မ္းသာ၊စံခ်င္ရွာ၊ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ခ်ဥ္း။
၉၇။ အနိစၥေကာင္၊ဒုကၡေကာင္၊အနတၱေကာင္၊အသုဘေကာင္၊ထင္ေအာင္ႏွလံုးသြင္း။
၉၈။ အနိစၥတံုး၊ဒုကၡတံုး၊အနတၱတံုး၊အသုဘတံုး၊လံုးလံုးႏွလံုးသြင္း။
၉၉။ဤသို႔ထင္မွ၊မဂ္လမ္းစ၊ရမည္မွတ္စင္းစင္း။
၁၀၀။ မဂၢင္ေဖာင္ႀကီး၊တက္၍စီးမွ၊ျပည္ႀကီးအမတ၊နိေရာဓ၊ရမည္မွတ္ၾကမင္း။
၁၀၁။ ယခုဘ၀၊မသိၾကမူ၊အမတမည္ေခၚ၊ေရႊျပည္ေတာ္၊အေစာ္မနံလွ်င္း။
No comments:
Post a Comment