Kaung kwar
Komyo Thant
အပ်က္ကိုျပင္ေပးေသာအပ္ခ်ဳပ္သည္။■♤■♡■♢
က်ေနာ္ အသက္ ၄၀အ႐ြယ္ေလာက္က
ေဂါက္႐ိုက္ေတာ့ ၀တ္ခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီက ခါး
၃၂ လကၼ ရွိတယ္ဗ်။ ခု အသက္ ၅၀ေက်ာ္
လာေတာ့ ခႏၵာကိုယ...္ကစစ္သြားေတာ့ခါးဆိုဒ္
က၃၀ လကၼေက်ာ္ဘဲ ႐ွိေတာ့တယ္။ က်ေနာ္
၀တ္ခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီေတြက အသားေကာင္း
တာရယ္ ပံုလွတာရယ္ေၾကာင့္ ပစ္မထား
ရက္ဘဲ စြဲလန္းေနေတာ့ ၀တ္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္
၀တ္မယ္ဆိုျပန္ေတာ့ ခါးကေခ်ာင္ေန
ေလေတာ့ ဘယ္ၾကည့္ေကာင္းပါ့မလဲ၊ ဒီေတာ့ ခါးဆိုဒ္ျပင္ဘို႔ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေျပးရ
တာေပါ့။ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္က စက္ဆရာက က်
ေနာ္က အေဟာင္းမျပင္ဘူးတဲ့။ အသစ္ဘဲ
ခ်ဳပ္ပါတယ္တဲ့ဗ်ာ။
ေနာက္တဆိုင္သြား၊ေနာက္တဆိုင္ကူးနဲ႔
အေဟာင္းျပင္ဘို႔ စိတ္မ၀င္စားၾကဘဲ အ
သစ္ခ်ဳပ္ဘို႔ဘဲ စိတ္၀င္စားတာေတြ႕ခဲရပါ
တယ္။ ကဲေကာင္းခ်င္ေတာ့ အသက္ ၇၀
အရြယ္ အေဒၚႀကီရဲ႕ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေရာက္
ေတာ့မွ က်ေနာ့္ေဘာင္းဘီျပင္ဘို႔လက္ခဲေပး
တယ္ဗ်။
အေဒၚႀကီးက ေဘာင္းဘီအေဟာင္းျပင္
ဘို႔လက္ခံရင္း ေျပာလိုက္တဲ့စကားၾကားရ
ေတာ့ ခုေခတ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အေတြးေတြ
က်ေနာ့္ႏွလံုးသားထဲစိမ့္၀င္လာပါတယ္။
အေဒၚႀကီးက " ငါ့တူ အေဟာင္းျပင္တယ္
ဆိုတာ အသစ္ခ်ဳပ္ေပးရတာထက္ ခက္သ
လို အခ်ိန္လဲ ေပးရပါတယ္။ အသစ္ခ်ဳပ္
တာက လူသက္သာသလို လက္ခကိုေတာင္း
ခ်င္သလို ေတာင္းႏွိုင္တယ္ေလ။ ျဖတ္စညႇပ္
စလဲ ရတယ္ေလ။ အေဟာင္းျပင္တဲ့သူက
အစပို မစားရတဲ့ အျပင္၊ ကိုယ့္ထဲက အစ ကိုေတာင္ စိုက္ခ်ဳပ္ ေပးရတယ္" တဲ့ဗ်ာ။
သူဆက္ေျပာတာက "အန္တီကေတာ့
အေဟာင္းျပင္ရတာကိုအပင္ပမ္းခံပီးျပင္
ပါ့မယ္။ အန္တီအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ နဲ
ေပမဲ့ အမ်ားအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ကိုျဖည့္
ဆည္းေပးရတာက ပီတိျဖစ္မိတယ္ေလ၊
မင္းကို တခုဘဲမွာလိုက္မယ္ အေဟာင္းအ
ပ်က္ျပင္တာ အသစ္ေလာက္မလြယ္ဘူးဆို
ေတာ့ အခ်ိန္ေပးရမယ္။ မပီးေသးဘူးလား
လို႔ တဂ်ီဂ်ီလုပ္မေနနဲ႔ အန္တီက ကိုယ္က်ိဳး
ရွာတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ အနစ္နာခဲတဲ့သူကြဲ႕"
တဲ့ဗ်ာ။
အေဒၚႀကီးေျပာစကားၾကားေတာ့၊
က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံႀကီး စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာ
ကို အေမစုတို႔ အစိုးရက အေဟာင္းအပ်က္
ကိုျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ မတိုးတက္ဘူး
မေျပာင္းလဲဘူးလို႔ ေအာ္ေနသံေတြၾကားေန
ရတယ္ဗ်။ အက်ိဳးအျမတ္မေမၽွာ္လင့္ဘဲ
အေဟာင္းျပင္အသစ္တည္ေဆာက္ေနတာကို စိတ္ရွည္စြာနဲ႔ ေစာင့္ၾကရမွာေပါ့လို႔ ေတြး
မိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။
ဓါတ္ပံုယူသံုးမိတာကို နားလည္ေပးေစခ်င္
ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ဒီပံုေၾကာင့္ ဒီစာေရးျဖစ္ခဲ့
တာပါ။
က်ေနာ္ အသက္ ၄၀အ႐ြယ္ေလာက္က
ေဂါက္႐ိုက္ေတာ့ ၀တ္ခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီက ခါး
၃၂ လကၼ ရွိတယ္ဗ်။ ခု အသက္ ၅၀ေက်ာ္
လာေတာ့ ခႏၵာကိုယ...္ကစစ္သြားေတာ့ခါးဆိုဒ္
က၃၀ လကၼေက်ာ္ဘဲ ႐ွိေတာ့တယ္။ က်ေနာ္
၀တ္ခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီေတြက အသားေကာင္း
တာရယ္ ပံုလွတာရယ္ေၾကာင့္ ပစ္မထား
ရက္ဘဲ စြဲလန္းေနေတာ့ ၀တ္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္
၀တ္မယ္ဆိုျပန္ေတာ့ ခါးကေခ်ာင္ေန
ေလေတာ့ ဘယ္ၾကည့္ေကာင္းပါ့မလဲ၊ ဒီေတာ့ ခါးဆိုဒ္ျပင္ဘို႔ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေျပးရ
တာေပါ့။ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္က စက္ဆရာက က်
ေနာ္က အေဟာင္းမျပင္ဘူးတဲ့။ အသစ္ဘဲ
ခ်ဳပ္ပါတယ္တဲ့ဗ်ာ။
ေနာက္တဆိုင္သြား၊ေနာက္တဆိုင္ကူးနဲ႔
အေဟာင္းျပင္ဘို႔ စိတ္မ၀င္စားၾကဘဲ အ
သစ္ခ်ဳပ္ဘို႔ဘဲ စိတ္၀င္စားတာေတြ႕ခဲရပါ
တယ္။ ကဲေကာင္းခ်င္ေတာ့ အသက္ ၇၀
အရြယ္ အေဒၚႀကီရဲ႕ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေရာက္
ေတာ့မွ က်ေနာ့္ေဘာင္းဘီျပင္ဘို႔လက္ခဲေပး
တယ္ဗ်။
အေဒၚႀကီးက ေဘာင္းဘီအေဟာင္းျပင္
ဘို႔လက္ခံရင္း ေျပာလိုက္တဲ့စကားၾကားရ
ေတာ့ ခုေခတ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အေတြးေတြ
က်ေနာ့္ႏွလံုးသားထဲစိမ့္၀င္လာပါတယ္။
အေဒၚႀကီးက " ငါ့တူ အေဟာင္းျပင္တယ္
ဆိုတာ အသစ္ခ်ဳပ္ေပးရတာထက္ ခက္သ
လို အခ်ိန္လဲ ေပးရပါတယ္။ အသစ္ခ်ဳပ္
တာက လူသက္သာသလို လက္ခကိုေတာင္း
ခ်င္သလို ေတာင္းႏွိုင္တယ္ေလ။ ျဖတ္စညႇပ္
စလဲ ရတယ္ေလ။ အေဟာင္းျပင္တဲ့သူက
အစပို မစားရတဲ့ အျပင္၊ ကိုယ့္ထဲက အစ ကိုေတာင္ စိုက္ခ်ဳပ္ ေပးရတယ္" တဲ့ဗ်ာ။
သူဆက္ေျပာတာက "အန္တီကေတာ့
အေဟာင္းျပင္ရတာကိုအပင္ပမ္းခံပီးျပင္
ပါ့မယ္။ အန္တီအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ နဲ
ေပမဲ့ အမ်ားအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ကိုျဖည့္
ဆည္းေပးရတာက ပီတိျဖစ္မိတယ္ေလ၊
မင္းကို တခုဘဲမွာလိုက္မယ္ အေဟာင္းအ
ပ်က္ျပင္တာ အသစ္ေလာက္မလြယ္ဘူးဆို
ေတာ့ အခ်ိန္ေပးရမယ္။ မပီးေသးဘူးလား
လို႔ တဂ်ီဂ်ီလုပ္မေနနဲ႔ အန္တီက ကိုယ္က်ိဳး
ရွာတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ အနစ္နာခဲတဲ့သူကြဲ႕"
တဲ့ဗ်ာ။
အေဒၚႀကီးေျပာစကားၾကားေတာ့၊
က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံႀကီး စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာ
ကို အေမစုတို႔ အစိုးရက အေဟာင္းအပ်က္
ကိုျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ မတိုးတက္ဘူး
မေျပာင္းလဲဘူးလို႔ ေအာ္ေနသံေတြၾကားေန
ရတယ္ဗ်။ အက်ိဳးအျမတ္မေမၽွာ္လင့္ဘဲ
အေဟာင္းျပင္အသစ္တည္ေဆာက္ေနတာကို စိတ္ရွည္စြာနဲ႔ ေစာင့္ၾကရမွာေပါ့လို႔ ေတြး
မိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။
ဓါတ္ပံုယူသံုးမိတာကို နားလည္ေပးေစခ်င္
ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ဒီပံုေၾကာင့္ ဒီစာေရးျဖစ္ခဲ့
တာပါ။
No comments:
Post a Comment