...။ ခံစားတာ ေဝဒနာ...။ တင္းတယ္ ေတာင္႔တယ္ႀကီးေပၚမွာ ေဝဒနာလို႔ သြားသိေနတာ အပိုႀကီးပဲ...။ တင္းရတဲ႔ ၾကားထဲ ငါမွတ္ေနတာ ပင္ပန္းတယ္ဆုိၿပီး ဖယ္ထုတ္ လိုက္တယ္...။ သညာ ပယ္သြားၿပီဆိုတာ ကိုယ္မသိဘူး..။ သညာကို ဖယ္လိုက္တာ ဥာဏ္က...။ တင္းတယ္ေတာင္႔တယ္နဲ႔ ေျဗာင္ႀကီး ျဖစ္ေနေရာ...။
မွတ္တဲ႔စိတ္ အခုအခံ မရွိေတာ႔ဘူး...။ ရွင္းေနတယ္...။ ခံစားတာ ဘယ္သေဘာလဲ ...ေဝဒနာ ဘယ္ဥစၥာလဲ ဆိုတာ အသာေလး တက္တဲ႔အေပၚမွာ ရပ္ၿပီး သည္းခံၿပီး ေအးေဆးေလးၾကည္႔ေနမွ ကိုယ္က တင္းတဲ႔ သေဘာကို မဲတာ ... အေရွ႔မွာ မဟုတ္ဘဲ အေနာက္မွာ မခံခ်င္တာကို ခံစားေနရတဲ႔ သေဘာေလးကို ဥာဏ္က လွည္႔လည္း ျမင္လုိက္ေရာ တင္းတာ ေတာင္႔တာ ျဖတ္ဆို ခ်ဳပ္သြားေရာ...။ ဥပမာ - ဟင္းခ်ဳိေတြ ခ်က္ ဘူးလား...ဟင္းခ်ဳိျမည္းေတာ႔ မီးဖိုေပၚမွာ ျမည္းလား ..ေအာက္ခ်မွ ျမည္းလား...မီးဖိုေပၚမွာ ဇြန္းနဲ႔ ခပ္ၿပီး ျမည္းေတာ႔ ဒီအပူကို ျမည္းလုိက္တဲ႔ အခါက်ေတာ႔ ဝမ္းထဲမွာ ဒီေရေႏြးေရာက္လာေတာ႔ ေအးလား.. ပူလား.. ပူပါတယ္ဘုရား..။
ပူေတာ႔ ဒါရိုက္ေသာက္လား မွုတ္ေသာက္လား...။ မွုတ္ေသာက္ပါတယ္ဘုရား...။ ဘာလို႔ မွုတ္လဲ... ပူလို႔ မွဳတ္ပါတယ္ဘုရား...။ ေသာက္ၾကည္႔လုိက္တဲ႔အခါက်ေတာ႔ ပူတာကို သတိ ထားလား ... ေပါ႔တာ ငန္တာ ကို သတိထားလား..ပူတာကို သိတယ္..ဒါေပမယ္႔ အေပါ႔ အငန္ကို သတိထားတာ ..။ ဒီဟင္းကို ျမည္းလုိက္ တဲ႔အခါမွာ ပါလာတဲ႔ အရည္ကေတာ႔ ပူမွာပဲ ...။ ပူတာကို သတိထားႀကီးလည္း မဟုတ္ဘူး ...။ ပူမယ္ဆို တာကိုေတာ႔ သိတယ္..။ သူ႔မွဳတ္ၿပီးေတာ႔ ပူတာကို ဂရုမစိုက္ဘူး ... အေပါ႔အငန္ကို ဂရုစိုက္သလို .. အဲ႔ဒီ အေပါ႔အငန္ကို ဂရုစိုက္တာ ေဝဒနာ ခံစားတာကို ရႉတာနဲ႔ တူတယ္ ။ ဇြန္းပူတာက တင္းတာ ေတာင္႔တာ နဲ႔တူတယ္ ။ ဒီႏွစ္ခု ကြဲဖို႔အေရးႀကီးတယ္ ...။
တင္းတာ ေတာင္႔တာက ဇြန္းထဲက ပူတာနဲ႔ တူတယ္...။ ခံစား ေနရတာက အေပါ႔အငန္န႔ဲတူတယ္..။ အဲ႔ဒီ ႏွစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာခြဲၿပီးေတာ႔ တင္းတစ္လံုး ေတာင္႔တစ္ လံုးတက္လာရင္ အဲ႔ဒီ ဥပမာ သာဓကေတြနဲ႔ ေထာက္ၿပီး ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရင္ ဘာလို႔ မရႏိူင္မွာလဲ...။ ခံစားတာ သပ္သပ္ ..တင္းတာ ေတာင္႔တာ
သပ္သပ္ ...။ တင္းတာ ေတာင္႔တာကို မွီၿပီးေတာ႔ မွ ခံစားမွုေပၚရတယ္ ..။ နားနဲ႔ အသံနဲ႔ ၾကားမွ ဘာသံလဲ ဆိုတာ နားေထာင္ခ်င္တာေလးက ခံစားမွုသေဘာပဲ...။ မ်က္စိနဲ႔ အဆင္းနဲ႔ ျမင္ရတ႔ဲအေပၚ ဘယ္သူပါလိမ္႔ ဘယ္ဝါပါလိမ္႔ ဆိုၿပီး သြားၿပီး ခံစားၾကည္႔လိုက္ေတာ႔မွ ဘယ္သူပဲ ဘယ္ဝါပဲ ခံစားတဲ႔သေဘာ
ေပၚေပၚ လာတယ္..။ ေဝဒနာဆိုတာ တင္းတာ ေတာင္႔တာ ေညာင္းတာ ကိုက္တာႀကီး ေဝဒနာပါဆုိၿပီး ရုန္းရုန္း ေနၾကတယ္ ..။
အဲ႔ဒီ တင္းတာ ေတာင္႔တာက ေက်းဇူးရွင္ ..။ သူေပၚမွ ခံစားတဲ႔သေဘာ ေဝဒနာကို ရႉလို႔ရမယ္ ..။ အဲ႔ဒီေဝဒနာနဲ႔ ဓာတ္နဲ႔ မကြဲတဲ႔အတြက္ ေထြးလံုးရစ္ပတ္ျဖစ္ေနတာ..။ ေယာဂီတိုင္း အဲ႔ဒီေနရာမွာ ၁ဝ တန္းစာေမးပြဲ ...။ ဒီယားရင္ ကုတ္ ... ေညာင္းရင္လည္း လွဳပ္ရျပန္ၿပီ ... ဆိုကတည္းက ဒီတရားဟာ ကၠရိယာပုတ္-၄-ပါးမွာ ဒီေဝဒနာ ဓာတ္တစ္လံုး တက္လာလုိ႔ ျပင္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကၠရိယာ ပုတ္ဖံုးသြားတယ္ ...။ ဓာတ္သေဘာျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာကို မျမင္ရဘူး...။ အဲ႔ဒီေတာ႔ ဒီဓာတ္တစ္လံုး ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တာကို ျမင္ရေအာင္ ကၠရိယာပုတ္ မဖံုးရေအာင္ မျပင္ရဘူး...မျပင္ေတာ႔မွ ဒီဓာတ္တစ္လံုး ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတဲ႔ ခ်ဳပ္တာကိုလည္း ေျပာင္းသြားေရာ ခံစားမွု စိတ္ကေလး ခ်ဳပ္သြားတာကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳလိုက္ရတယ္ ...။ အဲ႔ဒီမွာ မဲၾကတာပါပဲ ...။
ပထမေတာ႔ မခ်ဳပ္ခင္ေတာ႔ ကိုယ္က ခံစားရေနတာပါပဲ..။ ခံစားတဲ႔ ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔က သြားေပါင္းေနတာပါပဲ...။ တင္းတစ္လံုး ေတာင္႔တစ္လံုးလည္း ခ်ဳပ္သြားေရာ ခံစားမွုလည္း ခ်ဳပ္သြားေရာ...။ ခ်ဳပ္လည္း ခ်ဳပ္ေရာ ျပတ္သြားလို႔ကေတာ႔ ေဝဒနာသက္သက္ ဘဝင္ သက္သက္ ဘဝင္မွာ ၾကည္ၿပီးေတာ႔ က်န္ေနခဲ႔တယ္ ..။ တင္းတဲ႔ ေတာင္႔တဲ႔အေပၚမွာ ခံစားတဲ႔သေဘာ ေဝဒနာကို ရွဳယူသြားတယ္ ...။ အဲ႔ဒီ ခံစားတာႀကီးနဲ႔ ငါနဲ႔ေပါင္းၿပီး ေဟာတင္းတာ ေတာင္႔တာႀကီးကို နင္းမဲေနေတာ႔ မွားတာေပါ႔...။ အေၾကာင္း မသတ္ဘဲ အက်ဳိးသြားသတ္ေတာ႔ ဘာၿဖစ္လဲဆိုေတာ႔ အက်ဳိးသတ္ေတာ႔ အေၾကာင္း မရပ္ဘူးေပါ႔...။ ေၾကာင္းသတ္မွ အက်ဳိးရပ္တာ...။ ေဝဒနာ နိေရာေဓာ နိဗၺာနံ ...နိဗၺာန္လိုခ်င္ရင္ ေဝဒနာ ျမင္ေအာင္ ရႉရပါလိမ္႔မယ္...။
မွတ္တဲ႔စိတ္ အခုအခံ မရွိေတာ႔ဘူး...။ ရွင္းေနတယ္...။ ခံစားတာ ဘယ္သေဘာလဲ ...ေဝဒနာ ဘယ္ဥစၥာလဲ ဆိုတာ အသာေလး တက္တဲ႔အေပၚမွာ ရပ္ၿပီး သည္းခံၿပီး ေအးေဆးေလးၾကည္႔ေနမွ ကိုယ္က တင္းတဲ႔ သေဘာကို မဲတာ ... အေရွ႔မွာ မဟုတ္ဘဲ အေနာက္မွာ မခံခ်င္တာကို ခံစားေနရတဲ႔ သေဘာေလးကို ဥာဏ္က လွည္႔လည္း ျမင္လုိက္ေရာ တင္းတာ ေတာင္႔တာ ျဖတ္ဆို ခ်ဳပ္သြားေရာ...။ ဥပမာ - ဟင္းခ်ဳိေတြ ခ်က္ ဘူးလား...ဟင္းခ်ဳိျမည္းေတာ႔ မီးဖိုေပၚမွာ ျမည္းလား ..ေအာက္ခ်မွ ျမည္းလား...မီးဖိုေပၚမွာ ဇြန္းနဲ႔ ခပ္ၿပီး ျမည္းေတာ႔ ဒီအပူကို ျမည္းလုိက္တဲ႔ အခါက်ေတာ႔ ဝမ္းထဲမွာ ဒီေရေႏြးေရာက္လာေတာ႔ ေအးလား.. ပူလား.. ပူပါတယ္ဘုရား..။
ပူေတာ႔ ဒါရိုက္ေသာက္လား မွုတ္ေသာက္လား...။ မွုတ္ေသာက္ပါတယ္ဘုရား...။ ဘာလို႔ မွုတ္လဲ... ပူလို႔ မွဳတ္ပါတယ္ဘုရား...။ ေသာက္ၾကည္႔လုိက္တဲ႔အခါက်ေတာ႔ ပူတာကို သတိ ထားလား ... ေပါ႔တာ ငန္တာ ကို သတိထားလား..ပူတာကို သိတယ္..ဒါေပမယ္႔ အေပါ႔ အငန္ကို သတိထားတာ ..။ ဒီဟင္းကို ျမည္းလုိက္ တဲ႔အခါမွာ ပါလာတဲ႔ အရည္ကေတာ႔ ပူမွာပဲ ...။ ပူတာကို သတိထားႀကီးလည္း မဟုတ္ဘူး ...။ ပူမယ္ဆို တာကိုေတာ႔ သိတယ္..။ သူ႔မွဳတ္ၿပီးေတာ႔ ပူတာကို ဂရုမစိုက္ဘူး ... အေပါ႔အငန္ကို ဂရုစိုက္သလို .. အဲ႔ဒီ အေပါ႔အငန္ကို ဂရုစိုက္တာ ေဝဒနာ ခံစားတာကို ရႉတာနဲ႔ တူတယ္ ။ ဇြန္းပူတာက တင္းတာ ေတာင္႔တာ နဲ႔တူတယ္ ။ ဒီႏွစ္ခု ကြဲဖို႔အေရးႀကီးတယ္ ...။
တင္းတာ ေတာင္႔တာက ဇြန္းထဲက ပူတာနဲ႔ တူတယ္...။ ခံစား ေနရတာက အေပါ႔အငန္န႔ဲတူတယ္..။ အဲ႔ဒီ ႏွစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာခြဲၿပီးေတာ႔ တင္းတစ္လံုး ေတာင္႔တစ္ လံုးတက္လာရင္ အဲ႔ဒီ ဥပမာ သာဓကေတြနဲ႔ ေထာက္ၿပီး ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရင္ ဘာလို႔ မရႏိူင္မွာလဲ...။ ခံစားတာ သပ္သပ္ ..တင္းတာ ေတာင္႔တာ
သပ္သပ္ ...။ တင္းတာ ေတာင္႔တာကို မွီၿပီးေတာ႔ မွ ခံစားမွုေပၚရတယ္ ..။ နားနဲ႔ အသံနဲ႔ ၾကားမွ ဘာသံလဲ ဆိုတာ နားေထာင္ခ်င္တာေလးက ခံစားမွုသေဘာပဲ...။ မ်က္စိနဲ႔ အဆင္းနဲ႔ ျမင္ရတ႔ဲအေပၚ ဘယ္သူပါလိမ္႔ ဘယ္ဝါပါလိမ္႔ ဆိုၿပီး သြားၿပီး ခံစားၾကည္႔လိုက္ေတာ႔မွ ဘယ္သူပဲ ဘယ္ဝါပဲ ခံစားတဲ႔သေဘာ
ေပၚေပၚ လာတယ္..။ ေဝဒနာဆိုတာ တင္းတာ ေတာင္႔တာ ေညာင္းတာ ကိုက္တာႀကီး ေဝဒနာပါဆုိၿပီး ရုန္းရုန္း ေနၾကတယ္ ..။
အဲ႔ဒီ တင္းတာ ေတာင္႔တာက ေက်းဇူးရွင္ ..။ သူေပၚမွ ခံစားတဲ႔သေဘာ ေဝဒနာကို ရႉလို႔ရမယ္ ..။ အဲ႔ဒီေဝဒနာနဲ႔ ဓာတ္နဲ႔ မကြဲတဲ႔အတြက္ ေထြးလံုးရစ္ပတ္ျဖစ္ေနတာ..။ ေယာဂီတိုင္း အဲ႔ဒီေနရာမွာ ၁ဝ တန္းစာေမးပြဲ ...။ ဒီယားရင္ ကုတ္ ... ေညာင္းရင္လည္း လွဳပ္ရျပန္ၿပီ ... ဆိုကတည္းက ဒီတရားဟာ ကၠရိယာပုတ္-၄-ပါးမွာ ဒီေဝဒနာ ဓာတ္တစ္လံုး တက္လာလုိ႔ ျပင္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကၠရိယာ ပုတ္ဖံုးသြားတယ္ ...။ ဓာတ္သေဘာျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာကို မျမင္ရဘူး...။ အဲ႔ဒီေတာ႔ ဒီဓာတ္တစ္လံုး ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တာကို ျမင္ရေအာင္ ကၠရိယာပုတ္ မဖံုးရေအာင္ မျပင္ရဘူး...မျပင္ေတာ႔မွ ဒီဓာတ္တစ္လံုး ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတဲ႔ ခ်ဳပ္တာကိုလည္း ေျပာင္းသြားေရာ ခံစားမွု စိတ္ကေလး ခ်ဳပ္သြားတာကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳလိုက္ရတယ္ ...။ အဲ႔ဒီမွာ မဲၾကတာပါပဲ ...။
ပထမေတာ႔ မခ်ဳပ္ခင္ေတာ႔ ကိုယ္က ခံစားရေနတာပါပဲ..။ ခံစားတဲ႔ ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔က သြားေပါင္းေနတာပါပဲ...။ တင္းတစ္လံုး ေတာင္႔တစ္လံုးလည္း ခ်ဳပ္သြားေရာ ခံစားမွုလည္း ခ်ဳပ္သြားေရာ...။ ခ်ဳပ္လည္း ခ်ဳပ္ေရာ ျပတ္သြားလို႔ကေတာ႔ ေဝဒနာသက္သက္ ဘဝင္ သက္သက္ ဘဝင္မွာ ၾကည္ၿပီးေတာ႔ က်န္ေနခဲ႔တယ္ ..။ တင္းတဲ႔ ေတာင္႔တဲ႔အေပၚမွာ ခံစားတဲ႔သေဘာ ေဝဒနာကို ရွဳယူသြားတယ္ ...။ အဲ႔ဒီ ခံစားတာႀကီးနဲ႔ ငါနဲ႔ေပါင္းၿပီး ေဟာတင္းတာ ေတာင္႔တာႀကီးကို နင္းမဲေနေတာ႔ မွားတာေပါ႔...။ အေၾကာင္း မသတ္ဘဲ အက်ဳိးသြားသတ္ေတာ႔ ဘာၿဖစ္လဲဆိုေတာ႔ အက်ဳိးသတ္ေတာ႔ အေၾကာင္း မရပ္ဘူးေပါ႔...။ ေၾကာင္းသတ္မွ အက်ဳိးရပ္တာ...။ ေဝဒနာ နိေရာေဓာ နိဗၺာနံ ...နိဗၺာန္လိုခ်င္ရင္ ေဝဒနာ ျမင္ေအာင္ ရႉရပါလိမ္႔မယ္...။
No comments:
Post a Comment