"စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲ"

မဟာပဌာန္း တရား ေဒသနာေတာ္, ပ႒ာန္း၂၄-ပစၥည္း, Pathan Tayar

"စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲ"

လူတစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ သိပ္ျပီးအေရးၾကီးပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနမွ ေလာကီအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္၊
ေလာကုတၱရာအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပတာပါ။

စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔ပဲ ျပန္ကုရပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ ကုသိုလ္နဲ႔ အကုသိုလ္မွာ
အကုသိုလ္မျဖစ္ဖို႔က ပထမဦးစားေပးပါ။
ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔က ဒုတိယဦးစားေပးပါ။
ဆိုလုိတာက ကုသိုလ္မျဖစ္ရင္ေနပါေစ၊
အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ေတာ့ အထူးေစာင့္ထိန္းရမွာပါ။
အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္တဲ့အခါ စိတ္ဆင္းရဲရပါတယ္။
ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္တဲ့အခါ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။
ဒီေတာ့ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းကဘာလဲ၊ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္း အရင္းက ဘာလဲ။

စာေပအရေျပာရရင္ေတာ့ အေယာနိေသာမနသိကာရျဖစ္ရင္ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေယာနိေသာမန သိကာရျဖစ္ရင္ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာလိုေျပာရရင္ေတာ့ ႏွလံုးသြင္းမွားရင္ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွလံုးသြင္းမွန္ရင္ ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုေထာက္ျပီး ကုသိုလ္စိတ္၊ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ျခင္းဟာ ကုိယ့္အေပၚမွာပဲ အဓိကက်ေနပါတယ္။

ပတ္၀န္းက်င္က တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဖာက္ျပန္တဲ့အမူအရာ ျပေနဦးေတာ့
ကိုယ့္မွာ ေယာနိေသာမနသိကာရ ရွိေနရင္
အကုသိုလ္စိတ္ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ေအးေဆးပါပဲ။

*~~~~~~*~~~~~~*~~~~~~*

လူသံုးေယာက္ရွိပါတယ္။

♦ ပထမတစ္ေယာက္က ပင္ကုိယ္ပါရမီဓာတ္ခံ သိပ္အားေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္အာရံုဆိုးနဲ႔ပဲေတြ႔ေတြ႔ ႏွလံုးသြင္းမွန္ေနတဲ့အတြက္ သူ႔ကုိၾကည့္လုိက္ရင္ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ပါ။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ေတြ႔ဖူးၾကမွာပါ။

♦ ဒုတိယတစ္ေယာက္က်ေတာ့ ပင္ကုိယ္ဓာတ္ခံအားနည္းေနတဲ့အတြက္ အာရံုဆိုးတစ္ခု ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါ ႏွလံုးသြင္းမွားျပီး အကုသုိလ္စိတ္ တန္းကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ႏွလံုးသြင္းမွားတာကို ခ်က္ခ်င္းသိျပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ့္ ႏွလံုးသြင္းမွန္ေအာင္ ျပန္ျပီး ျပဳျပင္ဆင္ျခင္ျပီး ယူပါတယ္။
ႏွလံုးသြင္းမွားမႈေၾကာင့္ အကုသိုလ္စိတ္ေတြေတာ့ ျဖစ္လိုက္ပါတယ္။ ျဖစ္ေပမယ့္ ျပန္ျပဳျပင္ယူလိုက္ေတာ့ အကုသိုလ္စိတ္ဟာ ရင္ထဲမွာ အခိုက္အတန္႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ေက်ာရွည္မေနေတာ့ပါဘူး။

♦ တတိယတစ္ေယာက္က်ေတာ့ အာရံုဆုိးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါ ႏွလံုးသြင္းမွားမႈေၾကာင့္ အကုသိုလ္ စိတ္ေတြ ၀င္လာပါတယ္။
ကုိယ္ႏွလံုးသြင္းမွားလို႔ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနတာကို မသိေတာ့ဘဲ တစ္ဖက္က အာရံုဆီကိုပဲ စိတ္ကေရာက္ ေနျပီး
အကုသိုလ္စိတ္တြခ်ည္း ဆက္ကာဆက္ကာ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။
" သူကငါ့ကုိ ဘယ္လိုေျပာလုိက္တာ၊
ငါကလည္း ဘယ္လိုျပန္ေျပာလိုက္တာ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက အကႌ်ပန္းေရာင္ေလး ၀တ္ထားတယ္၊ ငါက ေလွကားလက္တန္းေလးကုိကိုင္ထားတယ္"
စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္သမွ် ေတြကို အေသးစိတ္ျပန္ျပင္ေယာင္ျပီး ထပ္ကာထပ္ကာ ေတြးေတြးျပီး ခံစားေနေတာ့တာပါ။

ဒီလိုပါပဲ ေနာက္ရက္ ေတြမွာလည္း ေတြးခ်ိန္ေရာက္လာတာနဲ႔
" သူကငါ့ကို ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာ " စသည္ျဖင့္
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကို ျပန္ေတြးေတာ့တာပါ။ ျဖစ္စတုန္းက ဒီေလာက္မဟုတ္ေပမယ့္ ေတြးပါေတြးပါ မ်ားမ်ားလာေတာ့
အေတြးက အကုသိုလ္စိတ္ကုိ ပိုပိုတုိးတုိးသြားေစေတာ့တာပါ။
ၾကာလာေတာ့ အာရံုဆိုးတစ္ခုေတြ႔လို႔
မေက်နပ္စိတ္ကို ျပန္ျပန္ေတြးတတ္တဲ့ အထံုက
ကိုရီးယားကား စြဲသလို စြဲသြားေတာ့တာပါ။ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူရမယ့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ အေတြးက အားထုတ္စရာမလိုဘဲနဲ႔ ေပၚလာေတာ့တာပါ။
ဒီေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲရျပန္ေရာ။
ကိုယ့္က ေတြးေတြးျပီး စိတ္ဆင္းရေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဟိုတစ္ဖတ္သားက သိေတာင္သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။

လူသံုးမ်ိဳးထဲမွာ ကိုယ္က ပထမအမ်ိဳးအစားထဲမွာ
မပါရင္ေတာင္ စိတ္ကို ျပန္ျပဳျပင္ယူတဲ့ ဒုတိယ
အမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားရပါမယ္။
တကယ္လုိ႔ တတိယအမ်ိဳးအစားထဲမွာပါတယ္ဆိုရင္လည္း ဘာမွ အားငယ္စရာမလိုပါဘူး။ ဘယ္ကိစၥပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေလ့က်င့္ယူရင္ ရတာပါပဲ။

အေလ့အက်င့္မ်ားလာတဲ့အခါ ဒုတိယအမ်ိဳးအစားထဲမွာ
၀င္လာမယ္။ ေနာက္ ဆက္ေလ့က်င္တဲ့အခါ
ပထမအမ်ိဳးအစားထဲမွာေတာင္ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၀င္သြားေတာ့တာပါ။

အဲဒီ အထံုပါရမီဓာတ္ဟာ ေနာက္ဘ၀အထိပါ ဆက္ပါသြားေတာ့မွာပါ။
၀င္လာတဲ့ အကုသိုလ္ကို ပယ္တတ္သလို ပယ္ပယ္ျပီး ႏွလံုးသြင္းမွန္ေအာင္ေနမယ္။ ကုသိုလ္ေလးေတြ ဆက္ကာဆက္ကာ ျပဳျပဳေပးျပီး ေနသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲလည္း ခဏသာ စိတ္ဆင္းရဲျပီး ကိုယ့္ရဲ ႔ စိတ္ကေလးက အခ်ိန္မ်ားမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာေနေတာ့မွာပါ။

အဲဒီစိတ္ခ်မ္းသာတဲ့စိတ္ကေလးနဲ႔ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ျဖစ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့……….။
ဒါက အကုသိုလ္စိတ္၀င္လို႔ သိပ္စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့ သူအတြက္ ေျပာတာပါ။ အဲဒီေလာက္လည္း ကိုယ္က အကုသိုလ္စိတ္မ၀င္ဘူး။ အဲဒီေလာက္လည္း အရမ္းကာေရာ စိတ္ဆင္းရဲမေနဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ကေလး အျမဲ ျငိမ္းေအးေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ နည္းတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ထံုပြားၾကည့္ရေအာင္ပါ။
ဒီေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲ……..?

စိတ္ဆင္းရဲတယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုတာ ရင္ထဲကို ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ဣသာမစၧရိယ၊ ရာဂ၊ တဏွာ စတဲ့ အကုသိုလ္တရားေတြ ၀င္လာလို႔ပါ။ ဒီသေဘာကို ကိုယ္က အရင္ သေဘာေပါက္ထားလိုက္ပါ။
ဒီေတာ့ မနက္အိပ္ယာထ ႏိုးတာနဲ႔ " ငါ ဒီေန႔ သတိပ႒ာန္ရယ္၊ နေမာတႆရယ္နဲ႔ ငါ့စိတ္ကေလးကို ျငိမ္းေအးေအာင္ ေနမယ္ " လို႔ သံုးခါေလာက္ စိတ္ထဲကေန အဓိ႒ာန္လိုက္ပါ။

အိပ္ရာထကတည္းက သတိပ႒ာန္ေလးနဲ႔ ထလိုက္ပါ။ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္တာ၊ မ်က္ႏွာသစ္တာ၊ သြားတုိက္တာ၊ မ်က္ႏွာသုတ္တာ၊ ေျခလွမ္းလွမ္းတာ၊ ျခင္ေထာင္သိမ္းသာ၊ ေစာင္ေခါက္တာ၊ မီးဖိုေခ်ာင္၀င္တာ စသည္ေတြကို သိသိေနလိုက္ပါ။
တကယ္လို႔ မွတ္ရတာ ၾကာလလို႔ နည္းနည္းျငိးေငြ႔လာရင္ နေမာတႆကို လွည့္ပြားေနလိုက္ပါ။ နေမာတႆ ပြားလို႔ အားရလာတဲ့အခါ သတိပ႒ာန္ကို ျပန္မွတ္ပါ။ သတိပ႒ာန္ေလးနဲ႔ ေနလိုက္၊ နေမာတႆေလးနဲ႔ ေနလိုက္နဲ႔ ေသခ်ာ သတိကပ္ျပီး ေနေနလိုက္ပါ။

သတိပ႒ာန္ေလးနဲ႔ ေနေနတဲ့အခ်ိန္၊ နေမာတႆပြားေနတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ စတဲ့ အကုသိုလ္ တရားေတြ မ၀င္ပါဘူး။ အဲဒီ အကုသိုလ္တရားေတြ မ၀င္ရင္ စိတ္ကေလး ျငိမ္းေအးေနေတာ့တာပါ။
တစ္ေန႔လံုး မက်င့္ႏိုင္ရင္ေတာင္ မနက္ပိုင္းေလးမွာေတာ့ အခ်ိန္ေလးသတ္မွတ္ျပီး က်င့္ၾကည့္ေစခ်င္ ပါတယ္။ က်င့္စမွာ နည္းနည္းခက္ခ်င္ ခက္မယ္။ က်င့္ပါမ်ားလာရင္ေတာ့ မွတ္ရ ပြားရတာ လြယ္သြားပါလိမ့္မယ္။

၀ိပႆနာဆိုတာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱလကၡဏာ ေတြ႔ျမင္ပါမွ ၀ိပႆနာ စစ္စစ္ျဖစ္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သြားရင္သြားတယ္လို႔ သိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသာက္ရင္ေသာက္တယ္လို႔ သိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သတိျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အကုသိုလ္စိတ္ကေလးေတြက မ၀င္ပါဘူး။ မ၀င္တဲ့အတြက္ စိတ္ကေလးက ျငိမ္းေအးေနေတာ့တာပါ။ ဒီေလာက္ ဆိုရင္ပဲ ကိုယ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးဟုတ္ေနပါျပီ။

ဒါေလးကုိ စမ္းျပီးေတာ့ က်င့္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ကေလး ျငိမ္းေအးေနေစခ်င္လို႔ပါ။ သိပ္ျပီး ခက္လွတဲ့ က်င့္စဥ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
တခ်ိဳ႕ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြဟာ ေတြးလို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ ေတြးတာက ၾကာလာရင္ အက်င့္ပါသြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲစရာတစ္ခု ေတြးမိလိုက္တာနဲ႔ " ေတြးတယ္၊ ေတြးတယ္ "လို႔ မွတ္ခ်က္လုိက္ပါ။ " ေတြးတယ္၊ ေတြးတယ္ " လို႔ သိခ်လိုက္ပါ။

မွတ္ရတာ ကိုယ့္အတြက္ သိပ္ခက္ေနရင္လည္း နေမာတႆကို အားရသေလာက္ ပြားခ်ပစ္လိုက္ပါ။ မေတြးမိေအာင္လည္း အက်င့္လုပ္ထားလိုက္ပါ။

♦ေသရင္ေတာင္ အားလံုးကုိ ထားခဲ့ရဦးမွာဆိုေတာ့
ေသျခင္းတရားနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ က်န္တဲ့ စိတ္ညစ္စရာ
ဆိုတာေတြက ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပူေလာင္ေနၾကတာမ်ားပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ ပစၥည္ဥစၥာေတြ သပ္ခ်မ္းသာၾကတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဟာလည္း ပူေလာင္ေနၾကတာပါပဲ။

စိတ္ပူေလာင္လာရင္ သက္သာလို သက္သာျငား ထင္မိထင္ရာ အကုသိုလ္ေတြကုိ လုပ္ခ်လိုက္ၾကပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ သံသရာအတြက္ပါ ေၾကာက္စရာေကာင္းသြားရပါတယ္။
လူႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။
စိတ္ပူေလာင္ေနလို႔ သတိပ႒ာအားထုတ္တဲ့သူရယ္။
ပင္ကုိယ္အားျဖင့္ စိတ္ကေအးေနေပမယ့္
အျမဲစိတ္ကေလးေအးေနဖို႔ သတိပ႒ာန္တရား အားထုတ္တဲ့ သူရယ္။

ဒီေတာ့ စိတ္ညစ္ရင္လည္း သတိပ႒ာန္တရား အားထုတ္ရမွာပါ။ စိတ္ခ်မ္းသာရင္လည္း ဆက္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ သတိပ႒ာန္တရားပဲ အားထုတ္ရမွာပါပဲ။

- (ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ)

ေယာအတြင္း၀န္ဦးဘိုးလိွဳင္

ေယာအတြင္း၀န္ဦးဘိုးလိွဳင္

ဦးဘိုးလိွဳင္သည္ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းဘုရင္မ်ားၿဖစ္ေသာမင္းတုန္းမင္းႏွင့္သီေပါမင္း
၂ဆက္တိုင္ဘုရင့္အမွဳေတာ္ထမ္း(အတြင္း၀န္)ၿဖစ္ပါသည္။
ဘႀကီးေတာ္မင္းလက္ထက္၁၁၉၁ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း၁၉ရက္တြင္အဘေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕
စားယင္းေတာ၀န္ႀကီးမင္းဦးေရႊတုတ္(သတိုးမင္းလွေက ်ာ္ထင္)၊
အမိ၀န္ကေတာ္ေဒၚၿငိမ္းတို႕မွတလုတ္ၿမိဳ႕အပိုင္ပုလဲရြာတြင္ဖြားၿမင္သည္။ ေမာင္လိွဳင္၏ဖခင္
သည္၁၂၀၆ခုႏွစ္တြင္သာယာ၀တီမင္းအမ ်က္ေတာ္ရွသၿဖင့္
ကြပ္မ်က္ၿခင္းခံခဲ့ရသၿဖင့္မိခင္မွေမာင္လိွဳင္အားအိမ္ေရွ႕
မင္း၊မင္းတုန္းမင္းထံဆက္သလိုက္၏။မင္းတုန္းမင္းကတဖန္ေၿမာက္နန္းစံမိဘုရား
အားေမြးၿမဴေစာင့္ေရွာက္ေစခဲ့၏။ထိုအခ်ိန္ကေမာင္လိွဳင္အသက္ ၁၅ႏွစ္ရွိေပၿပီ။
ေမာင္လိွဳင္အသက္၂၃ႏွစ္အရြယ္တြင္မင္းတုန္းမင္းနန္းတက္၏။ေမာင္လိွဳင္အားမင္းလွစည္သူဘြဲ႕ႏွင့္ေယာၿမိဳ႕ကိုစားေစ၏။မေကြးၿမိဳ႕စား၏သမီးအငယ္ခင္ၿဖဴႏွင့္လက္ဆက္၏။
၁၂၂၀ခုတြင္ မင္းႀကီးမင္းလွစည္သူဘြဲ႕ႏွင့္အတြင္း၀န္ရာထူးရ၏။ ပိဋကတ္သံုးပံုကိုေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ေသာအလုပ္ကိုႀကီးႀကပ္ရ၏။

၁၂၂၅တြင္လိလာ၀တီဂဏန္းက်မ္းကိုသကၠတမွၿမန္မာၿပန္ဆိုသည္။

၁၂၂၅ ခုတြင္ရာထူးမွႏွဳတ္သိမ္းခံရသည္။

၁၂၂၈ ခုတြင္ေယာၿမိဳ႕စားမင္းႀကီးမင္းလွမဟာစည္သူဘြဲ႕ႏွင့္ရာထူးၿပန္ရ၏။

၁၂၃၁ ခုတြင္အတြင္း၀န္ရာထူးၿပန္ရသည္။ က ်ီ ၀န္အရာကိုတြဲဖက္လုပ္ရသည္။

-လိပိဒိပိကက ်မ္း(ေႀကးနန္းအတတ္)က ်မ္းကိုၿပဳစုသည္။

အႆ ေဗဒ ေခၚၿမင္းေဗြအဂၤါက ်မ္းကိုၿပဳစုသည္။

-သဒၵသဂၤဟက ်မ္းကိုသကၠတ၊မာဂဓဘာသာမွထုတ္ႏွဳတ္ၿပဳစုသည္။

၁၂၃၃ ခုတြင္အရာမွအႏွဳတ္အသိမ္းခံရၿပန္သည္။

-၀ိမုတၱိရသက ်မ္း၊

-မဟာသမတ၀ိနိစၦယ ် က ်မ္းတို႕ကိုၿပဳစု၏။

၁၂၃၅-အမ ်က္ေတာ္ရွသၿဖင့္အမရပူရသို႕အက ်ယ္ခ ်ဳ ဳ ပ္ႏွင့္အပို႕ခံရသည္။

-သဒၵသဂၤဟက်က ် မ္းကိုၿပဳစု၏။

၁၂၃၆- အမ ်က္ေတ ာ္ ေၿပသၿဖင့္မူလရာထူးအၿပင္၀က္မစြပ္ၿမိဳ႕ကိုစားရ၏။

-မဟာအတုလေ၀ယံေက ်ာင္းေတာ္ႀကီးေဆာက္လုပ္သည္ကိုႀကီးႀကပ္ရ
၏။ေရႊၿပည္၀န္ၿဖစ္လာသည္။

- အတြင္း၀န္ရာထူးကိုလည္းရသည္။

- ကာယာနဳပႆႆ နာက ်မ္းကိုၿပဳစုသည္။

၁၂၃၉- ၀ိပႆႆ နာက ်မ္း အက ်ယ္၊အလတ္၊အက ်ဥ္းကိုေရးသည္။

၁၂၄၀- မဟာအတုလေ၀ယံေက ်ာင္းေတာ္ႀကီးၿပီးသၿဖင့္
သတိုးမင္းႀကီးမင္းလွမင္းေခါင္သီဟသူ ဘြဲ႕ရ၏။

၁၂၄၀- သီေပါမင္းနန္းတက္ေသာအခါမူလရာထူးအၿပင္ၿပည္ႀကီးမွန္ကင္း၀န္ႀကီးမင္း
ရာထူးရ၏။

-ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းကိုၿပဳစု၏။

-သီေပါမင္းမ ်က္သၿဖင့္ေတာင္ဥယ ်ဥ္တြင္အက ်ယ္ခ ်ဳ ပ္ခံရ၏။

၁၂၄၁- အခ ် ဳ ပ္မွလြတ္သည္။

-န၀သိဒၶႏ ၱေဗဒင္လက္ရိုးက ်မ္းကိုၿပဳစု၏။

၁၂၄၂- ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက ် မ္းကိုၿပဳစု၏။

သုေဗာဓာလကၤာရ၊အလကၤာက ် မ္းကိုၿမန္မာၿပန္သည္။

-မဟာသုဇာတကေဗဒင္က ် မ္းကိုသကၠတေဗဒင္က ်မ္းတို႕ႏွင့္ညွိႏွိဳင္း၍ၿမန္မာ
ၿပန္သည္။

ဤအထိေမာင္သုတအမည္ခံဗိုလ္မွဴးဘေသာင္းၿပဳစုသည့္စာဆိုေတာ္မ်ားအတၳဳပၸတၱိမွ
ထုတ္ႏွဳတ္ေဖၚၿပသည္။

ယခုသာသနာေရးဦးစီးဌာနထုတ္ဗုဒၶဘာသာလက္စြဲက ် မ္း(ပထမတြဲ)မွ ထုတ္ႏွဳတ္ေဖၚၿပပါမည္။

ေသဖို႕ၿပင္ဆင္ၿခင္း

ဦးဘိုးလိွဳင္၏ဘ၀ကိုၿပန္ေၿပာင္းေလ့လာႀကည့္လွ်င္ရာထူးမွအႀကိမ္ႀကိမ္ႏွဳတ္သိမ္းခံရၿခင္း၊အက်ယ္ခ ် ဳ ပ္ ၂ႀကိမ္ခံရၿခင္းစေသာေလာကဓံလိွဳင္းပုတ္ၿခင္းအႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရ၏။

မေသခင္တလႀကိဳတင္၍ေသဖို႕ၿပင္ဆင္သြားၿခင္းမွာမွတ္သားဖြယ္ေကာင္းလွ၏။

ဦးဘိုးလိွဳင္သည္ေက ် ာင္းေနဖက္ငယ္သူငယ္ခ ် င္းဦးတူ၊စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ေနသူအားမိမိအိမ္သို႕ေခၚ
၍ဤသို႕တိုင္ပင္၏။

ေမာင္တူေရမင္းနဲ႕ငါဟာငယ္သူငယ္ခ ်င္း၊မ ်ားစြာခ ်စ္ကၽြမ္းသူမ်ားၿဖစ္ႀကတယ္။ငါ့ကို
မင္းႀကီးလို႕စိတ္ကစြဲၿပီးရိုေသၿခင္း၊ဘုရားထူးၿခင္းမၿပဳႏွင့္၊ေက ်ာင္းမွေနတုန္းက
လိုဘိုးလိွဳင္လို႕ပဲေခၚ၊မင္းကိုလဲေမာင္တူလို႕ပဲေခၚမယ္။သူငယ္ခ်င္း၊ေက ် ာင္း
သားစိတ္မ ်ိဳ ုဳ း ႏွင့္စကားေၿပာၿပီးငါ့အနားမွာတလေလာက္ေနပါကြာ၊မင္းသားမယား
စားသံုးဖို႔ေငြဒဂၤါး၂၀၀ိကိုလူႀကံဳႏွင့္ပို႕ေပးလိုက္၊ငါ့ကိုမင္းေက ၽြးခ ်င္တာနဲ႕ေကၽြး၊ငါ့ကို
ဘာစားမလဲမေမးႏွင့္မင္းေကၽြးတာငါစားမယ္၊မင္းေၿပာတာငါနားေထာင္မယ္၊
ဒီအခန္းထဲကို၀န္ကေတာ္ကအစဘယ္သူမွမ၀င္ေစႏွင့္။ လို႕မွာသတဲ့။
ဦးဘိုးလိွဳင္ႏွင့္ဦးတူသူငယ္ခ်င္း၂ ေယာက္ငယ္စဥ္ကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားမ ်ား
အတိုင္းေနခဲ့ႀကတယ္။ေန႕စဥ္အလွည့္က်ဘုရားစာမ်ားရြတ္ဖတ္ႀကတယ္။
ညအိပ္ရာ၀င္ေတာ့လည္း၂ေယာက္သားအၿပိဳင္၀တ္တက္ႀကသည္။
ဦးတူမွမဟာသတိပဌာန္သုတ္ကိုရြတ္တယ္။
ဦးဘိုးလိွဳင္ကရိုရိုေသေသနာယူၿပီးသာဓုေခၚတယ္။
ဤသို႕ၿဖင့္တလၿပည့္သည့္ညမွဦးဘိုးလိွဳင္မွဦးတူအား-
ေမာင္တူ-
ငါဒီေန႔ေစာေစာအိပ္မယ္ကြာမင္းငါ့ကိုသတိပဌာန္တ၇ားေတာ္ရြတ္ဖတ္ၿပီး
သိပ္ပါကြာ၊
ငါတရားနာယင္းအိပ္မယ္၊မနက္ ၃နာရီေက ် ာ ္မွငါ့ကိုႏွိဳးပါလို႕
မွာၿပီးေစာေစာအိပ္ရာ၀င္ပါတယ္။
နံက္၃နာရီေက ် ာ္မွာဦးတူကဦးဘိုးလိွဳင္ကိုႏွိဳးေတာ့ဦးဘိုးလိွဳင္အသက္မရွိေတာ့တာ
ေတြ႕ရပါသတဲ့။

ထိုေန႕ကား၁၂၄၅ခု၀ါေခါင္လဆုတ္(၈)ရက္ သံုးခ ်က္တီးေက ် ာ္ၿဖစ္ပါသည္။

သံုးသပ္ခ ်က္။

ေဗဒင္က ်မ္းမ ် ားၿပဳစုသူၿဖစ္၍ေဗဒင္ၿဖင့္သူ႕သက္တမ္းကိုသိခဲ့သလား။
မင္းၿပစ္၊မင္းဒဏ္ခံရသူၿဖစ္၍တရားအားထုတ္ခ ်ိ န္ရသၿဖင့္တရားအဆင့္
မည္မ ွ် ေပါက္ခဲ့သလဲ

မည္သူမွ်မသိနိဳင္ပါ။

မိမိေသမည့္ေန႕ကိုႀကိဳတင္သိသလား။

မိမိေသမည့္ေန႕ကိုႀကိဳတင္သိခဲ့ေသာသူမ ် ာ းရွိေႀကာင္းရဟႏၱာႏွင့္ပုဂၢိဳလ္ထူးမ ် ာ း
အတၳဳပၸတၱိတြင္ဖတ္ဖူး၏။
သမထအဆင့္ၿမင့္ေသာပုဂၢိဳလ္မ ် ာ းမိမိေသမည့္ေန႕ကိုႀကိဳသိတတ္ပါသည္။

ဦးစိုး။ ၂၈-၆-၂၀၁၅၊တနဂၤေႏြေန႔

‪#‎ဆပ္ျပာသည္‬#

မဂၢင္လမ္း

‪#‎ဆပ္ျပာသည္‬#

ဒို႔စြန္းလြန္း႐ြာမွာ ``ဆပ္ျပာ-ဆပ္ျပာ´´နဲ႔ သူတို႔
ဆပ္ျပာအလြန္ ေခ်းကြၽတ္တယ္၊ အလြန္ျဖဴစင္ေစ
တယ္လို႔ ေအာ္ၿပီး လယ္ေရာင္းေနၾကတယ္၊ သူတို႔
ကိုယ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခ်းေတြ ခ်ည္းဘဲ၊ အဲ-
ဒို႔ဒကာ ဒကာမႀကီးေတြလဲ အဲ့ဒီ ဆပ္ျပာသည္ေတြ
လုိျဖစ္ေနဦးမယ္။ သူတကာ့ ေခ်းကြၽတ္ဖို႔ထက္
ကိုယ့္ကိုယ္က ေခ်းအရင္ကြၽတ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္၊
သူတကာေတြေပၚ ဆရာလုပ္ၿပီးတရားေဟာေန
တာထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တရားရေအာင္ ႀကိဳးစား
အားထုတ္ဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ဆပ္ျပာသည္ လုပ္မေနၾကနဲ႔ဟု အၿမဲတေစ ဆံုးမ
ေတာ္မူခဲ့တာကေတာ့...
ေက်းဇူး႐ွင္စြန္လြန္းဂူေက်ာင္းဆရာေတာ္ဘုရား
ႀကီးဦးကဝိျဖစ္ပါတယ္။
``မွန္လွပါ ဘုရား..... ဘုရားတပည့္ေတာ္ကိုယ္
တိုင္လည္းေခ်းခြၽတ္ရင္း သံသရာမွာေတာ္စပ္ခဲ့တဲ့
ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ား ကိုလည္းဆပ္ျပာေရာင္းေပး
ေနပါတယ္အ႐ွင္ဘုရား။´´
မဂၢင္လမ္း

ဓမၼအစြမ္း အံ့မခန္း

ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္စစ္ ဝိပႆနာရိပ္သာ

ဓမၼအစြမ္း အံ့မခန္း
-----------------------
တစ္ခါတစ္ရံ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားဟာ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ထက္ ဆန္းၾကယ္ေနတာကို ေတြ႕ျမင္ရတတ္ပါတယ္။ အနာဂါတ္မွာ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ရုပ္ရွင္ရိုက္ကူးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ ယခုအခ်ိန္မွာ တကယ္ျဖစ္လာခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။အခုလဲပဲ ဦးေမာင္ျဖဴရဲ႕ဘ၀ဟာ စိတ္ကူးရင္အိပ္မက္ထက္ဆန္းၾကယ္ၿပီး မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျပာင္းအလဲႀကီးေျပာင္းလဲ ခဲ့ပါတယ္။ မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ထားတာေတြဟာ အခုေတာ့ တကယ္ျဖစ္လာတယ္။
ဦးေမာင္ျဖဴဟာ အလွဴေရစက္လက္နဲ႕မကြာ ဆုိသလို ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ ရိႈင္သာယာေက်ာင္းမွာ ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ လိုေလးေသးမရွိ ေထာက္ပံ့ လွဴဒါန္းခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ ေပၚဦးလမ္းရွိ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာမွာလဲ ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ လိုအပ္သလို လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့အတြက္ သဒၶါတရားအားေကာင္းသူလို႔ေျပာရပါမယ္။

ဦးေမာင္ျဖဴဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ခန္႔က ေလမိၿပီး ညာဖက္ကိုယ္တစ္ျခမ္း မသန္စြမ္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေမာင္ျဖဴဟာ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာမဟာစည္ရိပ္သာကို အလွဴကိစၥတစ္ခုနဲ႔ေရာက္ေနခုိက္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက “ဦးေမာင္ျဖဴ……လွဴတာကေတာ့ ပစၥည္းရွိရင္လွဴလို႔ျဖစ္တယ္။ အလွဴဒါနျပဳတာကတပိုင္းေပါ့၊ တရားလဲ အားထုတ္ၾကည့္ပါဦး” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဦးေမာင္ျဖဴက “တပည့္ေတာ္ လာမယ့္တရားခစန္းက်ရင္ ၀င္ပါ့မယ္ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္လဲ ေလမိလို႔ ကိုယ္တစ္ျခမ္း မသန္စြမ္းျဖစ္ခဲ့တာ ယခုအခ်ိန္အထိငါးႏွစ္ေလာက္ရွိခဲ့ပါၿပီဘုရား” လို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးအား ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ထိုအခါဆရာေတာ္ႀကီးက “ဒါဆိုရင္လဲ ေနာက္တရားစခန္းကို ေစာင့္မေနနဲ႔၊ မၾကာခင္ဘုန္းႀကီး တကူတရားစခန္းကို သြားဖို႔ရွိတယ္၊ အဲဒီအခါက်ရင္ တကူရြာကို လိုက္လာၿပီး တရားအားထုတ္ပါလား၊ တကူတရားစခန္းမွာ ေယာဂီေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ဒကာမမ်ားဟာ ေယာဂီမ်ားကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ေနရာမွာ လိုေလေသးမရွိေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္၊ ေစတနာလဲအျပည့္အ၀ရွိၾကတယ္” လို႔ အမိန္႔ရွိပါတယ္။
ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ကေန တနသၤာရီၿမိဳ႕နယ္ထဲရွိ တကူရြာဆိုတာ ကုန္းလမ္းခရီးေရာ၊ ေရလမ္းခရီးပါသြားရမွာဆိုေတာ့ ေ၀းလွတယ္၊ ပင္လဲပင္ပမ္းမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တကူတရားစခန္းကို ေရာက္ေအာင္သြားမယ္ ဆိုၿပီး ဦးေမာင္ျဖဴဟာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တနသၤာရီၿမိဳ႕နယ္ ၊တကူရြာ ဆယ္ရက္တရားစခန္းမွာ တရား၀င္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကို စာေရးသူအား ရင္ဖြင့္လာ ပါတယ္။
“တပည့္ေတာ္ တရားစခန္းအတြင္း ဆရာေတာ္မ်ားသင္ေပးတဲ့အတုိင္း အမွတ္သတိမလြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး တရားရႈမွတ္ပါတယ္။ တရားထုိင္ၿပီးအားထုတ္တဲ့အခါ အဆင္ေျပေပမဲ့ တပည့္ေတာ္ညာဘက္ေျခေထာက္က ဆြဲတင္လို႔ကိုမရ၊ ဒရြတ္တိုက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တရား၀င္ခါစမွာေတာ့ စႀကၤန္ေလွ်ာက္(လမ္းေလွ်ာက္)လို႔ အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး။ ငါးမိနစ္ဆယ္မိနစ္ေလာက္ကိုပဲ အားယူၿပီး ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လမ္းေလွ်ာက္လို႔ရတယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာလဲ ရႈမွတ္မႈသတိမလြတ္ပဲ ႀကိဳးစားၿပီးရႈမွတ္လာခဲ့ပါတယ္။
ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုရင္ ေျခမသန္တဲ့အတြက္ ဆြမ္းစားေက်ာင္းမလိုက္ႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဂီေစာင့္ေရွာက္တဲ့အမ်ဳိးသမီးမ်ားက တရားအားထုတ္တဲ့ေနရာမွာပဲ ဆြမ္းစားႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးပါတယ္။ ဆြမ္းစားေနစဥ္ ငါ့သားသမီးေတြေတာင္မွ အခုလို မေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္ဘူး၊ အခုေယာဂီေစာင့္ေရွာက္တဲ့အမ်ဳိးသမီးေလးေတြဟာ အေတာ္ေစတနာျပည့္၀တာပဲ လို႔ ေတြးၿပီး ငိုမိပါေသးတယ္။ ဒီ၀မ္းနည္းတဲ့စိတ္ကိုလဲ ၀မ္းနည္းတယ္၊၀မ္းနည္းတယ္၊ ေတြးရင္လဲ ေတြးတယ္၊ ေတြးတယ္ လို႔ အေတာ္ေလးကို ရႈမွတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ တရားစခန္း၀င္လို႔ သံုးေလးရက္အတြင္းမွာေတာ့ အခံခက္လွတဲ့ေ၀ဒနာမ်ား တစ္မ်ဳိးၿပီးတစ္မ်ဳိးေပၚလာလို႔ သတိႀကီးစြာထားၿပီး လိုက္ရႈမွတ္ေနရပါတယ္။ ခံစားရတဲ့ဒုကၡေ၀ဒနာတစ္မ်ဳိး ေပၚလာလို႔ ရႈမွတ္ေနတုန္း ေနာက္တစ္မ်ဳိးထပ္ေပၚလာလို႔ အရင္မွတ္ေနက် ဒုကၡေ၀ဒနာကို ထားကာ အသစ္ေပၚလာတဲ့ဒုကၡေ၀ဒနာကို ရႈမွတ္ေနရပါတယ္။ ဒီအေတာအတြင္းမွာ တပည့္ေတာ္ဟာ ေ၀ဒနာနဲ႔ ႏွပမ္းလံုးေနရပါတယ္။ ေ၀ဒနာေတြကလဲ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးမွာ ဟိုနားကတစ္ခု ဒီနားကတစ္မ်ဳိး မျပတ္မလပ္ကို ေပၚေနေတာ့တာပဲ။ ဒါကိုလဲ မလြတ္ေအာင္ရႈမွတ္ေနရပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ေ၀ဒနာေတြက ျပင္းထန္လြန္းေတာ့ မရႈမွတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ဒီမွာဘာေတြးမိတုန္းဆိုေတာ့ အမွတ္သတိနဲ႔ မလြတ္တမ္းမွတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ေ၀ဒနာေတြ ေပ်ာက္ကုန္မွာပဲ၊ ေ၀ဒနာေတြေပ်ာက္ေအာင္မွတ္ မယ္ လို႔ ေတြးၿပီး တရားရႈမွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဆရာေတာ္အား ေလွ်ာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္က “ဟဲ့…ဒကာဦးေမာင္ျဖဴ....ေ၀ဒနာကို ေပ်ာက္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ တရားမရႈမွတ္ရဘူး၊ ေ၀ဒနာေပ်ာက္တာ မေပ်ာက္တာ ကိုယ့္အလုပ္မဟုတ္၊ ေပၚရာေပၚရာကုိ ရႈွမွတ္ဖို႔က ကိုယ့္အလုပ္၊ သည္းခံရင္နိဗၺာန္ေရာက္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သည္းခံၿပီး ေပၚရာကိုသာ စူးစိုက္ ရႈမွတ္ပါေလ၊” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ သည္းခံကာ တရားရႈမွတ္ခဲ့ပါတယ္။
အထက္ကေျပာခဲ့သလို ထိုင္တဲ့ဣရိယာပုထ္နဲ႔ တရားရႈမွတ္ရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စႀကၤန္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ ေရာဂါေၾကာင့္ ေျခက ေလးလံေနေတာ့ အလြန္ေလးတဲ့ သံတုံးႀကီးကို ဆြဲမေနရသလိုမ်ဳိး ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကို ေလးရင္လဲ ေလးတဲ့သေဘာကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး သတိနဲ႔ရႈမွတ္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္တာအဆင္ေျပမႈနည္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ထိုင္တဲ့ဣရိယာပုထ္ကို ဦးစားေပးၿပီး ရႈမွတ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေျခာက္ရက္ခန္႔ရွိတဲ့အခါမွာ ေန႔လည္ဘက္ တရားရႈမွတ္ရတာလဲ ခါတိုင္းနဲ႔မတူ ပိုၿပီးအဆင္ေျပလာတယ္။ အာရုံနဲ႔မွတ္တဲ့စိတ္ကို တစ္ထပ္ထဲ က်ေအာင္ မွတ္ႏိုင္လာတယ္။ ရႈမွတ္ခါစတုန္းကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မွတ္ေနရသလိုပါပဲ၊ အခုက်ေတာ့ လက္နဲ႕ဆုတ္ကိုင္ၿပီး မွတ္ရသလို အာရံုကို ထင္ရွားစြာ ထိထိမိမိရႈမွတ္လာႏိုင္တယ္။ ေပၚလာတာနဲ႔ ေပ်ာက္သြားတာေတြကို ထင္ရွားျပတ္သားစြာ ရႈမွတ္ေနရလို႔ တရားမွတ္ရတာ ေပ်ာ္လာပါေတာ့တယ္။ တရားမွတ္လို႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆက္လက္ရႈမွတ္ခဲ့ရာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ အရင္ကနဲ႔မတူဘဲ ေလထဲေရာက္ေနသလို ေပါ့ပါးၿပီးေနတယ္။ စိတ္ကလဲအထူးၾကည္လင္ၿပီး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ခ်မ္းသာေနတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ေ၀ဒနာလဲ အရင္ကလို မဟုတ္ေတာ့၊ အၾကာႀကီးထိုင္မွတ္လာႏိုင္ပါတယ္ဘုရား။ ဒီလိုနဲ႔စႀကၤန္အခ်ိန္မွာ ရပ္ၿပီး ရႈမွတ္ေနခိုက္ ေအာက္ပိုင္းက ေပါ့ပါးေနတာကိုလဲ ခံစားရပါတယ္။ မသကၤာလို႔ ေလးေနတဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကို နဲနဲေလးၾကြၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ အံံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ၾကြတက္လာတယ္။ ထပ္ၿပီး အေပၚကို ၾကြၾကည့္ေတာ့လဲ ၾကြတက္လာတာပဲ။ လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့ ညာေျခက အရင္လို ဒရြတ္တုိက္ မဆြဲေတာ့ဘဲ အနည္းငယ္ စႀကၤန္ေလွ်ာက္လာႏိုင္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အားတင္းၿပီး ႀကိဳးစားတရားရႈမွတ္လာရာ (၉) ရက္ေျမာက္ေရာက္ေတာ့ ဆြမ္းစားရန္အတြက္ ဆြမ္းစားေက်ာင္းကို ကိုယ္တိုင္သြားလာႏိုင္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ အရင္ကလိုလဲ ေလးလံမႈမရွိေတာ့ဘဲ ေပါ့ပါးေနတယ္၊ တပည့္ေတာ္လဲ ၀မ္းသာၿပီး စိတ္ဓါတ္ တက္ၾကြလာတယ္၊ တရားအားထုတ္ရတာ ေနာက္က်ေလျခင္းလို႔ ေတြးမိပါတယ္ဘုရား” လို႔ ဦးေမာင္ျဖဴက တရားရႈမွတ္တဲ့အေတြ႕အႀကံဳကို ေျပာျပပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ဦးေမာင္ျဖဴဟာ တရားစခန္းၿပီးလို႔ ၿမိတ္ကိုျပန္ဆင္းလာၿပီး စာေရးသူတို႔ရိပ္သာမွာပဲ တည္းခုိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ညာဖက္ေျခ ေထာက္ဟာ အရင္ကဆိုရင္ ထံုတာက်င္တာ ေညာင္းညာတာေတြ ဘာမွမခံစားရဘူး၊ အခုေတာ့ ထံုတာ က်င္တာ၊ ေညာင္းညာတာေတြကို ခံစားလာရတယ္။ ဒါဟာ ေသြးေလလည္ပတ္မႈ မွန္ကန္လာတဲ့သေဘာလုိ႔ ယူဆရပါတယ္။ အရင္ကဆို ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကထုိင္လိုက္ရင္ လိမ့္က်မလိုခ်ည္း ျဖစ္ေနတယ္။ အခုေတာ့ ဆိုင္ကယ္အေနာက္ထုိင္လိုက္ရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ထိန္းႏိုင္လာတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ဦးေမာင္ျဖဴက “ အရွင္ဘုရား…တပည့္ေတာ္ ထီေပါက္တာထက္ အဆတစ္ရာမကဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္ဘုရား၊ ေလမိလို႔ ေျခတရြတ္တိုက္ဆြဲေနရာကေန အခုေတာ့ ခ်က္ျခင္းဆုိသလို ယူပစ္သလိုမ်ဳိး ေကာင္းလာတာေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္၀မ္းသာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ လည္မိပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေတြဟာ ေအးရိပ္ေခ်ာင္ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ အရွင္ဘုရားတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြ ေပါ့ဘုရား၊
တပည့္ေတာ္ ေလမိေရာဂါကို ခံစားခဲ့ရတာ ငါးႏွစ္ခန္႔ရွိခဲ့ပါၿပီဘုရား၊ဒီၾကားထဲ ရန္ကုန္မွာ နာမည္ႀကီးဆရာဆီမွာ သြားေရာက္ ကုသခဲ့ပါတယ္ဘုရား၊ နာမည္ႀကီးဆရာႀကီးက သူကုရင္ တစ္ပါတ္နဲ႔သိသာတယ္လို႔ေျပာပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္ ေရာဂါက်ေတာ့ တစ္ပါတ္နဲ႔မသက္သာ၊ ႏွစ္ပါတ္လဲမသက္သာခဲ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ေဆးဆရာႀကီးက “ခင္ဗ်ားေရာဂါ ေပ်ာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး၊ ၀ဋ္နာကံနာပဲလို႔ ေျပာပါတယ္ဘုရား၊ ဒါနဲ႔တပည့္ေတာ္လဲ စိတ္မပ်က္ဘဲ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္မွာ နာမည္ႀကီး ေဆးဆရာေတြထံ သြားေရာက္ကုသခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာလဲ ေရာဂါ မေပ်ာက္ဘဲ ေကာ့ေသာင္းျပန္ခဲ့ရပါတယ္ဘုရား၊ အခုေတာ့ တပည့္ေတာ္မွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သတိပ႒ာန္ေဆးကို စနစ္က်စြာ ေသာက္သံုးခဲ့ရတဲ့ အတြက္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းသြားပါၿပီဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ေကာ့ေသာင္းျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားေရာဂါ ဘယ္လိုေကာင္းသြားတာလဲ လို႔ မိတ္ေဆြေတြ ေမးမွာကို ျမင္ေယာင္ မိပါေသးတယ္ဘုရား” ဆိုၿပီး စာေရးသူအား ၀မ္းသာအားရ ေျပာလာတာေၾကာင့္ လူအမ်ား သဒၶါတရားျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ စာေရးမယ္လို႔ ေတြးမိရာက ေဆာင္းပါးေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တ့ဲႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္တုန္းကလဲ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အနာေရာဂါစြဲကပ္လာတဲ့အတြက္ ရွင္စုႏၵမေထရ္ကို ေဗာဇၥ်င္သုတ္ အရြတ္ခိုင္းေတာ္မူပါတယ္။ ထိုေဗာဇၥ်င္သုတ္ ရြတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ဘုရားရွင္လဲ အနာေရာဂါမွ ယူပစ္သလို ေပ်ာက္ေတာ္မူခဲ့ တယ္။ ထို႔အတူပဲ အရွင္မဟာကႆပ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ စတဲ့ အဂၢသာ၀က ၊ မဟာသာ၀ကႀကီးမ်ားလဲ ေရာဂါျဖစ္ေတာ္မူၾကတဲ့အခါ ထိုေဗာဇၥ်င္ သုတ္ကို နာယူၾကရလို႔ ေရာဂါအသီးသီးေပ်ာက္ကင္းေတာ္မူခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဗာဇၥ်င္တရားနာယူရံုနဲ႔ဘာ့ေၾကာင့္ ေရာဂါေပ်ာက္ရတာလဲလို႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ အမွန္က ေဗာဇၥ်င္တရားကို နာယူရံုမက မိမိသႏၱာန္မွာလဲ ေဗာဇၥ်င္တရားမ်ား ျဖစ္ပြားေစတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေရာဂါေပ်ာက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ဳိး ျဖစ္ပြားေစတာလဲဆိုရင္……
နည္းစနစ္မွန္ကန္စြာနဲ႔ တရာအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီမ်ားမွာ ေပၚရာအာရံုကို အမွတ္သတိျဖင့္ ရႈမွတ္ေနရတယ္။ အခ်ိန္တိုင္းမွာ အမွတ္သတိ မလြတ္ေစဘဲရႈမွတ္ေနတဲ့အခါမွာ ‘သတိသေမၺာဇၥ်င္’ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ရႈမွတ္တုိင္းမွာ ေပါ့တာ ေလးတာ၊ ေအးတာ ပူတာ စတဲ့ အရွိကိုအရွိအတုိင္း သိမွတ္ေနရတယ္၊ မွတ္စရာအာရံုနဲ႔မွတ္တဲ့စိတ္ႏွစ္ပါးကလြဲလို႔ ဘာမွမရွိ စတဲ့ အမွန္ကိုအမွန္အတုိင္း တရားမွတ္ရင္း သိျမင္လာပါတယ္၊ အဲဒီအခါမွာ ‘ဓမၼာ၀ိစယသေမၺာဇၥ်င္’ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚတဲ့အာရံုေပၚမွာ မလြတ္တမ္းရႈမွတ္ႏိုင္ေအာင္ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ေပးေနရပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ‘၀ီရိယသေမၺဇၥ်င္’ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တရားရႈမွတ္မႈအားေကာင္းလာတဲ့အခါမွာ ရႈမွတ္မႈအေပၚ ႏွစ္သိမ့္အားရမႈပီတိေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ‘ပီတိသေမၺာဇၥ်င္’ ျဖစ္ေနပါတယ္။
တရားရႈမွတ္ရင္း ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ၿငိမ္းေအးလာတဲ့အခါ ‘ပႆဒၶိသေမၺာဇၥ်င္’ ျဖစ္ေနတယ္။ ထင္ရွားတဲ့အာရံုအေပၚမွာ ရႈမွတ္တဲ့စိတ္ကေလးက သြားတည္ေနတယ္၊ အဲဒီအခါ ‘သမာဓိသေမၺာဇၥ်င္’ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စူးစိုက္မႈသမာဓိအားေကာင္းလာတဲ့အခါ ပုံသ႑ာန္ရယ္လို႔မထင္ရွားေတာ့ဘဲ သေဘာမွ်သာ ရႈမွတ္ေနရတဲ့အခါ မိမိခႏၶာကိုယ္အေပၚမွာ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း၊ ႏွစ္သက္ျခင္းစတာေတြ မရွိေတာ့ဘဲ အာရံုက ေပၚလာလိုက္ ၊ ရႈမွတ္လိုက္၊ ေပ်ာက္သြားလိုက္နဲ႔ ရႈမွတ္ရံုသာ မွတ္ေနေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ‘ဥေပကၡာသေမၺာဇၥ်င္’ ျဖစ္နပါတယ္။ ဘုရားအစ အရိယာသူေတာက္ေကာင္းမ်ားဟာ ေဗာဇၥ်င္တရားကို မိမိသ႑ာန္မွာ ျဖစ္ပြားေစတဲ့အတြက္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းၾကတာပါ။
ထို႔အတူ ဦးေမာင္ျဖဴရဲ႕သ႑ာန္မွာ တရားရႈမွတ္ရင္း ေဗာဇၥ်င္တရားမ်ား ျဖစ္ပြားေနတဲ့အတြက္ ငါးႏွစ္တာခံစားလာရတဲ့ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေလးလံတဲ့ေ၀ဒနာဟာ ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ရပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ဦးေမာင္ျဖဴဟာ ေတာ္ရံုလမ္းခရီးကို ေျခလ်င္ျဖင့္ အျမန္သြားလာႏိုင္ပါၿပီ။
နိဂုံးခ်ဳပ္ေျပာခ်င္တာက စာခ်စ္သူမ်ားလဲ ကိုယ္တိုင္ေဗာဇၥ်င္တရားကို ပြားျဖစ္ေစမယ္ဆိုရင္ ခံစားေနရတဲ့ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ား အမ်ားအားျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းၾကမွာအမွန္ပါ။ သိထားရမွာက ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ဟာ ေရာဂါေပ်ာက္ရံုသက္သက္မဟုတ္ဘဲ အို၊နာ၊ေသဆိုတဲ့ ဆင္းရဲအလံုးစံုမွ ကင္းေ၀းၿပီး နိဗၺာန္တိုင္ေအာင္ ေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာပါပဲ၊ စာခ်စ္သူမ်ားအားလံုး ေဘးရန္ကင္းေပ်ာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ

ဦးေကာဝိဒ ျမိတ္

ဝါးေတာင္မဝါးနိ ုင္ၾကေတာ့ဘူးလား

Wai Lin Aung

ဝါးေတာင္မဝါးနိ ုင္ၾကေတာ့ဘူးလား
----------------------------------------

တသံသရာလံုး ျမဳတ္ေမ်ာ ေမ်ာ ခဲ့ျပီးျပီ

ဂဂၤ ါ ျမစ္ကမ္းက သဲလံုးအေရအတြက္ထက္
မ်ားတဲ့ ဘုရားရွင္ေတြနဲ ့ လြဲခဲ့ျပီးျပီ
သံသရာကိုအနားမသတ္နိ ုင္ခဲ့ရင္ ေနာင္လည္း
ဘုရားအဆူဆူနဲ ့ လြဲရလိမ့္ဦးမယ္

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးက သူတပါးတည္း
နိဗၺါန္ကို ကူးနိ ုင္ပါလွ်က္နဲ ့ သတၲဝါေတြကို
ကယ္တင္ဖို ့ ဘုရားျဖစ္ေအာင္က်င့္ျပီး
ေပးဆပ္ခဲ့ရတာက ေလးအသေခ်ၤကမၻာတသိန္း
ကာလေတာင္ၾကာခဲ့တယ္

သူနဲ ့အတူ ကြ်တ္တမ္းမဝင္ခဲ့ေပမဲ့ သာသနာေတာ္ကို ထားရစ္ခဲ့လို ့ ေတြ ့ၾကံဳေနၾက
ရေသးတာ ကံေကာင္းတယ္

ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္နဲ ့ခ်ီၾကာခဲ့ေပမဲ့ သူ ့သားေတာ္
ေတြဟာ အသက္ေသြးေခြ်း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ ့
ကာကြယ္ခဲ့ၾကလို ့ ဒီေန ့ထိ သာသာနာေတာ္ဟာ
ျမဲေနေသးတယ္

စာသင္တဲ့သူက စာသင္ စာခ်တဲ့သူက စာခ်
တရားက်င့္တဲ့သူက တရားက်င့္နိ ုင္ဖို ့အတြက္
သံဃာေတာ္မ်ားဟာလည္း ခုခ်ိန္ထိ လက္ဆင့္
ကမ္းသယ္ေဆာင္ေနတုန္း ဆိုေတာ့
အခ်ိန္မေရြးတရားအားထုတ္ခြင့္ ရေနၾကျပီး
အခ်ိန္မဆိုု္င္းပဲ တရားထူးရနိ ုင္တယ္
ထမင္းလည္းေကြ်းပါမယ္ တရားလည္းေပးပါတယ္
ဆိုတဲ့ရိပ္သာေတြဟာလည္း ျမန္မာနိ ုင္ငံမွာ
အမ်ားၾကီးပဲ

တရားကိုစနစ္တက်ျပသနိ ုင္တဲ့ တရားျပဆရာေတာ္ေတြဟာလည္း ေပါမွေပါ

ပိုက္ဆံမရွိလို ့တရားအားမထုတ္ရပါဘူးလို ့
ေျပာလို ့မရေအာင္ကို ုျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာ
ေတြ ကံေကာင္းၾကပါတယ္

ဘုရားရွင္က တရားျပနိ ုင္ေအာင္လို ့
ဘုရားျဖစ္ေအာင္ျဖည့္က်င့္တယ္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့သည့္တိုင္ မပ်က္စီးေစပဲ
သံဃာေတာ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္
တရားျပဆရာေတာ္ေတြဟာလည္း ကြ်တ္တမ္း
ဝင္ဖို ့အတြက္ တရားကိုကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္
ျပသနိ ုင္ေအာင္ ကြ်မ္းက်င္ၾကတယ္

ကဲ

ကိုယ္ထမင္းစားဖို ့အတြက္
ဆန္ရွာေပးတဲ့သူက ရွာေပးျပီးျပီ
ခ်က္ေပးတဲ့သူက ခ်က္ေပးျပီးျပီ
ထမင္းကိုပါးစပ္ထဲေရာက္ေအာင္ ခြံ ့ေပးတဲ့သူက
ခြံ ့ေပးျပီးျပီ

ကိုယ္က ဝါးဖို ့ေတာင္ လံု ့လ မစိုက္နိ ုင္ေတာ့ဘူး
လားလို ့ ေမးခ်င္ပါတယ္

ဒီလို အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္မႈ႕ေတြနဲ ့
ျပည့္စံုဖို ့ကို လြယ္တယ္လို ့ ထင္ေနရင္ေတာ့
အမွားၾကီးမွားလိမ့္မယ္လို ့ သတိေပပါရေစ

စကၤာပူႏိုင္ငံဥပေဒႏွင့္ မူဆလင္

+3

Kyaw Thu Kyawthu added 7 new photos.

စကၤာပူႏိုင္ငံဥပေဒႏွင့္ မူဆလင္
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Hard truths to keep Singapore going!
By one of the person I admire most!

***မြတ္စလင္ႏွင့္ လက္ထပ္ခြင့္ မျပဳေသာႏိုင္ငံ (သို႔မဟုတ္) ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ၾကေသာႏိုင္ငံ (သို႔မဟုတ္) စင္ကာပူ***

‘ဒီႏွစ္တန္ခူးအတာကူးၿပီးလုိ႔ ႏွစ္သစ္ေရာက္ရင္ ဒို႔တုိုင္းျပည္ႀကီး တုိးတက္ေတာ့မယ္’ လို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး မိန္႔ၾကားထားတာေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အသစ္ေတြနဲ႔ ယံုၾကည္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါတယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ခါနီး မွာေတာ့ မိတၴီလာအေရးအခင္းက စခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းနဲ႔
ပဲခူးတစ္၀ိုက္က အေရးအခင္းေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့အလယ္မွာ ကဲ့ရဲ႕စရာ အျဖစ္မ်ိဳးေတြေတာ့ ၾကံဳခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကပဲ ေျဖရွင္းၾကဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းတုိက္တြန္းၾကတာေၾကာင့္ ''တကယ္ပဲ လက္ရွိဥပေဒေတြအတုိင္းေျဖရွင္းရင္ လက္ရွိၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ကိစၥေတြအားလံုးေျပလည္သြားမလား၊ လက္ရွိဥပေဒေတြက ကိုယ့္တုိင္းရင္းသူေတြကို တကယ္ပဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ကာကြယ္ ႏုိင္သလား၊ မြတ္ေတြရဲ႕ လူမ်ိဳတုိက္စစ္ႀကီးကို ကာကြယ္ႏုိင္ရဲ႕လား'' လုိ႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ တကယ္လို႔ လူမ်ိဳတုိက္စစ္ႀကီးကို မကာကြယ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒအသစ္ေတြကို အေျခခံဥပေဒေတြျပင္ဆင္ေရးဆြဲျခင္း ႏွင့္ အတူ ျပင္သင့္တာျပင္၊ အသစ္ေရးသင့္တာကိုေရးၿပီး ျပ႒ာန္းၾကဖို႔ လုိအပ္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိပဲ မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ အတူေနရပါလ်က္နဲ႔ မြတ္ေတြ၀ါးမ်ိဳတာကို မခံရတဲ့ စင္ကာပူဟာ ဘယ္လုိအစီအမံေတြေၾကာင့္လဲ ဆုိတာကို ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ စင္ကာပူမွာ မြတ္စလင္နဲ႔ အျခားဘာသာ၀င္ေတြကို လက္ထပ္ခြင့္ ေပးမထားပါဘူး။ စင္ကာပူမွာ လက္ထပ္ေမာ္ကြန္္း႐ံုးႀကီး ၂ ႐ံုးရွိပါတယ္။
(၁) လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုး Registry of Marriages (ROM) [http://app.rom.gov.sg/index.asp]
(၂) မြတ္စလင္ လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုး Registry of Muslim Marriages (ROMM) [http://app.romm.gov.sg/index.asp]
ဆုိိၿပီး ႐ံုး ၂ ႐ံုး ထားရွိပါတယ္။

ပထမ ROM လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးက မြတ္စလင္မွ လြဲလုိ႔ အျခားေသာ ဘာသာ၀င္ေတြအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာ လက္ထပ္ေပးတဲ့ တရား႐ံုးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အခ်င္းခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ နဲ႔ ခရစ္ယာန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခရစ္ယာန္နဲ႔ ဟိႏၵဴကိုေသာ္လည္းေကာင္း ... က်န္ဘာသာေတြအားလံုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လက္ထပ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ Women’s Charter [http://www.scwo.org.sg/index.php/resources ] အတုိင္းေဆာင္ရြက္ကာ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ ဥပေဒကို ျပဌာန္းတယ္ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ အျခားဘာသာ၀င္အားလံုး တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ပဲ က်င့္သံုးခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတရား႐ံုးမွာ လက္ထပ္မယ္ဆုိရင္ မိမိဟာ မြတ္စလင္မဟုတ္ေၾကာင္း ထြက္ဆုိရပါတယ္။ ေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တစ္ေယာက္မွ မြတ္ျဖစ္လုိ႔ မရပါဘူး။ မြတ္အ၀င္ မခံဘူးလုိ႔႔ အလြယ္ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဒုတိယ ROMM မြတ္စလင္လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးကေတာ့ မြတ္စလင္အခ်င္းခ်င္းကိုပဲ လက္ထပ္ေပးပါတယ္။ အျခားဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီး ေခၚလာလုိ႔ မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ (ဒီလင့္မွာလည္း [http://en.wikipedia.org/wiki/Matrimonial_law_of_Singapore] ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။)

ဒါဆုိရင္ .. ဆုိပါေတာ့ .. မြတ္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ခ်င္ရင္ဘယ္လုိလုပ္မလဲ .. ? အေျဖက 'လက္ထပ္ခြင့္ မရွိ'တဲ့.. ။ ဒါကိုမွ လက္ထပ္ခ်င္ရင္ နည္း ၂ နည္းေတာ့ ရွိပါတယ္။
(၁) မြတ္က ဗုဒုၶဘာသာကိုေျပာင္းၿပီး ပထမ ROM လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးမွာ လက္ထပ္ရမယ္။ (သို႔မဟုတ္)
(၂) ဗုဒုၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးက မြတ္ဘာသာကို ၀င္ၿပီး ဒုတိယ ROMM မြတ္စလင္လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးမွာ လက္ထပ္ရမယ္။
.. ဟာ ... ဒါဆုိဘာထူးမွာလဲကြာ .. မြတ္က ဗုဒုၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးကို မြတ္ဘာသာထဲ ၀င္ခုိင္းၿပီး လက္ထပ္မွာေပါ့့ကြာ လုိ႔ ေစာဒကတက္ႏုိင္ပါတယ္။ .. ဒီလုိရွိပါတယ္ ..။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီမွာ က်ေတာ့ မြတ္က ျမန္မာမ တစ္ေယာက္ကို ''လူကိုပဲယူပါ။ ယူၿပီး မင္းလည္းမင္းဘာသာကို ကိုးကြယ္၊ ငါလည္းငါ့ဘာသာကို ဆက္ကိုးကြယ္မယ္'' ဆုိၿပီး လက္ထပ္ပါတယ္။ ယူၿပီးနည္းနည္းၾကာမွ နည္းမ်ိဳးစံုးသံုးၿပီး မြတ္ဘာသာထဲ ၀င္ခုိင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႏွိပ္စက္ရင္ တရား႐ံုးမွာ တုိင္ႏုိင္တယ္ဆုိေပမယ့္ ... ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ တုိင္ပါေတာ့မလား ...။ တုိင္လိုက္လို႔ ဖမ္းၿပီဆုိရင္ေတာင္ သူ႔ရဲ႕ ပကတိအပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ျပန္ရပါဦးမလား? ဒီေတာ့ ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ မတုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ... သူတုိ႔ဘာသာထဲပဲ ၀င္လိုက္ေတာ့တာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္က သူ႔အမ်ိဳးသမီးက အျခားဘာသာ ျဖစ္ေနရင္ မြတ္ဘာသာထဲကို ရေအာင္သြတ္သြင္းရပါတယ္ .. မသြင္းႏုိင္ရင္ သူဟာတာ၀န္မေက်ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီသေဘာကို ေကာင္းေကာင္းေနာေၾကတဲ့ စင္ကာပူသားေတြက လိမ္ယူၿပီး သူတုိ႔အိမ္ေရာက္မွ ဘာသာေျပာင္းခုိင္းမယ့္ အစား အစကတည္းက ရေအာင္ေျပာင္းခုိင္းႏိုင္မွ ယူခြင့္ျပဳပါတယ္။ … မယူခင္ဘာသာေျပာင္းခုိင္းဖုိ႔ ဆုိတာၾကေတာ့ မြတ္အိမ္ထဲေရာက္မွ ဘာသာေျပာင္းခုိင္းရတာေလာက္မလြယ္ေတာ့ဘူးဗ်။ မိန္းကေလးဘက္က အလိုလုိေနရင္းစဥ္းစားစရာပိုမ်ားသြားေစပါတယ္။ လူလည္းယူရမယ္? .. ဘာသာလည္းေျပာင္းရမယ္? ။ ဒီလုိဆုိေတာ့ မိဘေတြ၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြဘက္ကလည္း ပိုအခ်ိန္ရသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကို အခ်ိန္ဆြဲႏုိင္ဖို႔ စင္ကာပူသားေတြက ဒီေနရာမွာ တစ္ဆင့္ခံထားျပန္ေသးသဗ်။ ဘာသာေျပာင္းမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလုိ႔ မရဘူး။ အေျခခံ မြတ္ဘာသာသင္တန္းေတြ .. ဘာေတြတက္ခုိင္းေသးတယ္ .. အဓိပၸါယ္က သူတုိ႔ဘာသာကို အေသအခ်ာျမည္းၾကည့္ၿပီး၊ ျပန္စဥ္းစားၿပီးမွ၊ ကိုယ့္ဘာသာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာႏိႈင္းယွဥ္ စဥ္စားၿပီးမွ ၀င္ပါဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ .. ဒီမွာတင္ သတုိ႔သမီးတစ္ခ်ိဳ႕က ျပန္စိတ္ေျပာင္းသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ဒီမွာလုိ သူတုိ႔ဘာသာထဲ မ၀င္၀င္ေအာင္႐ိုက္ႏွက္ရတာတုိ႔၊ ဘုရားပံုေတာ္ကို နင္းၿပီး ေျပာင္းခုိင္းရတာတုိ႔ ဆုိတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြ စင္ကာပူမွာ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ့္ဘာသာကို စြန္႔ခြာၿပီး မြတ္ဘာသာကို ေျပာင္းကာ မြတ္ကုလားနဲ႔ သြားလက္ထပ္တယ္ဆုိတဲ့ စင္ကာပူ ဗုဒုၶဘာသာအမ်ိဳးသမီး အေရအတြက္ဟာ အင္မတန္နည္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ဥပေဒေၾကာင့္ အျပင္ နဂိုကတည္းက လူမ်ိဳး၊ ဘာသာခ်စ္စိတ္အေျခခံေကာင္းတဲ့ စင္ကာပူ တ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးရမွာေပါ့ဗ်ာ။ မြတ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးကို စည္း႐ံုးလုိ႔ မရတဲ့အခါမွာ သူတုိ႔ကိုယ္သူတုိ႔ အျခားဘာသာပါလုိ႔ လိမ္ညာၿပီး ROM လက္ထပ္႐ံုးမွာ လက္ထပ္တာရွိပါတယ္။ .. ဒါဆုိေကာ ဘာထူးေသးလဲကြာ .. ဆုိရင္ .. မတူတဲ့ အခ်က္က အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကို မြတ္ဘာသာထဲ ၀င္ခုိင္းလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အတင္းအၾကပ္၀င္ခုိင္းခဲ့ရင္ သူ႔ကိုယ္သူ အျခားဘာသာပါလို႔ ႐ံုးေတာ္မွာလိမ္ျငာထြက္ဆုိတာက တစ္မႈ၊ မြတ္ဘာသာထဲကို အတင္းအၾကပ္၀င္ခုိင္းတာက တစ္မႈဆုိေတာ့ အမႈႏွစ္မႈ ျဖစ္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအျပင္ ROM လက္ထပ္႐ံုးမွာ လက္ထပ္လုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့ လံုးလံုးလ်ားလ်ားယူလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အေမြဆက္ခံမႈေတြက အစ မြတ္ထံုးစံကို လိုက္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။

ဒါဆုိ .. ဟုတ္ပါၿပီ .. မြတ္အခ်င္းခ်င္း ၄ေယာက္ယူၿပီး လူနဲ႔ မ်ိဳမယ္ဆုိရင္ေကာ ?? … ဆုိေတာ့လည္း .. အလြယ္တကူ ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ယူလုိ႔ မရေအာင္ ဥပေဒကို ပညာသားပါပါ ျပ႒ာန္းတားျမစ္ထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ROMM မြတ္စလင္လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးကို MUSLIM LAW ACT နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ မြတ္ေတြကို ၄ ေယာက္ယူခြင့္ေပးတယ္ေပါ့ဗ်ာ ... ဒါေပမယ့္ တကယ္ယူဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေကၽြးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ခ်မ္းသာေၾကာင္း ပိုင္ဆုိင္မႈေတြ အကုန္ျပရပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို တားလုိက္တာလည္း ဆုိေတာ့ သာမာန္လူတန္းစားနဲ႔ ဆင္းရဲသားမြတ္ေတြ ေနာက္မိန္းမယူခြင့္ မရွိဆုိတာကို သြယ္၀ုိက္ေသာနည္းနဲ႔ တားလုိက္တာပါ။ ယူခြင့္ရွိတဲ့ မြတ္အေရအတြက္ အလုိအေလ်ာက္နည္းသြားတာေပါ့ဗ်ာ။

ဒါဆုိသူေ႒းမြတ္ေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ယူမွာေပါ့ ဆုိျပန္ေတာ့လည္း ... ဒီလုိ ‘ထစ္’ထားျပန္တယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူမယ္ဆုိတာနဲ႔ တရား႐ံုးမွာ ေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ဒီအခါမွာ တရား႐ံုးက ဘာလုပ္သလဲဆုိေတာ့.. Kadi လုိ႔ ေခၚတဲ့ အရာရွိက .. ပထမ မိန္းမေရာ၊ ေနာက္ယူမယ့္ မိန္းမေကာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို သီးျခားစီေခၚယူေတြ႔ဆံုၿပီး အေသးစိတ္ အင္တာဗ်ဳးပါတယ္။ လက္ရွိမိန္းမကို အဓိကေမးတာက ေနာက္တစ္ေယာက္ယူတာကို မင္းသေဘာတူရဲ႔လား? လက္ခံႏုိင္ရဲ႕လား? ေနာက္တစ္ေယာက္ေရာက္လာရင္ မင္းစိတ္ခ်မ္းသာမွာ ေသခ်ာရဲ႕လား ? ၿခိမ္းေျခာက္ထားလုိ႔ သေဘာတူေနရတာလား? ဆုိတာေတြကို ခေရေစ့တြင္းက် ေမးတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူက ‘NO’ ဆုိရင္ယူခြင့္ မရွိပါဘူး ... ဘယ္လိုလဲ? မြတ္မေတြ သိပ္သေဘာထားႀကီးမယ္ထင္သလား? ကၽြန္မေယာက္်ား ေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္ထပ္ယူမွာကို သိပ္ေပ်ာ္တာပဲလုိ႔ ေျဖမယ္ထင္သလား? ... အိုစမာဘင္လာဒင္ကို ေျခရာခံမိသြားတာဟာ သူ႔ရဲ႕ ပထမ မယားႀကီးရဲ႕ သတင္းေပးခ်က္ေၾကာင့္ပါလုိ႔ စီအိုင္ေအအရာရွိတစ္ဦးက ၀န္ခံ ေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္။ အငယ္ဆံုးမိန္းမကို ဂ႐ုစိုက္လြန္းတာကို သည္းမခံႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ကိုယ့္ေယာက္်ားကို သတ္မယ့္သူကိုေတာင္ မိတ္ဖြဲ႔ႏုိင္တာကို ၾကည့္လုိက္ရင္ မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးေတြ မယားႀကီး၊ မယားငယ္လုပ္ရတာကို မေပ်ာ္ပိုက္ၾကဘူးဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒါကို အေသအခ်ာနားလည္တဲ့ စင္ကာပူသားေတြက မင္းတုိ႔ရဲ႕ ‘မယားႀကီးရဲ႕ သေဘာတူလက္ခံမႈ’ ရရင္ ေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္ထပ္ယူပါ ဆုိတာဟာ 'မယူနဲ႔’ လုိ႔ ပညာသားပါပါ တားထားတဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားအေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကို ဒီလင့္မွာ [http://policy.mofcom.gov.cn/english/flaw!fetch.action…] ဖတ္ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ၁၉၆၆ မွာ စတင္ၿပီး တင္းက်ပ္စြာေရးဆြဲကာ က်ပ္က်ပ္မတ္မတ္ေဆာင္ရြက္လုိက္တာ ၁၉၇၀ နဲ႔ ၁၉၇၄ အၾကားမွာ လက္ထပ္ၾကတဲ့ မြတ္အတြဲေပါင္း ၁၃,၁၂၃ မွာ ၃၅ ေယာက္ပဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ပိုယူပါေတာ့တယ္။ ယေန႔အခါမွာ ေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ပိုယူတဲ့ စင္ကာပူမြတ္စလင္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ေတာင္ ရွားသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ .. ဟုတ္ပါၿပီ .. မိန္းမတစ္ေယာက္ယူၿပီး ကေလးတစ္ဒါဇင္ေလာက္ေမြးေနရင္ေရာလုိ႔ ေစာဒကတက္ႏုိင္ပါေသးတယ္။ ဒါကိုလည္း သမၼတႀကီး လီကြမ္ယုက ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မွာ ‘Stop at Two’ ဆုိတဲ့ မူ၀ါဒကို ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။ မြတ္အပါအ၀င္ မိသားစုအားလံုး ကေလး ၂ေယာက္ထက္ပို ေမြးခြင့္မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိဆုိေတာ့ မြတ္ေတြအေနနဲ႔ မိန္းမကလည္း တစ္ေယာက္ထက္ပို မယူရ၊ ကေလးကလည္း ၂ေယာက္ထက္ပို မယူရဆုိေတာ့ သူတုိ႔ ရဲ႕ လူမ်ိဳစီမံကိန္းႀကီး လံုး၀ရပ္ဆုိင္းသြားေလသတည္းေပါ့ဗ်ာ။ [ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ စင္ကာပူဟာ ခ်မ္းသာေနၿပီမုိ႔ Stop at two ေပၚလစီကို ဆက္လက္ မက်င့္သံုးေတာ့ပါဘူး။ ကေလးျပန္ေမြးခုိင္းပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လူဦးေရအခ်ိဳးကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။] ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မြတ္ဆုိရင္ ကေလးယူႏႈန္းတားခြင့္မရွိလုိ႔ ပဲ သိၾကတဲ့သူမ်ားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မိန္းမ ၄ ေယာက္ယူသလုိပါပဲ။ တန္းတူထားရင္ယူခြင့္ရွိတယ္ လို႔ပဲ ေျပာထားတာပါ။ ကေလးေမြးတဲ့ကိစၥလည္း ဒီသေဘာပါပဲ။ သူတို႔ဘာသာမွာ ကေလးမ်ားမ်ားယူတာကို အားေပးတယ္ပဲ ေျပာထားပါတယ္။ လံုး၀တားျမစ္ခြင့္မရွိလုိ႔ ပိတ္ပင္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုအခါမွာ မြတ္စလင္ႏုိင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သားဆက္ျခားစီမံကိန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္လာေနၾကပါၿပီ။

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ သားဆက္ျခားစီမံကိန္းအေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ တစ္မိသားစု ကေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လုိ႔ အတိအက်သတ္မွတ္လုိက္ၿပီလို႔ေတာ့ မၾကားမိေသးပါဘူး။ ေက်းရြာေတြမွာ ဆရာ၀န္၊ ဆရာမေတြက ရြာသူရြာသားေတြကို သားဆက္ျခားဖို႔ နားခ်ၾကပါတယ္။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ထံုးစံအတုိင္း ေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ၾကတဲ့ အတြက္ တားေဆးသံုးလာၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မြတ္ရြာေတြမွာက်ေတာ့ သူတုိ႔ဘာသာက မတားခိုင္းဘူးဆိုၿပီး သိပ္မသံုးၾကပါဘူး။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားၾကရင္ တစ္ခ်ိန္မွာ ျမန္္မာေတြနည္းၿပီး မြတ္ေတြမ်ားတဲ့ အနာဂတ္ျမန္မာႏုိင္ငံ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ တစ္မိသားစု ကေလး ၄ ေယာက္ဆုိ ၄ ေယာက္ .... စသျဖင့္ တိတိက်က် သတ္မွတ္ဖို႔ လုိပါတယ္။ ဆရာ၀န္၊ ဆရာမေတြရဲ႕ အျပစ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး တိက်တဲ့ မူ၀ါဒေတြခ်မွတ္ဖို႔ လုိပါတယ္။ ေရွးယခင္ကာလေတြတုန္းက ‘အိမ္ေထာင္၊ သားေမြး’ဆုိတာ လူမႈေရးကိစၥသက္သက္ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ယခုအခါမွာေတာ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ ႏုိင္ငံေရးမက တုိင္းျပည္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႕ပါ သက္ဆုိင္ေနၿပီဆုိတာကို သတိထားမိဖို႔ လုိပါတယ္။

လက္ရွိကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ထြန္းကားလာတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔လည္းေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအမ်ိဳးသားေရး၀ါဒဟာ ၁၉ ရာစုနဲ႔ ၂၀ ရာစုမွာ အႀကီးအက်ယ္ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒီမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြျပင္းထန္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဥေရာပသားေတြဟာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေကာင္းစားဖို႔အတြက္ ကမၻာကို ကၽြန္ျပဳခဲ့တယ္ဆုိပါေတာ့။ ဟစ္တလာလုိ သိပ္အစြန္ေရာက္သူေတြေပၚလာေတာ့ ကမၻာစစ္ႀကီးေတြျဖစ္ၿပီး ျပာက်ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ႀကီးေတြၿပီးေတာ့မွ ျပန္စဥ္းစားက်ေတာ့ .. ေအာ္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြေၾကာင့္ ငါတုိ႔ေတြ စစ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတာလုိ႔ ေတြးမိၿပီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြကို အျပစ္ျမင္ကာ ျပန္ေလွ်ာ့ခ်ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြ သံေယာင္္မလုိက္မိဖို႔ လုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နဲ႔ သူတုိ႔နဲ႕က သမုိင္းေၾကာင္းခ်င္း မတူပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ဟာ သီေပါမင္းလက္ထက္မွာ ပါေတာ္မူတယ္ဆုိေပမယ့္ အဓိကတာ၀န္ရွိတာ မင္းတုန္းမင္းပါ။ သူလက္ထက္မွာ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ အခ်ိန္ရေပမယ့္ တရား၀င္မိဖုရား ၆၀ အျပင္ ေမာင္းမမိႆံ၊ မိဖုရားငယ္အပါအ၀င္ မိန္းမ ၁၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ အေပ်ာ္က်ဳးေနေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ သတိမရႏုိင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ မင္းတုန္းမင္းသာ ကေနာင္မင္းသားႀကီး တစ္၀က္ေလာက္ တုိင္းျပည္အတြက္ စိတ္၀င္စားခဲ့ရင္၊ အမ်ိဳးသားေရး ေပါ့ေပါ့မေတြးခဲ့ရင္ သီေပါလုိ အရည္အခ်င္းမရွိသူ ဘုရင္တက္ျဖစ္ၿပီး ပါေတာ္မမူႏုိင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ လက္နက္ခ်င္းကြာလုိ႔သက္သက္ ႐ံႈးတာမဟုတ္ပါဘူး။ [သီေပါမင္းသား ၁၆ ႏွစ္မွာ မင္းျဖစ္သလို အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ခ်ဴလာေလာင္ေကာင္ မင္းသားဟာ အသက္ ၁၄ႏွစ္ နဲ႔ သီေပါဘုရင္နဲ႕ မေရွးမေႏွာင္းမွာ ဘုရင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ကို အျပည့္အ၀စိတ္၀င္စားၿပီး အေသအခ်ာ ဥာဏ္ကစားႏုိင္္ခဲ့ေတာ့ ျပင္သစ္လက္ကလြတ္သလုိ အဂ๎လိပ္လက္ကလည္း လြတ္ခဲ့ပါတယ္။] ဒီေတာ့ ဥေရာပသားတုိ႔က မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ျပင္ထန္ခဲ့လုိ႔ နယ္ခ်ဲ႕ေတြျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အမ်ိဳးသားေရးေပါ့ေပါ့ေတြးခဲ့ၾကလုိ႔ သူ႕ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္မင္းေရာင္တုိ႔၊ ၀န္းသိုေစာ္ဘြားႀကီးတုိ႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္္ေတာ္တုိ႔ ဘိုးဘြားေတြသာ ‘မဟာလူသားဆန္၀ါဒ’ က်င့္သံုးၿပီး British လည္းလူပဲ၊ ျမန္မာလည္းလူပဲ .. လူ လူခ်င္းအုပ္ခ်ဳပ္တာ အေရးမႀကီးဘူးလုိ႔ ေတြးခဲ့ၾကရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခုထိေတာင္ လြတ္လပ္ေရး ရဦးမွာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဥေရာပသားေတြအတြက္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဟာ အဆိပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ကေတာ့ ေဆးလို႔ပဲ ယံုၾကည္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔တေတြက မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မ်ားလြန္းေနတာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြက နည္းလြန္းေနတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္မ်ားက အမ်ိုဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ေမြးၾကဖုိ႔၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကဖုိ႔ ဆံုးမတာကို ခါးခါးသီးသီး ျဖစ္ၾကတဲ့ ျမန္္မာေတြကို ေတြ႕လုိ႔ အံ့အားသင့္မိပါတယ္။ ဆန္႕က်င္ေျပာဆုိသူေတြကိုခ်ည္းပဲ အံ့ၾသတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ နားမွာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆုိတာကို အင္မတန္စိမ္းေနၾကတာကို ေတြ႕မိလို႔ပါ။ (အစြန္းေရာက္ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္မ်ိဳးကို အားမေပးသလုိ ေကာက္႐ိုးမီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မ်ိုဳးကိုလည္း အားမေပးပါ။) မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ႏုိင္ငံတည္းမ်ား ကြက္ၿပီး ေပ်ာက္ဆံုးေနသလားလုိ႔ေတာင္ စဥ္းစားမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကေလးဘ၀ကတည္းက ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ၾကဖုိ႔၊ စည္းလံုးၾကဖို႔ သြန္သင္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ သူတုိ႔လူမ်ိဳးသူတုိ႔ ခ်စ္ရမယ္ဆုိတာကို ဘယ္သူကမွ ႀကီးလာမွ တစ္ကူးတစ္က ထပ္ၿပီးသင္ေနစရာ မလုိေအာင္ကို သိၾကပါတယ္။ စင္ကာပူမွာလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ စင္ကာပူ တ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတုိ႔ နဲ႔လူမ်ိဳးတူ၊ ဘာသာတူေတြကို ပဲ ယူၾကတာမ်ားပါတယ္။

ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ စင္ကာပူဆုိတာ ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးပါဗ်ာ။ မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားလုိ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံႀကီး ၂ ႏုိင္ငံရဲ႕ အလယ္နားမွာ ေနရတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ‘မြတ္စလင္ပတ္လည္ ၀န္းရံေနေသာၿမိဳ႕ကို စင္ကာပူဟုေခၚသည္’ လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ ရပါတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား ...
- စင္ကာပူသားေတြသာ သူတုိ႔ျခံစည္း႐ိုးကို အေသအခ်ာမကာရံခဲ့ၾကရင္ ...
- စင္ကာပူအစိုးရကသာ မြတ္ေတြရဲ႕ မ်ိဳးပြားႏႈန္းထိမ္းခ်ဳပ္္တဲ့ ဥပေဒေတြကို ပညာသားပါပါ မျပ႒ာန္းထားခဲ့ရင္ …
- စင္ကာပူတ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီးေတြသာ လင္ယူပက္စက္ခဲ့ၾကရင္ …
....... ''Islamic Republic of Singapore'' ဆုိတဲ့ ႏိုင္ငံသစ္တစ္ႏုိင္ငံဟာ ဒီကမၻာေျမမွာ
ေပၚထြန္းလာခဲ့တာ အေတာ္ေလးေတာင္ၾကာေနေလာက္ပါၿပီ။ စင္ကာပူမွာ လက္ရွိမြတ္စလင္ ၁၅ % ရွိပါတယ္။ ၁၉၆၅ မွာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တဲ့ စင္ကာပူဟာ လြတ္လပ္ေရးရခါစတုန္းကလည္း မြတ္စလင္ ၁၅% ၊ အခုလည္း ၁၅% ပါ။ မြတ္ရာခုိင္ႏႈန္းေတြလံုး၀ တုိးမလာပါဘူး။ စင္ကာပူသားေတြဟာ အခုလုိကမၻာကေတာင္ ေလးစားရေအာင္ ခ်မ္းသာႀကီးပြားတုိးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္႐ံုမက မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ လူမ်ိဳတိုက္စစ္ေအာက္မွာ ၀ါးမ်ိဳမႈကို မခံခဲ့ၾကရဘူးဆုိတာဟာ အစုိးရနဲ႔ ျပည္သူ လက္တြဲညီညီ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့လုိ႔ပါ။ အစုိးရက လုိအပ္တဲ့ ဥပေဒျပ႒ာန္းကာကြယ္ေနခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြကလည္း ကိုယ့္လူမ်ိဳးတူ၊ ဘာသာတူခ်င္းအားေပးခဲ့ၾက၊ လက္ထပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာလည္း လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ မကြယ္ေပ်ာက္ရေလေအာင္ ျပည္သူျပည္သားေတြဘက္ကလည္း အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ေတြ ျပန္လည္ႏိုးၾကားၾကဖို႔ လိုသလုိ အစုိးရအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေရရွည္တည္တ့ံေအာင္ ထိမ္းသိမ္းကာကြယ္ေပးႏုိင္မယ့္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ဥပေဒအသစ္ေတြ ျပဌာန္းေပးႏုိင္ပါေစလုိ႔ ႏွစ္သစ္ဦးမွာ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုုိက္ရပါတယ္။

လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္ -

မိုးႀကီး

အိမ္ေစာင့္နတ္ ႏွင့္ ပ႒ာန္းရြတ္ျခင္း

Thet Thet Aung

အိမ္ေစာင့္နတ္ ႏွင့္ ပ႒ာန္းရြတ္ျခင္း

မူၾကိဳဆရာ မွ ဇြန္ 20, 2015 11:19am တြင္ တင္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တကယ္ေတာ့ ပ႒ာန္းတရားဟာ နတ္ပရိသတ္ေတြအတြက္ အဓိကထားျပီး ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့တာပါ။ ေဟာတာကိုက နတ္ျပည္မွာေလ။ နတ္ျပည္မွာနတ္ပရိသတ္အတြက္ ေဟာထားတဲ့ တရားကို နတ္ေတြက မႏွစ္သက္ဘဲ ရွိပါ့မလား။ သူေတာ္ေကာင္းနတ္ မွန္ရင္ ပ႒ာန္းတရားကို ဘယ္သူဘယ္ေနရာမွာ ရြတ္ရြတ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ ႏုိးစြာ လာေရာက္နာယူမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ပ႒ာန္းရြတ္လို႔ အိမ္ေစာင့္နတ္ မေနႏုိင္ဘဲ ထြက္ေျပးရတယ္ဆိုတာ သဘာ၀မက်ပါဘူး။ တကယ္ဆို ကိုယ္ရြတ္ေပးလို႔ သူနာရေပတယ္ဆိုျပီး ကိုယ့္အိမ္ကေတာင္ မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနမွာပါ။ သူနာခ်င္ တဲ့ပ႒ာန္းရြတ္ေပးတဲ့အတြက္ကိုယ့္ကို ေက်းဇူးေတြတင္ျပီး ခါတိုင္းထက္ ေတာင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဦးမွာပါ။

တကယ္လို႔ ပ႒ာန္းသံၾကားတာနဲ႔ ထြက္ေျပးတဲ့ အိမ္ေစာင့္နတ္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီ အိမ္ေစာင့္နတ္ဟာ ဘုန္းကံမရွိတဲ့နတ္၊ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္မရွိတဲ့နတ္၊ သူယုတ္မာနတ္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုနတ္မ်ဳိး ကိုယ့္အိမ္မွာ လာေစာင့္ေနလို႔လည္း ကိုယ့္အတြက္ ဘာ အက်ဳိးမွ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မေနႏိုင္လို႔ ထြက္ေျပးသြားလည္း ဘာမွ လြမ္းေနစရာ မလိုပါဘူး။ အဲဒီလိုနတ္မ်ဳိး အိမ္ျပင္မွာ ေနလည္း အလကား၊ အိမ္တြင္းမွာ ေနလည္း အလကားပါပဲ။

ပ႒ာန္းတရားအပါအ၀င္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ေတြကို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူစဥ္တုန္းက တရားနာပရိသတ္ထဲမွာ အကၤုရဆိုတဲ့ နတ္သားတစ္ေယာက္လည္း ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အကုၤရနတ္သားဟာ တရားပြဲကို အေစာဆံုး ေရာက္လာျပီး ေရွ႕ဆံုးက ေနရာဦးထားတာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ လက္၀ဲဘက္ေနရာမွာ အနားကပ္ျပီး ေနရာဦးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ထက္ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးတဲ့ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ ေရာက္လာတိုင္း ေရာက္လာတိုင္း ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္ျပီး ေနရာ ဖယ္ဖယ္ေပးေနရတဲ့အတြက္ ေနာက္ဆံုး ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာ ကြာေ၀းတဲ့ ေနရာကပဲ တရားနာခြင့္ ရပါေတာ့တယ္။ နတ္ၾကီးလာေတာ့ နတ္ငယ္ ေနရာ ဖယ္ေပးရတာေပါ့။

လူ႔ေလာကမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ပြဲလမ္းသဘင္တစ္ခု၊ အခမ္း အနားတစ္ခု က်င္းပျပီဆိုရင္ ဂုဏ္ၾကီးတဲ့လူ၊ မ်က္ႏွာၾကီးတဲ့ လူေတြက ေရွ႕ဆံုးက ေနရာယူရျပီး ဂုဏ္ငယ္တဲ့လူ၊ မ်က္ႏွာငယ္တဲ့ လူေတြက ေနာက္ကေန ေနရာယူရပါတယ္။ ဂုဏ္ငယ္ေလ ေနာက္ေရာက္ေလပါပဲ။

အိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုရားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနရာဌာနတစ္ခုခုမွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေယာက္က ပ႒ာန္းတရား ရြတ္ပြားျပီဆိုရင္ ဘုန္းတန္ခုိးၾကီးမားတဲ့ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ တရားနာေရာက္လာၾကပါတယ္။အိမ္ေစာင့္နတ္အပါအ၀င္ နဂိုကရွိေနႏွင့္ျပီးသား နတ္ေတြက ဘုန္းတန္ခိုး နည္းပါးတယ္ဆိုရင္ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးမားတဲ့ နတ္ျဗဟၼာေတြအတြက္ (အကုၤရနတ္သားလိုပဲ) ေနရာဖယ္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရတဲ့အတြက္ အေ၀းေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

အကုၤရနတ္သားဟာ အေ၀း ေရာက္သြားေပမယ့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို စိတ္မဆိုးဘဲ အေ၀းကေန တရားနာယူသလို အေ၀းေရာက္သြားတဲ့ အိမ္ေစာင့္နတ္ဟာလည္း ပ႒ာန္းရြတ္ပြားသူကို စိတ္မဆိုးဘဲ ကိုယ့္ကံကိုယ္ နားလည္စြာနဲ႔ အေ၀းတစ္ေနရာကေန ပ႒ာန္းတရား နာၾကားေနမွာပါ။ လူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ေနရာကို ကုိယ္ရစၿမဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ကံက ေပးတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ေက်နပ္စြာ ေနရမွာပဲေလ။

ပ႒ာန္းတရား နာၾကားျပီး ကိုယ့္ထက္ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးတဲ့ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္သြားတဲ့အခါ အိမ္ေစာင့္နတ္လည္း အိမ္မွာ ေနၿမဲတိုင္း ျပန္ေနခြင့္ရသြားျပီေပါ့။ ပ႒ာန္းတန္ခိုးေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ဘုံဗိမာန္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြေတာင္ နဂိုကထက္ ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ပ႒ာန္းရြတ္လို႔ အိမ္ေစာင့္နတ္မွာ အက်ဳိးမယုတ္တဲ့အတြက္ ပ႒ာန္းရြတ္သူကိုလည္း အိမ္ေစာင့္နတ္က ဘာမွ ဒုကၡေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡမေပးတဲ့အျပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာအျဖာျဖာနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္ေတာင္ အကူအညီေပးပါလိမ့္ဦးမယ္။

တကယ္လို႔ ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ အိမ္တြင္းနတ္ေတြ၊ အိမ္ျပင္နတ္ေတြက နတ္လို႔နာမည္ခံထားတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ၊ အစိမ္းသရဲေတြ၊ဖုတ္ျပိတၲာေတြ၊ နတ္မိစၦာေတြ ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပ႒ာန္းတရားကို နားခါးျပီး ထြက္ေျပးခ်င္ ေျပးပါလိမ့္မယ္။သူယုတ္မာနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းတရား မအပ္စပ္လို႔ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔စြာ ထြက္ေျပးသြားၾကတဲ့ (တရားမၾကိဳက္ နတ္ငမိုက္) ေတြ ကိုယ့္အိမ္မွာ မရွိေတာ့တာ ပိုေတာင္ ေကာင္းပါေသးတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၀မ္းသာစရာပါ။

ေ၀သာလီျပည္မွာ ကပ္ေဘးၾကီးေတြ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့စဥ္တုန္းက ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ရတနသုတ္ လွည့္လည္ရြတ္ဆိုၾကေတာ့ ဘုန္းတန္ခိုးၾကီးတဲ့ နတ္ျဗဟၼာေတြ တရားလာ နာၾကတဲ့အတြက္ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ၊ နတ္မိစၦာေတြ ျမိဳ႕တြင္းမွာ မေန ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အိုးနင္းခြက္နင္း ထြက္ေျပးသြားၾကပါတယ္။ ေ၀သာလီျပည္လည္း ကပ္ေဘးၾကီးေတြက လြတ္ေျမာက္ျပီး ခ်မ္းသာရာ ရခဲ့ပါတယ္။

ပ႒ာန္းတရားပဲရြတ္ရြတ္၊ တျခားတရားပဲရြတ္ရြတ္၊ ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ၊ နတ္မိစၦာေတြ၊တန္ခုိးနည္းတဲ့နတ္ေတြ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ မေနႏိုင္ဘဲ ထြက္ေျပးသြားေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုးမ်ဳိး မထားနဲ႔ေပါ့။

အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး ဘယ္သတၲ၀ါမဆို တရားနာယူျပီး ေကာင္းက်ဳိးရေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းပဲထားျပီး ရြတ္ပါ။ကိုယ့္ဘက္က ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုးျပီး ေမတၲာတရား ေခါင္းပါး ေနရင္ေတာ့ အေ၀းထြက္ေျပးရတဲ့ နတ္ေတြက ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာ၊ အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕စတမ္းေဟ့ဆိုျပီး ကိုယ့္ကံနိမ့္တဲ့အခါ၊ ရြတ္ဖတ္မႈ ျပတ္သြားတဲ့အခါမ်ဳိးေတြမွာ တု႔ံျပန္ကလဲ့စားေခ်တတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ ေစတနာ ကိုယ့္အက်ဳိးေပးတာပါပဲ။

အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ပ႒ာန္းတရားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားတရား ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တရားေတာ္ တစ္ခုခု ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္မႈ ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး ေမတၲာဘာ၀နာပြားမ်ား၊ ေမတၲသုတ္ရြတ္ဆိုျပီးမွ ျပဳတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ေမတၲာတရားေပးေ၀မႈကို သတၲ၀ါတိုင္း ႏွစ္သက္လိုလားၾကတာမို႔ ဘာတရားေတာ္ပဲရြတ္ရြတ္၊ ေမတၲသုတ္ကို အရင္ရြတ္ပါ၊ ေမတၲာဘာ၀နာ အရင္ပြားပါလို႔ ေမတၲာနဲ႔ အၾကံ ေပးလိုက္ပါတယ္။

ပ႒ာန္းတရားကို အိမ္မွာလည္း ရြတ္သင့္ပါတယ္၊ ရြတ္ျခင္းေၾကာင့္ ဒုကၡမေရာက္တဲ့အျပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ က်က္သေရမဂၤလာ အျဖာျဖာနဲ႔ ျပည့္စံုႏိုင္ပါတယ္ …
……………………………………………………………………
ပ႒ာန္း၂၄-ပစၥည္းရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ိဳး
(ပ႒ာန္း ၂၄-ပစၥည္း အက်ယ္/ပ႒ာန္း ၂၄-ပစၥည္း ျဖစ္ေတာ္စဥ္)

(ပ႒ာန္း၂၄ပစၥည္း ပစၥယနိေဒၵသပါဠိကို အျမဲမျပတ္ ရြတ္ဖတ္ ပြားမ်ားသူတို႔မွာ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွ ေဘးရန္မ်ားကို ကာဆီး ဟန္႕တား ႏုိင္ျခင္း၊ သူခိုး၊ ဓားျပရန္၊ မေကာင္းဆုိး၀ါး၊ ေအာက္လမ္းပညာျဖင့္ ၾကံစည္သူတုိ႔ရန္မွ ကင္းေ၀းေစပါသည္။)

(ပ႒ာန္း ၂၄-ပစၥည္း အက်ယ္/ပ႒ာန္း ၂၄-ပစၥည္း ျဖစ္ေတာ္စဥ္)

ashinsandardika (shwe parami tawya)

စည္း႐ုိးကေလး လုံပါေစ

Ko Tun‎ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာျမတ္ႏိုးသူမ်ားဆုံဆည္းရာ

စည္း႐ုိးကေလး လုံပါေစ
◾◾◾◾◾◾

ဒါန သီလဆုိတာ လူနဲ႔ တိရိစာၦန္ၾကား ျခားထားတဲ့
စည္း႐ုိးကေလးပါ ။ တိရိစာၦန္ဘဝေတြရဲ႕ ျဖစ္႐ုိးျဖစ္စဥ္
ဥာဥ္စ႐ုိက္ေတြကုိ ၾကည့္လုိက္စမ္းပါ ။ ၾကဳိက္ရင္ၾကဳိက္
သလုိ လုိက္သိမ္းပုိက္တဲ့ အဓမၼရာဂ ၊ မၾကဳိက္ရင္ မၾကဳိက္သလုိ လုိက္ၿပီးတုိက္ခုိက္ေနတဲ့ အဓမၼေဒါသ ၊
မသိရင္မသိသလုိ လုိက္ၿပီး မုိက္ေႂကြးခ်ေနတဲ့ အဓမၼ
ေမာဟ ။

အဲဒီတိရိစာၦန္ဥာဥ္ တိရိစာၦန္စ႐ုိက္ဆုိးေတြ လူတုိ႔
ရဲ႕စိတ္ထဲ ထုိးဆင္းက်ေရာက္လာျခင္း မ႐ွိေအာင္ ကုိယ္
က်င့္သီလ ဆုိတဲ့ စည္း႐ုိးကေလး ျခားထားရပါတယ္ ။
ဒီေတာ့ စည္း႐ုိးကေလး လုံပါေစ ၊ ႏုိင္ပါေစ ။

စည္းမလုံ ေခြးတုိးတဲ့ေနာ္ ။ ေခြးက်င့္ေခြးၾကံေတြ
ဝင္ေရာက္လာရင္ လူ႕စည္းေပါက္သြားၿပီလုိ႔ မွတ္ပါ ။

ငါစားရၿပီးေရာ ၊ ငါဝၿပီးေရာ က်န္တဲ့ဘဝတူေတြ
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဆုိၿပီး ေဟာင္လုိ႔ေဟာင္ ၊ ကုိက္လုိ႔ကုိက္
ဆုိတာ ေခြးေလာကရဲ႕ အက်င့္အၾကံေတြပါ ။

ဒီေတာ့ ၊ ငါ့႐ွိတာေလး မ်ွေဝေကြၽး ၊ ငါစားရသလုိ
သူလည္း စားရပါေစဆုိတဲ့ စိတ္ကေလးေမြးလုိက္တာဟာ
ေမတၱာစမ္းေရေပါက္ကေလး ဖြင့္ေပးလုိက္တာပါပဲ ။
သူတစ္ပါးကုိ မ်ွေဝေကြၽးေမြးျခင္းဆုိတဲ့ ဒါနမွာ ေမတၱာ
ဓာတ္သက္ဝင္ေနၿပီ ။

ကုိယ္က်င့္သီလ ၊ ကုိယ္ခ်င္းစာေမတၱာ ၊ သူ႕အက်ဳိး
လုိလားျခင္း ၊ ဒါန ဆုိတဲ့ စည္း႐ုိးကေလး သုံးသပ္ကာထား
ႏုိင္ရင္ တိရိစာၦန္ဥာဥ္ တိရိစာၦန္စ႐ုိက္ေတြ မဝင္သာေတာ့
ပါဘူး ။

မဟာေဗာဓိျမဳိင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

{ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ၊ နတ္တလူေတာရ ၾသဝါဒမ်ားမွ }

ေကာင္းေအာင္ျပင္ဖို႕မေမ့သင့္ဘူး တဲ့

ပရိနိဗၺါန္ျပဳပံု ၃ မ်ိဳးႏွင့္ ဓာတုပရိနိဗၺါန္ျပဳပံု

ဦးျမင့္ ခိုင္ စိတ္ပညာ

ပရိနိဗၺါန္ျပဳပံု ၃ မ်ိဳးႏွင့္ ဓာတုပရိနိဗၺါန္ျပဳပံု
--------------------------------------------------

ကိေလသာပရိနိဗၺါန္

မဟာေဗာဓိပင္၌
ကိေလသာကိုပယ္ျခင္း

ခႏၶာပရိနိဗၺါန္

မလႅာမင္းတို ့အင္ၾကင္းေတာ၌ခႏၶာဝန္ခ်ျခင္း

ဓာတုပရိနိဗၺါန္

သာသနာကြယ္ေသာအခါ၌ ဘုရားရွင္၏
ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္အေပါင္းတို ့သည္
သီဟိုဠ္မဟာေစတီ၌ ေရွးဦးစြာ စုလိ္မ့္မည္
ထို ့ေနာက္မဟာေစတီမွေျပာင္းျပီး
နာဂဒီဝကြ်န္းရွိလင္းလြန္ပင္ၾကီးေစတီ၌
စုေပါင္းၾကျပီး နဂါးျပည္ လူ ့ျပည္ နတ္ျပည္
ၿဗဟၼာ့ျပည္ရွိဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္အေပါင္း
တို ့သည္ ဘုရားရွင္ပြင့္ရာ မဟာေဗာဓိပင္
၌ စုေဝးလွ်က္ ဘုရားရွင္အသြင္ျဖင့္ တန္ခိုး
ျဗာဋိဟာ ျပလိ္မ့္မည္

၎ကိုလူတို ့မဖူးရပဲ နတ္ျဗဟၼာတို ့သာ
ဖူးေတြ ့ရေပလိ္မ့္မည္ ေနာက္ဆံုးတြင္
ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ကြ်မ္းကာ သာသနာ
လည္းကြယ္ေလေတာ့သည္

သက္ရွိထင္ရွားဘုရားရွင္ကို
ဖူးေတြ ့လိုပါက နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို ့
ေရာက္ရွိရန္ အားထုတ္ရေပလိမ့္မည္

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ "သမၺဳေဒၶ" ဂါထာေတာ္ၾကီးအေၾကာင္း ရွင္းျပခ်က္ (တရားေတာ္မွ)

Buddha, Dhamma, Sangha - ရတ္ပိျပကာ

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ "သမၺဳေဒၶ" ဂါထာေတာ္ၾကီးအေၾကာင္း ရွင္းျပခ်က္
(တရားေတာ္မွ)

******************************

သမၺဳေဒၶ ဂါထာေတာ္ႀကီး(အသံထြက္ပုံ)

သမၺဳေဒၶ အ႒ဝီသဥၥ၊
(သမ္ဗုတ္ေဓ အတ္ထဝီသင္စ)

ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက၊
(ဒြါဒသင္စ သဟတ္သေက)

ပဥၥႆတ သဟႆာနိ၊
(ပင္စ သတ္တ သဟတ္သာနိ)

နမာမိ သိရသာမဟံ။
(နမာမိ သိရသာမဟံ)

အပၸကာ ဝါဠဳကာ ဂဂၤါ၊
(အပ္ပကာ ဝါလုကာ ဂင္ဂါ)

အနႏၱာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ၊
( အနန္တာ နိတ္ဗုတာ ဇိနာ)

ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥ၊
(ေတသံ ဓမ္မင္စ သံဃင္စ)

အာဒေရန နမာမဟံ။
(အာဒေရန နမာမဟံ)

နမကၠာရာ ႏုဘာေဝန၊
(နမက္ကာရာ ႏုဘာေဝန)

ဟိတြာ သေဗၺ ဥပဒၵေဝ၊
(ဟိတြာ သတ္ေဗ ဥပတ္ဒေဝ)

အေနက အႏၱရာယာပိ၊
(အေနက အန္တရာယာပိ)

ဝိနႆႏၱဳ အေသသေတာ။
(ဝိနတ္သန္တု အေသသေတာ)

ေအး.. သမၺဳေဒၶ ဆိုတာ ဘုရားရွင္တို႔ကို အ႒၀ီသဥၥ ဆိုတာ အ႒က (၈) ဝီသဥၥက (၂၀)။ (၈)(၂၀) ဆိုေတာ့ (၂၈) ေပါ့။ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို နမာမိ သိရသာ မဟံ ၊ မဟံ တပည့္ေတာ္သည္ သိရသာ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖင့္ နမာမိ ရွိခိုးပါ၏။ ဘုန္းဘုန္းရိွခိုးတာေလးၾကည့္စမ္းအံုး။ ဦးေခါင္းျဖင့္ရိွခိုးပါ၏ ဆိုတာ ရွိခိုးျပစမ္းပါ။

ေအး…အဲဒီလို ရွိခိုးတာကို ေခါင္းျဖင့္ရိွခိုးတယ္လို ေခၚတယ္ေနာ္။ ေဟာဒီလိုရွိခိုးတာက်ေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ရွိခိုးပါ၏။ ဟုတ္လား။

ေဟာဒါၾကေတာ့ လက္ဆယ္စံု ထိပ္မွာမိုး၍ ရွိခိုးပါ၏။ ဒီေခါင္းေပၚကို လက္ (၁၀)ေခ်ာင္းတင္လိုက္တာ ။ (မွန္လွပါဘုရား) ။ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ရိွခိုးတာနည္းက အဲဒီလို ရွိခိုးတာေနာ္။ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြက ေဟာဒီလို ရွိခိုးတာ။ အဲဒီလိုရွိခိုးတဲ့ရုပ္ပံုေတြ ျမင္ဖူးၾကလား။ (ျမင္ဖူးပါတယ္ဘုရား)။ ဘယ္မွာ ျမင္ဖူးတုန္း။

အဲဒီလို ရွိခိုးတာေတြ အညာမွာေတာ့ ေကာင္းမႈေတာ္ ဆိုတဲ့ေစတီၾကီး ျမင္ဖူးၾကလား။ (ျမင္ဖူးပါတယ္ဘုရား)။ အႀကီးႀကီးေလ ဒီလိုႀကီး အဲဒီလို ပံုႀကီး။

အဲဒီ ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီႀကီးေဘးမွာ နတ္ရုပ္ေတြ၊ ျဗဟၼာရုပ္ေတြ ဒီလိုႀကီးေတြ ရွိခိုးေနၾကတာေနာ္။ အဲဒီနားေရာက္တဲ့အခါ ဝင္ၾကည့္ၾကေပါ့။

ေအး…ထားၾကပါစို႔။ ဘုရားေပါင္း ၂၈ ဆူကို ေခါင္းျဖင့္ရိွခိုးပါ၏။ ၿပီးေတာ့ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ဒြါဒသ ဆိုတာ ၁၂ သဟႆ ဆိုတာ ၁၀၀၀။ ၁၂ နဲ႔ ၁၀၀၀ နဲ႔ ေျမွာက္စမ္းပါ။ ၁၂၀၀၀ ေအး.. ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ၁၂၀၀၀ ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို႔ နမာမိ သိရသာ မဟံ တပည့္ေတာ္သည္ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖင့္ ရွိခိုးပါ၏ ဘုရား။

ဘုရားေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရိွခိုးလိုက္လဲ၊ ၁၂၀၀၀ ၊ ၿပီးေတာ့မွ ပဥၥသတ သဟႆာနိ ပဥၥ က ၅ သတ က ၁၀၀ ေနာ္။ ၅ နဲ႔ ၁၀၀ နဲ႔ေျမွာက္ ၅၀၀။ သဟႆာနိ က ၁၀၀၀ေနာ္။ ၅၀၀ နဲ႔ ၁၀၀၀ နဲ႔ေျမွာက္ ၅ သိန္း။ ပဥၥသတ သဟႆာနိ ၅ သိန္းေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို႔ နမာမိ သိရသာ မဟံ တပည့္ေတာ္သည္ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖင့္ ရွိခိုးပါ၏ ဘုရား။

အဲဒီေတာ့ ဘုရားေပါင္း ၅၁၂၀၂၈ ဆူ။ ဘုရားေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရိွခိုးတာလဲ။ (၅၁၂၀၂၈ ဆူ)။ ေအး ဘုရားေပါင္း ၅၁၂၀၂၈ ဆူ ေထရီအပဒါန ဒီပနီ ဆိုတဲ့ က်မ္းထဲမယ္ အဲဒါအျပည့္အစံုပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းဝတၳဳအေၾကာင္းေလးေျပာျပပါမယ္။

ဒီကမာၻက ျပန္ၿပီးေနာက္ျပန္ေရလိုက္တဲ့အခါ သေခ်ၤ (၂၀) နဲ႔ ကမာၻတစ္သိန္းထက္မယ္၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာတုန္း။ ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ (၂၀)နဲ႔ ကမာၻ တစ္သိန္း၊ အဲဒီမယ္ ဒီပကၤရာ ဆိုတာပြင့္ေတာ္မူတယ္။ ဘာဘုရားပြင့္ေတာ္မူလဲ။ (ဒီပကၤရာဘုရား) ။ ဒီပကၤရာ ႏွစ္ဆူရိွတယ္။ သေခ်ၤ (၂၀)နဲ႔ ကမာၻ တစ္သိန္းထက္ပြင့္တဲ့ ဒီပကၤရာကို အရင္က်လို႔ ေပါရာဏ ဒီပကၤရာတဲ့။ သုေမဓာရေသ့ေလးကို ဗ်ာဒိတ္ေပးတာက ဗ်ာဒိတ္ေပး ဒီပကၤရာတ့ဲ။ ဒီပကၤရာဘယ္ႏွစ္ဆူရိွလဲ။ (ႏွစ္ဆူရိွပါတယ္ဘုရား)။ ဘာတဲ့တုန္း။ (ေပါရာဏ ဒီပကၤရာ နဲ႔ ဗ်ာဒိတ္ေပး ဒီပကၤရာ) ။

ေအး ေပါရာဏဒီပကၤရာဘုရားလက္ထက္ ဘုရင္ သမီးေတာ္ေလးတစ္ပါးရိွသတဲ့။ သူ႔ကို ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ရွိတဲ့ ျပသဒ္ထဲမယ္ သူ႔ကိုတပင္တိုင္ ျမနန္းထားတယ္ေပါ့။ ေရွးတုန္းကေတာ့ တပင္တိုင္ျမနန္းလို႔ ရိွေသးတယ္။

ဒီျပင့္လူေတြ ေယာက္်ားေလးေတြ မဝင္ရဘူး။ မိန္းကေလးေတြခ်ည္းထားတယ္။ ေနာက္တက္မယ့္မင္းရဲ႕ မိဖုရားျဖစ္ေအာင္လို႔ သူ႔ကိုတပင္တိုင္ျမနန္းနဲ႔ထားတယ္။ အဲဒီမင္းသမီေလးက ဟိုးအထက္ဆံုးအထပ္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီလိုေလး လွည့္ပတ္ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ ႔ကိုၾကည့္တာ ညေနႀကီး ဦးဇင္းေလးတစ္ပါး ဆြမ္းခံလို႔တဲ့ဗ်ာ။

ဟိုက ဦးဇင္းေလး ညေနႀကီးဆြမ္းခံေနတယ္ သြား..သြား..သြား ပင့္စမ္းဆိုေတာ့ ပင္လိုက္လို႔ ေရာက္လာေတာ့ ဦးဇင္းေလး သူမ်ားေတြ မနက္ဆြမ္းခံ ဦးဇင္းေလး ညေနႀကီးဆြမ္းခံသလား။ ညဆြမ္းစားသလားလို႔ေမးသတဲ့။ သမီးေတာ္ေလးရယ္ ၾကည့္ပါဆိုျပီးေတာ့ သပိတ္လွပ္ျပတယ္။ သပိတ္ထဲမယ္ ဆီေတြဘဲပါတယ္။ ဆြမ္းေတြဆြမ္းရံေတြ မပါဘူးလို႔ ေျပာသတဲ့။

ဘာလို႔ ဆီေတြဘဲအလွဴခံတာတုန္း။ သူမ်ားခ်က္ၿပီးျပဳတ္ၿပီးသား စားေနတာ ဆီဘာလုပ္ဖို႔တုန္း။ အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းေလးက သမီးေတာ္ေလးရယ္ ညက်ေတာ့ ေက်ာင္းတိုက္ထဲေမွာင္လို႔ပါ၊ ဆီမီးေလးပူေဇာ္ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းေတြ၊ ကိုယ္ေတာ္ေတြ သြားတဲ့လာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလင္းေအာင္လို႔ ထြန္းေပးတာပါ။

ျမတ္စြာဘုရားနားေလးလည္းဘဲ ဆီမီးပူေဇာ္တာပါလို႔ ေျပာသတဲ့။ ေအာ္ဒီလိုဆိုရင္ေပးေပး၊ သပိတ္ေပးဆိုၿပီး သပိတ္ယူၿပီး အဲဒီသပိတ္ထဲကို မုန္ညင္းဆီေတြ မုန္ညင္းဆီေရာ သိၾကလား။ (သိပါတယ္ဘုရား) ။ မုန္ညင္းေစ့ေလးေတြကို ႀကိတ္လိုက္ေတာ့ မုန္ညင္းဆီရတာေပါ့။ ႏွမ္းေတြ ႀကိတ္ေတာ့ ႏွမ္းဆီေတြရတာေပါ့။ ေျမပဲေတြ ႀကိတ္လိုက္ေတာ့ ေျမပဲဆီရတာေပါ့။

အဲဒီလို မုန္ညင္းေစ့ေလးေတြႀကိတ္လိုက္ေတာ့ မုန္ညင္းဆီေတြရ၊ အဲဒီမုန္ညင္းဆီေတြ သပိတ္နဲ႔အျပည့္လွဴလိုက္ေတာ့ ဦးဇင္းေလးကေမးသတဲ့။ သမီးေတာ္ေလး ဘာဆုမ်ား ပန္တုန္း။ တပည့္ေတာ္မ က ဘုရားျဖစ္ခ်င္တာပါဘုရားလို႔ေျပာသတဲ့။ ေအာ္..ေကာင္းပ..ေကာင္းပလို႔ေျပာျပီး သာဓု..သာဓုလို႔ ေခၚသြား။

ညက်ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဆီမီးပူေဇာ္တဲ့ ဦးဇင္းေလးကို ေခၚစမ္းဟဲ့ ဆိုေတာ့ေရာက္လာတယ္။ ဦးဇင္းေလး ဒီေန႔ ဆီမီးေတြၿမိဳင္လွခ်ည္လား။ ဘယ္ကဆီရတုန္း။ သမီးေတာ္ေလးဆီကပါဘုရား။ ဘုရင့္သမီးေတာ္ေလးက အရွင္ဘုရားႏွမေတာ္ေလးက ဘုရား ဆီမီးပူေဇာ္ဖို႔ မုန္ညင္းဆီေတြ သပိတ္အျပည့္လွဴပါတယ္ဘုရား။ အဲဒီသမီးေတာ္ေလးနဲ႔ ဒီပကၤရာဘုရားကလည္း ဖေအတူမေအကြဲ ေမာင္ႏွမေတာ္သတဲ့။

ဒါေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားႏွမေလးက မုန္ညင္းဆီေတြအျပည့္ လွဴလိုက္လို႔ပါဘုရား။ ေအာ္ သမီးေတာ္ေလးက ဘာဆုပန္္သတဲ့တုန္း။ တပည့္ေတာ္လည္းေမးၾကည့္တယ္ဘုရား၊ သမီးေတာ္ေလးဘာဆုပန္တုန္း ေမးေတာ့ ဘုရားျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္ ဘုရား။ ေအာ္..ဒါဆိုရင္ နက္ျဖန္ခါျပန္ေျပာအံုး၊ မိန္းကေလးဘဝနဲ႔ ဘုရားဆု မပန္ရဘူး။ ေနာက္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါေစ၊ ေယာက္်ားေလးျဖစ္မွ ပါရမီေတြ ဒါနစတဲ့ ပါရမီေတြ လုပ္ရင္ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေျပာ။

ေကာင္းပါျပီဘုရား။ တပည့္ေတာ္နက္ျဖန္ခါ ျပန္ေျပာပါ့မယ္ဘုရား။ ကဲကဲ ထားေတာ့။ ဦးဇင္းေလးကေရာ ဘာဆုပန္တုန္း။ တပည့္ေတာ္က အရွင္ဘုရားအားက်လို႔ဘုရား။ အရွင္ဘုရားဒီပကၤရာ ဆိုသလို ဒီပကၤေရာတိ ဒီပင္ ဆီမီး ကေရာတိ ျပဳတက္ ပူေဇာ္တတ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ဒီပကၤေရာ ဒီပကၤရာ မည္၏။ ဆီမီးပူေဇာ္တာက တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရားအားက်ျပီးေတာ့ တပည့္ေတာ္ ဘုရားဆုပန္ပါတယ္ဘုရား။ ဘုရားျဖစ္တဲ့ အခါလည္း ဘုရားဘြဲ႕က ဒီပကၤရာ ဆိုတဲ့ ဘြဲ႕ လိုခ်င္ပါတယ္ဘုရား လို႔ဆိုသတဲ့။

အဲဒါနဲ႔ ေပါရာဏဒီပကၤရာဘုရားက အဘိညဥ္တန္ခိုးနဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာ္ဦးဇင္းေလး မင္းေနာက္ ၁၆ သေခၤ် ၾကာတဲ့အခါ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ့။ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ့ ဟာ ငါဘုရားေလာင္းျဖစ္ျပီ ျမတ္စြာဘုရား ဗ်ာဒိတ္ေပးၿပီးၿပီ။ ည ညအိပ္မေပ်ာ္ဘူးတဲ့ ဝမ္းသာလြန္းလို႔။

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီးအေၾကာင္းရွင္းျပခ်က္
ဒုတိယပိုင္း

အဲဒီေနာက္ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ညေနက် ေလးနာရီေလာက္ ၿမိဳ႕ထဲ နန္းတြင္းထဲ ဆြမ္းခံသြားျပန္ေရာ။ ဆီဆြမ္းခံ ေပါ့။ သမီးေတာ္ေလးကလည္း ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ ရိွတဲ့ဲျပႆဒ္က လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟာမေန႔ ကဦးဇင္းေလး နဲ႔တူတယ္။ ဆြမ္းခံေနတယ္ သြား…သြားး…ပင္႔အံုးဆိုေတာ့ သြားပင့္တယ္။ ေရာက္လာ ဦးဇင္းေလး မေန႔ကလည္း ဆြမ္းခံ၊ ဒီေန႔လည္းဆြမ္းခံ ေနတိုင္းဆြမ္းခံသလား။ ေအာ္ သမီးေတာ္ေလးရယ္ က်ဳပ္က ဘုရားေလာင္း။ မေန႔က ဗ်ာဒိတ္ရၿပီးၿပီ။

ေနာက္ ၁၆ သေခ်ၤၾကာတဲ့အခါ က်ဳပ္က ဒီပကၤရာ ဘုရားၿဖစ္မွာ။ ဘုရားေလာင္းဆိုတာ တစ္ေန႔တည္း ကုသိုလ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ဆုပန္လို႔ ဘယ္ရမတုန္း။ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ဒါနျပဳရတယ္၊ သီလေဆာက္တည္ရတယ္၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဆိုတဲ့ ဝိပႆနာ တရားေတာ္ေတြ ပြားရတယ္ သမီးေတာ္ေလးရဲ႕။ ေအာ္ဒီလိုလား ဘုရား။ မသိလိုပါဘုရား။ ဒီလိုဆိုရင္ ေပးေပး၊ သပိတ္ေပးဘုရား ဆိုၿပီးေတာ့ သပိတ္ထဲ မုန္ညင္းဆီေတြ ထည့္ထည့္ျပီးေတာ လွဴတယ္ သူက။ အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ပါရမီျဖည့္ေပးမယ္ ဘုရား။

အရွင္ဘုရား ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ၿမိဳ႕ထဲမယ္ လွည့္ဆြမ္းခံရတာ ပင္ပန္းတယ္၊ အဲ့ေတာ့ ဘယ္မွ မသြားနဲ႔ တပည့္ေတာ္ဆီ ဒီျပႆဒ္တန္းလာခဲ့။ တပည့္ေတာ္ ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း တစ္သပိတ္၊ တစ္သပိတ္ အျပည့္လွဴမယ္။

ေကာင္းပ…ေကာင္းပ….သာဓု…သာဓု…သာဓု။

မေန႔တုန္းက ျမတ္စြာဘုရားက မွာလိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္လို မွာတုန္းဘုရား။ သမီးေတာ္ေလးက ဘုရားဆုပန္တယ္လို႔ ဦးဇင္းက ေျပာလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ မိန္းကေလးဘဝနဲ႔ ဘုရားဆုပန္လို႔မျပည့္ဘူး။ ေနာက္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါရေစလို႔ ဆုေတာင္းလို႔ မွာလိုက္တယ္။ ေအာ္ အဲဒီလိုလားဘုရား။

ဒီလိုဆိုရင္ သပိတ္ေလးကိုကပ္၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ မုန္ညင္းဆီလွဴရတဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေနာင္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါရေစဘုရားလို႔ ဆုပန္တယ္ေနာ္။ အဲဒီလိုဆုပန္တဲ့ အတြက္ေနာက္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ေတာ့ ထားၾကပါစို႔ ။

၁၆ သေခ်ၤကို ႏွစ္ပံု ပံုလိုက္ေတာ့ ဘုရားဆုပန္လို႔ စိတ္ထဲမယ္ ဆုေတာင္းတာ ကမာၻေပါင္း (၇) သေခ်ၤ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာတုန္း။ (၇) သေခ်ၤၾကာတယ္။ စိတ္ထဲတြင္မေနႏိုင္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဒီကုသိုလ္ေၾကာင့္ ဘုရာျဖစ္ပါရေစဘုရားလို႔ အက်ယ္ႀကီးဆုေတာင္းတာက (၉)သေခ်ၤ။ စိတ္ထဲတြင္ ဆုေတာင္းတာက ဘယ္ေလာက္လဲ။ (၇)သေခ်ၤ။ ႏႈတ္ရြတ္ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္က ေအာ္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းတာက (၉)သေခ်ၤ။ (၇)သေခ်ၤ နဲ႔ (၉)သေခ်ၤ ေပါင္းလိုက္ရင္ (၁၆) သေခ်ၤ။ ပထမ (၇)သေခ်ၤတြင္ ဘုရာေပါင္း ဘယ္ေလာက္ပြင့္သလဲဆိုရင္ ဘုရားေပါင္း ၁၂၅၀၀၀။ ပထမ (၇) သေခ်ၤ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ (၇)သေခ်ၤ၊ အဲဒီ (၇)သေခ်ၤအတြင္းမယ္ ဘုရားေပါင္းပြင့္တာက ၁၂၅၀၀၀။

အဲဒီ ဘုရားေပါင္း ၁၂၅၀၀၀ ဆီမွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲတြင္သူကဆုပန္တာေနာ္။ စိတ္ထဲတြင္ ဆုပန္တဲ့ ဘုရားေပါင္း ၁၂၅၀၀၀။ ေနာက္ထပ္ ၉ သေခ်ၤၾကာေတာ့ စိတ္ထဲတြင္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ သူက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳၿပီးရင္ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဒီကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္ပါရေစဘုရားလို႔ အက်ယ္ႀကီးဆုေတာင္းတယ္။ အဲဒီလို ႏႈတ္နဲ႔ အက်ယ္ႀကီးဆုေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလ က ၉ သေခ်ၤ။ ဘုရားေပါင္းက ၃၈၇၀၀၀ ။ အဲခုနက ၁၂၅၀၀၀ နဲ႔ ခု ၃၈၇၀၀၀ ေပါင္းလိုက္စမ္း။ ၅၁၂၀၀၀ ေနာ္။ ေပၚၿပီမဟုတ္လား။ ေအး… ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ပဥၥသတ သဟႆာနိ ၅၁၂၀၀၀ ေသာ ဘုရားရွင္ တို႔ကို႔ တပည့္ေတာ္ရိွခိုးပါ၏။ ဟုတ္လား။

အဲလိုနဲ႔ ဘုရားဆုပန္လိုက္တာ သုေမဓာရေသ့ဘဝေရာက္၊ သုေမဓာရေသ့ဘဝကေန ၿပီးေတာ့ သူကေတာထဲမယ္ တရားက်င့္ေနတာ။ ရေသ့ေတြ ဆိုေတာ့ ေတာထဲမယ္ အၾကာၾကီးမေနရဘူးတဲ့။ ေတာထဲမယ္ အၾကာၾကီးေနရင္ အိုက္အိုဒင္းဆားဓါတ္နည္းၿပီးေတာ့ လည္ပင္းႀကီးေရာဂါျဖစ္တယ္။

အဲဒီေရာဂါကို အိုက္အိုဒင္းဆား စားလိုက္ရင္ေပ်ာက္တယ္။ သုေမဓာရေသ့က ကဲ ငါလည္းဘဲ ေတာ္ၾကာ လည္ပင္းႀကီးေန လိမ့္မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္ကျပန္လာ၊ ေအာက္မွာ လူေတြ တအံုးအံုးနဲ႔ လူေတြတေပ်ာ္တပါးႀကီး အလုပ္လုပ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ ဆင္းၿပီးေတာ့ သူကေမးတယ္။

ေဟ့..ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနၾကတာတုန္း တေပ်ာ္တပါးႀကီးပါလား။

ေလာကသံုးပါး ဘုရားပြင့္ၿပီေလ။ ဒီပကၤရာဘုရားပြင့္ၿပီ။ ေနာက္ေတာ္ပါ ရဟန္း ေလးသိန္းႏွင့္အတူ အခုဆြမ္းခံ ၾကြမွာ။ မိုးေတြရြာလို႔ ဒီမွာ ဗြက္ေတြ ျပင္ေနတာ က်ဳပ္တို႔ ဗြက္ေတြ ဖို႔ေနတာဗ်လို႔ ေျပာသတဲ့။ ဟာ....ဒီလိုဆိုရင္ ငါလဲဘဲ ကုသိုလ္ ပါဝင္အံုးမယ္ကြ။ ငါ့ကိုတစ္ေနရာေပးလို႔ ေၿပာကတဲ့။ ဦးရေသ့ႀကီး ခင္ဗ်ားက ေျမလွ်ဳိးမိုးပ်ံ တန္ခိုးေတြ ရေနေတာ့ ဗြက္ေတြ ထူတဲ့ေနရာ ခင္ဗ်ားယူ။ ဗြက္ထူတဲ့ေနရာေပးသတဲ့။

ေပးေတာ့လည္း ေအးပါကြာ ဘယ္ေနရာရရ ငါရသမွ် လုပ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ နီးတဲ့အိမ္ေလးတစ္အိမ္က ေပါက္ျပားေလးတစ္လက္၊ တံရြင္းတစ္ေခ်ာင္း၊ေတာင္းတစ္လံုး ငွား။ ေျမႀကီးေတြ တူးၿပီးေတာ့ သူကဖို႔တာေပါ့။ ဖို႔ေတာ့ ၿပီးခါနီး ေဟာဒီေလာက္ကေလးက်န္ေတာ့တယ္။ တလံေလာက္ကေလး။

အဲဒီေလာက္ကေလးလဲက်န္ေရာ။ ေအာ္..ဒီပကၤရာဘုရား ေနာက္ေတာ္ပါရဟန္း ေလးသိန္းနဲ႔ ဆြမ္းခံၾကြလာၿပီခင္ဗ်ား။ ဆြမ္းေလာင္းဖို႔ ျပင္ၾကပါလို႔ နိဗၺာန္ေဆာ္က ေၾကးစည္ေလးတီးၿပီး ေရွ႕ကေနဟစ္သတဲ့။ ဟာ..ဘုရားၾကြလာၿပီ ဘုရားၾကြလာၿပီ ဆိုၿပီး ေျပးၾကလႊားၾက ဆြမ္းေတြ၊ ဆြမ္းရံေတြျပင္ဆင္ၾကေပါ့ေလ။

သုေမဓာ ရေသ့ေလးက်ေတာ့ အရမ္းခ်စ္ေနၾကတာ။ သူ႔ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္၊ ကူေဖၚေလာင္ဖတ္လည္း မရိွဘူး။ ငါလည္း ခက္ေနၿပီ ဒီေလာက္ကေလးက်မွ က်န္ေနတယ္။ ခက္ၿပီ..ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မတုန္းဆိုၿပီးေတာ့ သူက သကၤန္းႀကီးျဖန္႔ခင္း အဲဒီေပၚမယ္ ဝမ္းယားေမွာက္ ဘုရားၾကြလာတဲ့ဘက္ ေခါင္းျပဳၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္ ေက်ာေပၚ သံဃာေတာ္ ေလးသိန္းႏွင့္တကြ နင္းေလွ်ာက္ပါဘုရား။ ဗြက္ထဲကို မနင္းပါနဲ႔ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ေက်ာေပၚနင္းပါဘုရားလို႔ သူကေအာ္ေလွ်ာက္တယ္။

ေအာ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ဟာ..အာဂေယာက္်ားဘဲေဟ့။ သံဃာေတာ္ ေလးသိန္းနဲ႔ တက္နင္းရင္ သူေသမွာ အေသခံရဲတယ္။ တကယ့္ေယာက္်ား၊ ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္လဲဟဲ့လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေအာ္လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤတုန္းက သမီးေတာ္ေလး ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ငါ့ကိုေန႔တိုင္းေန႔တိုင္းမုန္ညင္းဆီ တစ္သပိတ္လွဴတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေလးဘဲလို႔သိသြားတယ္။ ဘုရားက။

ေအး.. သုေမဓာရေသ့ေလး ဆိုၿပီးေတာ့ ခုန သမီးေတာ္ေလးအေၾကာင္းျပန္ေျပာင္းေဟာ၊ ေဟာၿပီးေတာ့ မင္းေက်ာေပၚမေလွ်ာက္ပါဘူးကြာ တို႔ေကာင္းကင္ကၾကြမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ တန္းခိုးနဲ႔ၾကြ၊ ၾကြၿပီီးေတာ့ သင္ဟာ ဒီကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ ေလးသေခ်ၤ နဲ႔ ကမာၻ တစ္သိန္းၾကာတဲ့အခါ ေဂါတမ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ့။

သင္ဟာ ငါဦးဇင္းေလးဘဝတုန္းက ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း မုန္ညင္းဆီ တစ္သပိတ္လွဴတဲ့ ကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ သင့္ေနာက္ဆံုးဘဝ နာမည္က သိဒၶတၱ မင္းသားလို႔ျဖစ္လိမ့္မယ္။ သိဒၶတၱ ဆိုတာ မုန္ညင္း ေတလဆိုတာ ဆီ။ သိဒၶတၱေတလ ဆိုေတာ့ မုန္ညင္းဆီ ။ မုန္ညင္းဆီ တစ္သပိတ္ တစ္သပိတ္ လွဴခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီေစတနာက အက်ဳိးေပးၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးနာမည္သည္ ဘာျဖစ္လိမ့္မတုန္း။ သိဒၶတၱမင္းသားလို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ့။

ေအး...အဲဒီမုန္ညင္းဆီလွဴတဲ့ ကုသိုလ္ေစတနာကံသည္ ကမၼပစၥည္း၊ ဒီဘက္ဘဝမယ္ သိဒၶတၱ လို႔ နံမည္ေလးရ၊ ဘုရားျဖစ္တာက ကမၼပစၥည္းရဲ႕ ပစၥယုပၸန္ သေဘာေပါက္လား။ ဘဝေပါင္း ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ ၂၀ နဲ႔ ကမာၻေပါင္း တစ္သိန္းၾကာတယ္။ ေပ်ာက္မသြားဘူးေနာ္။ အ့ဲဒီေပ်ာက္မသြားတဲ့ သတၱိေလးကို ကမၼသတၱိ။ ဟုတ္ကလား။

အဲဒါဆိုရင္ အဖိုးတန္တယ္ မဟုတ္လား။
အဲ...ဟုတ္ၿပီ။တစ္ေခါက္ေလာက္ဆိုျပစမ္းပါအံုး။

“သမၺဳေဒၶ အ႒၀ီသဥၥ
ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက
ပဥၥသတ သဟႆာနိ
နမာမိ သိရသာ မဟံ
အပကာ ၀ါဠဳကာ ဂဂၤါ
အနႏၲာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ
ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥ
အာဒေရန နမာမဟံ
နမကၠာရာ ႏုဘာေ၀န
ဟိတြာ သေဗၺ ဥပဒၵေ၀
အေနက အႏၲရာယာပိ
၀ိနာႆႏၲဳ အေသသေတာ”
ကဲ....ေတာ္လိုက္ၾကအံုးစို႔။
သာဓု……သာဓု……သာဓု

(ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီး ပ႒ာန္းတရားပြဲ အသံေတာ္မွ ကူးယူပူေဇာ္ပါသည္။)

မူလေရးသားသူအမည္မမွတ္ထားမိ၍ေတာင္းပန္
အပ္ပါသည္ခက္ဗ်ာ။

မွတဆင့္ဓမၼဒါနတင္ျပအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ
(ဗဟုသုတတိုးပြားနိုင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ)

(ကြ်န္ေတာ့္၏Postမ်ားမွဓမၼတရားေတာ္မ်ားကို အမ်ားသူငါဖတ္ရွဳေလ့လာကုသိုလ္ပြားနုိင္ရန္္အတြက္ထပ္ဆင့္၍ေဝမ်ွ Shareျခင္းျဖင့့္္ကုသိုလ္
ယူနိုင္ၾကပါသည္္ခင္ဗ်ာ)