သံဃာ့ဂုဏ္ရည္ (၁၃) ဓူတင္ (၁၃) ပါး။

၁။ ဒါယကာ ဒါယိကာမတို႕ေပးလွဴေသာသကၤန္းကိုပယ္၍ ဤသကၤန္းကိုငါဘုရား ေကါက္ယူသကဲ့သို႔
သခ်ၤ ိဳင္း၊အမိႈက္ပံုစသည္တို႔မွရတတ္သမွ်ေသာအဝတ္တို႔သာ ေကါက္ယူခ်ဳပ္ဆိုးဝတ္ရံုျခင္း။အေၾကာင္းမူကားအဝတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍သူတပါးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာကိစၥမွန္သမွ်ကင္းၿငိမ္းသည္။

၂။ မိုးေရခံသကၤန္း၊ကထိန္သကၤန္းစသည္ျဖင့္ေက်ာင္းေနရဟန္းတို႔အတြက္အခါအေၾကာင္း အားေလ်ာ္စြာခြင့္ျပဳထားရေသာ္လည္း ခါးဝတ္သင္ပိုင္း၊ကိုယ္ဝတ္သကၤန္းႏွင့္ ကိုယ္ရံုသကၤန္းႀကီး တည္းဟူေသာသကၤန္းသံုးထည္ကိုသာသံုးေဆာင္ျခင္း။ အေၾကာင္း မူကား ပစၥည္းနည္းပါး သျဖင့္ အေတာင္သာလွ်င္ဥစၥာရွိေသာငွက္ငယ္သို႔သြားလာေန ထိုင္မႈေပါ့ပါးသည္။

၃။ ဒါယကာ ဒါယိကာမတို႕ဖိတ္ေၾကြးေသာဆြမ္းကိုပယ္၍မိမိ၏သလံုးျမင္းေခါင္းကို အရင္းတည္ကာ ခံအပ္ေသာဆြမ္းကိုသာစားျခင္း။ အေၾကာင္းမူကားဝမ္းႏွင့္စပ္ေသာသူတပါးကိစၥမွကင္းၿငိမ္းသည္။

၄။ ဆြမ္းခံရာ၌လည္းဆြမ္းရလိမ့္မည္ထင္ေသာအိမ္မ်ားသို႔ကူးေက်ာ္ခံယူျခင္းမျပဳဘဲတ အိမ္မျပတ္ ဆက္စပ္ခံယူျခင္း။ အေၾကာင္းမူကားရနိုးနိုးျဖင့္ကပ္ညိအပ္ေသာေလာလုပၸတဏွာကင္းစင္သည္။

၅။ ရလာအပ္ေသာဆြမ္းကိုတစ္ထိုင္တည္းေသာေနရာ၌သာသံုးေဆာင္ျခင္း။ အေၾကာင္း မူကား ရသာတဏွာႏွစ္စပ္ေသာဆြမ္းစားမႈတြင္ဣေျႏၵကိုထိန္းခ်ဳပ္ရာေရာက္သည္။

၆။ ဆြမ္းစားရာ၌လည္းသပိတ္တည္းဟူေသာခြက္တစ္ခုတည္းျဖင့္သာသံုးေဆာင္ျခင္း။
အေၾကာင္းမူကားသီးျခားရသာတဏွာအစြမ္းကိုပယ္ရွားရာေရာက္သည္။

၇။ဆြမ္းစားဆဲေရာက္လာေသာအာဟာရကိုပယ္ျခင္း။ အေၾကာင္းမူကား ရသာတဏွာ အခိုးသတ္မႈ ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္ျပီးေစသည္။

၈။ ရြာေက်ာင္း၌ေနထိုင္မႈကိုပယ္ျခင္း။ အေၾကာင္းမူကားေက်ာင္းကန္ပတ္ဝန္က်င္ႏွင့္ စပ္သမွ် ဒုကၡ ကင္းၿငိမ္းသည္။

၉။ သစ္ပင္ရင္း၌ေနထိုင္ျခင္း။အေျကာင္းမူကားပံ့သကူအဝတ္သည္အေကါင္းဆံုးေသာ သကၤန္းျဖစ္သကဲ့ သို႔သစ္ပင္ရင္းသည္အေကာင္းဆံုးေသာေက်ာင္းျဖစ္သည္။

၁၀။အမိုးအရံမွန္သမွ်ကိုပယ္၍လြင္တီးေခါင္၌ေနထိုင္ျခင္း။ အေၾကာင္းမူကားေနထိုင္မႈ ႏွင့္စပ္သမွ် သံေယာဇဥ္အမွ်င္ျပတ္ေစသည္။

၁၁။သုႆန္၌ေနျခင္း။ အေၾကာင္းမူကားတရားအာရံုကမၼ႒ာန္းအရာ၌အျမင့္ဆံုးေသာ သတိ မျပတ္ရွိေစသည္။  

၁၂။အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာသံဃာအမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေနထိုင္ရေသာအခါမ်ား၌အိပ္ ရာေနရာ အတြက္ အျခားရဟန္းတစ္ပါးအားထိပါးေနထိုင္မႈကိုပယ္ျခင္း။ အေၾကာင္း မူကားေနေရး အတြက္အာလယ ကင္းျပတ္မႈ၊ပတ္ဝန္းက်င္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မႈမွ ကင္းေစ သည္။

၁၃။ ေက်ာခင္းေခါင္းခ်၍အိပ္ျခင္းကိုပယ္ျခင္း။ အေၾကာင္းမူကားတရားအာရံုကိုထံု ေစျခင္း၌ မကင္းေသာ သတိရွိေစသည္။

ဓူတင္အက်ိဳးမ်ား။
၁။ အသက္ေမြးစင္ၾကယ္သည္။
၂။ ခ်မ္းသာက်ိဳးရွိသည္။
၃။ ဝန္က်င္အျပစ္ကင္းစင္သည္။
၄။ သူတစ္ပါးတို႔အားဒုကၡမေပး။
၅။ ေဘးမရွိ။
၆။ သူတစ္ပါးကိုမႏွိပ္စက္အေႏွာက္အယွက္မေပး။
၇။ ရဟန္းတရားအမွန္ႀကီးပြါးသည္။
၈။ ကုသိုလ္တရားတို႔မွမဆုတ္ယုတ္။
၉။ ေသေဘးကိုေစာင့္၏။
၁၀။ ေတာင့္တအပ္ေသာတရားကိုေပး၏။
၁၁။ မိမိႏွင့္စပ္သမွ်သတၲဝါအားလံုးကိုဆံုးမတတ္သည္။
၁၂။ ျမဲေသာေစာင့္စည္းျခင္းအက်ိဳးရွိသည္။
၁၃။ ရဟန္းႏွင့္အေလ်ာက္ပတ္ဆံုးေသာအက်င့္ျဖစ္သည္။
၁၄။ ကိေလသာတို႔ မမွီမကပ္နိုင္။
၁၅။ ကိေလသာတို႔မွ အေစာတလွ်င္လြတ္ေစနိုင္၏။
၁၆။ ရာဂကုန္သည္။
၁၇။ ေဒါသကုန္သည္။
၁၈။ ေမာဟကုန္သည္။
၁၉။ ရဟန္းျဖစ္လာၿပီးအမွတ္မဲ့တက္ၾကြလာတတ္ေသာမာန္ကိုပယ္သည္။
၂၀။ မိစၦာ ဝိတတ္ စိတ္စက္ညစ္ညမ္းမႈကိုျဖတ္သည္။
၂၁။ ယံုမွားသကၤမွကူးေျမာက္သည္။
၂၂။ အပ်င္းကိုပယ္ေျဖာက္သည္။
၂၃။ မေမြ႔ေလ်ာျခင္းကိုပယ္ေျဖာက္သည္။
၂၄။ သည္းခံတတ္သည္။
၂၅။ အတုမရွိျမတ္လွေသာအက်င့္ျဖစ္သည္။
၂၆။ မႏွိုင္းယွဥ္အပ္ေသာဂုဏ္ရွိသည္။
၂၇။ နိဗၺာန္သို႔ေစာတလ်င္ေရာက္ေစနိုင္ေသာအက်င့္ျဖစ္သည္။