သံဃာဒိေသသအခန္း။
၁။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ (အိမ္ပိုင္ ရာပိုင္ရွိေသာ) အိမ္ရွင္ေယာက္်ား၊အိမ္ရွင္ေယာက္်ား၏သား(ညီ အကို)၊ကၽြန္၊အလုပ္သမား၊ေအာက္ထစ္ဆံုးရဟန္း၊ပရိဗိုဇ္ ဤသူမ်ားႏွင့္အျငင္းအခုံျဖစ္ပြါး၍ တရားေတြ႔အံ့၊ ထုိ ဘိကၡဳနီသည္ ပဌမလြန္က်ဴးဆဲခဏ၌ သင့္ေရာက္အပ္ေသာတရားသူႀကီးတို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သင့္ေရာ္အပ္ေသာသံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာသံဃာဒိေသသ္အာပတ္သင့္၏။
၂။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ သတ္ထိုက္ေသာခိုးသူမျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိပါလ်က္၊အမွန္လည္းသတ္ထိုက္ေသာ သတ္ထိုက္သူဟူ၍ လည္းထင္ရွားေသာခိုးသူမကို မင္းကိုျဖစ္ေစ၊ဘိကၡဳနီသံဃာကိုျဖစ္ေစ၊မင္းအေပါင္း ဟူေသာဂိုဏ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳအသင္းကိုျဖစ္ေစ၊ ကုန္သည္တို႔၏အစည္းအရံုးကိုျဖစ္ေစ မတိုင္းၾကား ဘဲျပဳေပးေကာင္းေလာက္ေအာင္ (ကပၸာ-အပ္စပ္သူမ) လည္းမဟုတ္ဘဲ ဥပဇၥ်ာယ္လုပ္၍ဘိကၡဳနီျပဳေပးအံ့၊
ထိုဘိကၡဳနီမွာ လြန္က်ဴးၿပီးလွ်င္ၿပီးျခင္းသင့္ေရာက္အပ္ေသာသံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္အာပတ္သင့္၏။
၃။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ တစ္ေယာက္တည္းတျခားရြာသို႔ေသာ္လည္းသြားအံ့၊ျမစ္တစ္ဘက္ကမ္းသို႔ေသာ္လည္းတစ္ေယာက္တည္းသြားအံ့၊ညဥ့္အခါ၌အေဖာ္ႏွင့္ခြဲ၍ေသာ္လည္းတစ္ေယာက္တည္းေနအံ့၊
ခရီးသြားစဥ္အေဖာ္အေပါင္းမွေသာ္လည္းေနာက္ခ်န္ေနရစ္အ့ံ၊ထိုၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ လြန္က်ဴးလွ်င္ လြန္က်ဴးျခင္းသင့္ေရာက္အပ္ေသာသံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္အာပတ္သင့္၏။
၄။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ မွန္ကန္ေသာသေဘာလည္းျဖစ္ေသာ ၀ိနည္းထံုစံအတိုင္းစစ္ေဆးေမးျမန္း မႈ လည္းရွိေသာဥတ္ကမၼ၀္စာျဖင့္(ကံျပဳ၍)သံဃာမွဖယ္ထုတ္ထားအပ္ေသာဘိကၡဳနီကိုကံျပဳေသာသံဃာ ကိုလည္းခြင့္အပန္ဘဲ ထိုကံျပဳေသာဘိကၡဳနီအေပါင္း၏စိတ္ဆႏၵကိုလည္းမသိရဘဲသံဃာအတြင္းသို႔ျပန္၍သြင္းအံ့၊ထိုဘိကၡဳနီလည္းလြန္က်ဴးလွ်င္ လြန္က်ဴးျခင္းသင့္ေရာက္အပ္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္အာပတ္သင့္၏။
၅။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ကကိေလသာမိုးေရစိုစြတ္ေနသူျဖစ္လ်က္ကိေလသာမိုးေရစိုစြတ္ေန ေသာေယာက်္ား၏လက္မွခဲဖြယ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ေဘာဇဥ္ကိုျဖစ္ေစ၊မိမိလက္ျဖင့္ခံယူ၍ခဲစားအ့ံ၊ထိုဘိကၡဳနီ လည္း လြန္က်ဴးလွ်င္ လြန္က်ဴးျခင္းသင့္ေရာက္အပ္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္ အာပတ္သင့္၏။
၆။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ အရွင္မ``ဤေယာက်္ားသည္ကိေလသာမိုးေရစိုေနသည္လည္းျဖစ္ေစ၊မစိုဘဲလည္းရွိေစ အရွင္မမွာကိေလသာမိုးေရစိုမေနလွ်င္သူဘာတတ္နိုင္မွာလည္း၊တိုက္တြန္းပါရဲ့၊ဤေယာက်္ားေပးသမွ်ခဲဖြယ္ေဘာစဥ္ကိုမိမိလက္ျဖင့္ခံယူ၍ခဲ-စားပါ ဟုေျပာဆိုတိုက္တြန္းအ့ံ၊ထိုဘိကၡဳနီ လည္း လြန္က်ဴးလွ်င္ လြန္က်ဴးျခင္းသင့္ေရာက္အပ္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္ အာပတ္သင့္၏။
၇။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ စိတ္ဆိုးသည္ စိတ္မခ်မ္းသာသည္ျဖစ္၍ ဘုရားကိုလည္းစြန္႔၏၊သံဃာကိုလည္းစြန္႔၏၊ သိကၡပုဒ္ကိုလည္းစြန္႔၏၊သာကီ၀င္မင္းသားဘုရား၏သမီးဆိုသူတို႔သာသမဏီမတဲ့လား၊မေကာင္းမႈမွရွက္တတ္-ျပဳအပ္ေလသလား/မျပဳအပ္ေလသလားဟု စဥ္းစားတတ္-သိကၡာ (၃) ပါးကို လိုလားတတ္ကုန္ေသာ အျခားသာမဏိမတို႔လည္းရွိၾကပါေသး၏။ ထိုသူတို႔အထံ၌ျမတ္ေသာအက်င့္ကို
က်င့္ေတာ့မည္။ ဤသို႔ေျပာဆိုအံ့၊ထိုဘိကၡဳနီ ကိုျမင္ကုန္၊ၾကားကုန္ေသာ ဘိကၡဳနီ တို႔က ဤသို႔မေျပာရန္တားျမစ္၍ အရွင္မ သာသနာေတာ္၌ေမြ႔ေလ်ာပါ၊တရားေတာ္ကိုေကာင္းစြာေစာထားအပ္ပါၿပီ၊
ေကာင္းမွန္စြာဒုကၡအဆံုးကိုၿပဳဖို႔ရာျမတ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္ပါဟု ေျပာဆိုရမည္။ အျခားဘိကၡဳနီ ကဤသို႔ေျပာဆိုအပ္ပါလ်က္ ထိုေရွးနည္းအတိုင္းပင္ (သူ႔အေျပာကိုမေလ်ာ့ဘဲ)ခ်ီးေျမွာက္အံ့၊ထိုဘိကၡဳနီ ကို အျခား ဘိကၡဳနီက ထိုအေျပာကိုစြန္႔လႊတ္ဖို႔ရန္ (၃) ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ဥတ္ကမၼ၀ါစာျဖင့္ေျပာဆိုထိုက္၏။ (၃) ႀကိမ္ တိုင္ ေအာင္ ဥတ္ကမၼ၀ါစာျဖင့္ဆိုဆံုးမ၍မၿပီးခင္ ထိုအေျပာကို စြန္႔လွ်င္ေကာင္းေသး၏။ ေျပာဆိုဆံုးမ ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္မစြန္႔လွ်င္က ယာ၀တတိယကမည္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္ အာပတ္သင့္၏။
၈။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ အဓိကရုဏ္း(အမႈ)တစ္ခုခု၌ရံႈးသျဖင့္ စိတ္လည္းဆိုး စိတ္လည္းမခ်မ္းသာရကား
ဘိကၡဳနီမေတြဆႏၵဂတိလိုက္ၾကတယ္။ စသည္ျဖင့္ရန္ေတြ႔အံ့၊ထိုဘိကၡဳနီ ကိုအျခား ဘိကၡဳနီ တို႔က ရန္မေတြ႔ဖို႔ရန္ေျပာရမည္။ ထိုသို႔ေျပာဆိုဆံုးမပါလ်က္ သူ၏ရန္ေတြ႔မႈေျပာဆိုမႈကို ေရွးအတိုင္း(အေလ်ာ့ဘဲ)ခ်ီးေျမွာက္ထားအံ့၊ထိုဘိကၡဳနီကိုအျခား ဘိကၡဳနီ တို႔ကထိုအေျပာကိုစြန္႔ဖို႔ရာ(၃) ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ဥတ္ကမၼ၀ါ စာျဖင့္ေျပာဆိုဆံုးမရမည္။ (၃) ႀကိမ္ တိုင္ တိုင္ဆံုးမစဥ္ ထိုအေျပာကို စြန္႔လွ်င္ေကာင္းေသး၏။ ေျပာဆိုဆံုးမ ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္မစြန္႔လွ်င္က ယာ၀တတိယကမည္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္ အာပတ္သင့္၏။
၉။ ဘိကၡဳနီအမ်ားတို႔သည္ပင္ လူတို႔ႏွင့္ေရာေရာေႏွာေႏွာေနၾကကုန္၏။ယုတ္မာေသာအက်င့္-မေကာင္းသတင္းေက်ာ္ေစာျခင္း၊မေကာင္းေသာအသက္ေမြးျခင္းရွိၾကကုန္၏။ဘိကၡဳနီသံဃာကို ညွင္းဆဲတတ္ၾကကုန္၏။ အခ်င္းခ်င္း၏အျပစ္ကိုလည္းဖံုးထားတတ္ၾကကုန္၏။ ထိုဘိကၡဳနီ ကိုျမင္ကုန္၊ၾကားကုန္ေသာ ဘိကၡဳနီ တို႔က ညီးတို လူတို႔ႏွင့္ေရာေရာေႏွာေႏွာ မေနၾကပါႏွင့္ စသည္ျဖင့္ေျပာဆိုဆံုးမ၍
ညီးတို႔ လူတို႔ႏွင့္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနၾကပါ။ ညီးတို႔၏ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနျခင္းကိုသာဘိကၡဳနီ သံဃာက
ခ်ီးမြမ္းပါသည္ ဟုေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆိုရမည္။ ထိုသို႔ေျပာဆိုပါလ်က္သူတို႔၏ထိုအက်င့္ကို ေရွးအတိုင္းပင္(အေလ်ာ့ဘဲ)ခ်ီးေျမွာက္ေနၾကေသးအံ့၊ထိုဘိကၡဳနီကိုအျခား ဘိကၡဳနီ တို႔ကထိုအေျပာကိုစြန္႔ဖို႔ရာ(၃) ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ဥတ္ကမၼ၀ါ စာျဖင့္ေျပာဆိုဆံုးမရမည္။ (၃) ႀကိမ္ တိုင္ တိုင္ဆံုးမစဥ္ ထိုအေျပာကို စြန္႔လွ်င္ေကာင္းေသး၏။ ေျပာဆိုဆံုးမ ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္မစြန္႔လွ်င္က ယာ၀တတိယကမည္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္ အာပတ္သင့္၏။
၁၀။ အၾကင္ဘိကၡဳနီသည္ ဤသို႔ေျပာဆိုအ့့ံ (အဘယ္သို႔ေျပာဆိုသနည္း) အရွင္မတို႔သင္တို႔သည္
လူ၀တ္ေၾကာင္ မိန္းမတို႔ႏွင့္သာေရာေႏွာ၍ေနၾကပါ၊အသီးသီးခြဲခြာ၍မေနၾကပါႏွင့္၊သံဃာထဲမ်ာဒီလိုအက်င့္
ဒီလိုေက်ာ္ေစာသံဒီလိုအသက္ေမြးမႈရွိၾကကုန္ေသာဘိကၡဳနီသံဃာကိုညွည္းဆဲတတ္ၾက၊အခ်င္းခ်င္း၏ အျပစ္ကိုလည္းဖံုးထားတတ္ၾကကုန္ေသာ(သင္တို႔အျပင္) အျခားဘိကၡဳနီေတြရွိၾကပါေသးသည္။ ထိုဘိကၡဳနီ ေတြကိုလည္း သံဃာကဘာကိုမွမေျပာပါ၊သင္တို႔ကိုသာသံဃာေအာက္တန္းစားေတြဟု အမွတ္ ထားျခင္း
ငါတို႔ေျပာေရာဘာတတ္နိုင္မွာလည္း၊ဟုနိုင္ထက္စီးနင္းသိျခင္း၊သင္တို႔ဒအျပစ္ကိုမွသည္းမခံနိုင္ျခင္း၊သူတို႔စကားသာေအာင္နိုင္၏ဟုမွတ္ယူရေလာက္ေအာင္သူတို႔ကအားရွိျခင္း၊သင္တို႔က(ဘက္သား)အင္းအား နည္းပါးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဘဂိနိေယာ သံသ႒ ၀ိဟႏိၱ စသည္ျဖင့္တားျမစ္ျခင္းျဖစ္သည္ ဟုေျပာဆိုအ့ံ ထို ဘိကၡဳနီကိုအျခား ဘိကၡဳနီ တို႔ကဤသို႔အေျပာကိုစြန္႔ဖို႔ရာ(၃) ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ဥတ္ကမၼ၀ါ စာျဖင့္ေျပာ ဆိုဆံုးမရမည္။ (၃) ႀကိမ္ တိုင္ တိုင္ဆံုးမစဥ္ ထိုအေျပာကို စြန္႔လွ်င္ေကာင္းေသး၏။ ေျပာဆိုဆံုးမ ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္မစြန္႔လွ်င္က ယာ၀တတိယကမည္ေသာ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သံဃာဒိေသသ္ အာပတ္သင့္၏။
No comments:
Post a Comment