က်မ စံုေထာက္ဦးစံရွား။

က်မ အျပင္လူနာဌာနမွာ တာ၀န္က်ေနစဥ္ အလုပ္၀င္ၿပီး တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာ တီဘီေရာဂါ ကူး ဆက္ခံရၿပီး အဆုတ္ထဲ ေရ၀င္ တဲ့ေရာဂါျဖစ္ ပါတယ္။၊ တီဘီေဆးေတြရဲ့ဒါဏ္ (ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳူး side effects ) ေတြ က်မ မခံနိုင္တာေၾကာင့္ ေဆးခြင့္ (လုပ္သက္ခြင့္မရွိေသးတာေၾကာင့္) ယူၿပီး မိဘ မ်ားရွိရာ ရန္ကုန္ကိုျပန္ခဲ့ ပါတယ္။ ခြင့္တစ္လျပည့္ခ်ိန္မွာ အဆုတ္ထဲကအရည္ေတြ ေပ်ာက္သြား တာမို႔ အလုပ္ျပန္ ၀င္ဖို႔ျပန္ လာခဲ့ပါတယ္။ က်မ ရဲ့ေရာဂါ အေျခအေနေၾကာင့္ အျပင္လူနာဌာနမွာ တာ၀န္မခ် ထားေတာ့ပဲ ေသြးဘဏ္မွာ တာ၀န္ခ် ထားျခင္း ခံရပါတယ္။

ေသြးဘဏ္က ေရာဂါေဗဒဌာနရဲ့ လက္ေအာက္ကဌာနခြဲေလးပါ။ က်န္တဲ့ဌာနခြဲေတြက ဓါတ္ခြဲခန္း ပါ။ ဓါတ္ခြဲခန္းမွာ ေသြးဥနီ၊ ေသြးဥျဖဴနဲ႔ ေသြးဥမႊားေတြ စစ္ေဆးတဲ့ Hematology section,ေသြး၊ဆီး၊စတဲ့ ကိုယ္ထဲက အရည္အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲမွာရွိတဲ့ ဓါတ္ေတြကို စစ္ေဆးတဲ့Biochemistry section, ကိုယ္ထဲက ထြက္ လာတဲ့ ဆီး၊၀မ္း၊စတာေတြမွာရွိတဲ့ေရာဂါပိုးေတြကိုစစ္ေဆးတဲ့Parasitology section, ကိုယ္ခႏၶာထဲမွာ ကင္ဆာ စသည္ ေရာဂါမ်ား ရွိမရွိစစ္ေဆးတဲ့Histopatholgy section ဆိုၿပီး ခြဲျခား ထားပါတယ္။

ေရာဂါေဗဒဌာနရဲ့ ဌာနမွဴးက ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္မႀကီးပါ။ သူ႔ေအာက္မွာ ဓါတ္ခြဲခန္းမွဴး ၂ ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဓါတ္ခြဲခန္းမွဴးေတြက တကၠသိုလ္က ဘြဲ႔ရေတြပါ။ သူတို႔ေအာက္မွာေတာ့ ဓါတ္ခြဲခန္း တက္နစ္ရွင္ (technician) အဆင့္ ၁၊ ေနာက္ အဆင့္၂ ၊ ေအာက္ဆံုးမွာ ဓါတ္ခြဲခန္းအကူဆိုၿပီးရွိပါတယ္။ ဓါတ္ခြဲခန္းမွဴး ၂ ေယာက္က ဓါတ္ခြဲခန္းတက္နစ္ရွင္ေတြရဲ့ စစ္ေဆး မႈေတြကို လိုအပ္သလို ျပန္လည္ စစ္ေဆးရတဲ့အျပင္ ဓါတ္ခြဲခန္းတက္နစ္ရွင္ (technician) အဆင့္၂ ေက်ာင္းသားေတြကို သင္ၾကား ပို႔ခ်ရ ပါတယ္။ ဓါတ္ခြဲခန္း တက္နစ္ရွင္ (technician) အဆင့္၂ က တစ္ႏွစ္သင္တန္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ကို သင္တန္းသား ၁၀ ေယာက္ သင္ၾကားပို႔ခ်ပါတယ္။

ဓါတ္ခြဲခန္းမွဴး ၂ ေယာက္အနက္တစ္ဦးက လူပ်ိဳျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တစ္ဦးကအပ်ိဳျဖစ္ပါတယ္။ ဓါတ္ခြဲခန္းမွဴး ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းနဲ႔ က်မ တီဗီ မျဖစ္ခင္ကပင္ ခင္မင္ၾကပါတယ္။ က်မ ေတာင္ႀကီးျပန္ ေရာက္ေတာ့ သူမရဲ့ အိမ္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဓါတ္ခြဲခန္းဖြင့္ထားၿပီးက်မကိုလည္း သူမ ဓါတ္ခြဲခန္းနဲ႔တြဲၿပီးဖြင့္ထားတဲ့ အျပင္ေဆးခန္းမွာ ဆရာ၀န္အျဖစ္တာ၀န္ယူဖို႔ကမ္းလွမ္းလာပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ ညေနပိုင္းဆို လူ သိပ္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ မနက္ဖက္မွာသာ ေစ်းလာေရာင္းသူေတြ၊ အလုပ္အကိုင္နဲ႔လာၾကသူေတြနဲ႔ စည္းကား တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အျပင္ ေဆးခန္းေတြမွာ လူနာသိပ္မရွိပါဘူး။ ဘဲဥမကြဲတဲ့ ရက္ေတြသာမ်ားပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က လက္ေထာက္ဆရာ၀န္ လစာ ၄၅၀ က်ပ္နဲ႔ ဆို လူတစ္ေယာက္စာ စားေလာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စပ္စံထြန္းေဆးရံုက လူလြတ္ဆရာ၀န္ေတြ ဘယ္သူမွေဆးခန္းမဖြင့္ၾကပါဘူး။ အိမ္ေထာင္သယ္ ႏွစ္ဦး သာ ေဆးခန္း ဖြင့္ပါတယ္။ က်မအေနနဲ႔လည္း စီးပြါးေရးေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ သူမကိုလည္းကူညီရင္း၊ သူမအိမ္မွာ အပ်င္းေျပ အားလူးဖုတ္ရ ေအာင္ သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။ က်မ တီဗီေရာဂါရထားတာေၾကာင့္ ေမေမလည္း က်မကို ခ်က္ျပဳပ္ေကၽြးေမြးဖို႔ လိုက္လာပါတယ္။

ယခင္က ဆရာ၀န္အိမ္ခန္းေတြမလံုေလာက္လို႔ က်မနဲ႔ က်န္အပ်ိဳဆရာ၀န္ ေဒၚခင္ႏွင္းကို သူနာျပဳ ေဆာင္ မွာပဲေနေစပါတယ္။ အခု ေမေမနဲ႔အတူ ေဆးရံု၀င္းထဲက ဆရာ၀န္အခန္းရလို႔ အဲ့ဒီ မွာ ေျပာင္းေန ခဲ့ပါ တယ္။ အေဖကလည္း ေတာင္ႀကီး ၿမိဳ႔ရဲ့အေအးထဲမွာ ဘက္စ္ကားေစာင့္ရင္း အေအးမိမွာ စိုးလို႔ သူ႔ကားနဲ႔ဆင္တူ (က်မ ကားတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ သူ ရန္ကုန္က ကားအပိုပစၥည္း ပို႔ေပးနိုင္ေအာင္လို႔) morris minor ကားတစ္စီး ၀ယ္ ေပးလိုက္ ပါတယ္။ ညေနေဆးရံုကျပန္လာၿပီး ေရမိုးခ်ိဳး၊ထမင္းစား ေသာက္ၿပီး ေမေမနဲ႔ႏွစ္ေယာက္သား၊ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းရဲ့ အိမ္ကို (ေဆးခန္းက အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ ဖြင့္ ထားပါတယ္) ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေသြးဘဏ္မွာဘာမွ ထူးထူးေထြေထြ လုပ္စရာမရွိပါဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က လွ်ပ္စစ္မီးကလည္း ၂၄ နာရီ မရတာေၾကာင့္ ေဆးရံုမွာ ရွိတဲ့ generater နဲ႔ လယ္တဲ့ ေသြးသိမ္းတဲ့ အထူးေရခဲေသတၱာ(အျမဲတန္း ၄ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ရွိေအာင္လုပ္ထားေသာ) ထဲမွာ ခြဲစိပ္မဲ့ လူနာနဲ႔ ေသြးလိုအပ္တဲ့ ေရာဂါသယ္ေတြ အတြက္ လာလွဴထားတဲ့ လူနာရွင္ေတြရဲ့ေသြးေတြကို သာထားနိုင္ပါတယ္။

က်မအေနနဲ႔ ေသြးလွဴရွင္ေတြ ေသြးလွဴဖို႔ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ျပည့္မျပည့္စမ္းသပ္ျခင္း၊ အျခားေသာ ေသြးမွတစ္ဆင့္ကူးဆက္နိုင္တဲ့ ေရာဂါမ်ားရွိမရွိေမးျမန္းစစ္ေဆးျခင္း၊ ေလာက္သာလုပ္ေပးရတဲ့ အတြက္ နလံထ အနားယူရာဌာနျဖစ္ပါတယ္။

 

ကၽြန္ဇာတာပါတယ္ လို႔ေျပာရမလား မသိ၊ က်မက အားအား မေနတတ္ဘူး။ တစ္ခုခုလုပ္ေနရမွ။ ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းကို ငါ့ကို နင္တို႔ လုပ္တဲ့ ေသြးစစ္တာေတြျပေပးပါလား။ ငါတို႔ ေဆးေက်ာင္းမွာ အေျခခံ ေသြးစစ္ တာေတြသင္ခဲ့ရတယ္ဆိုေတာ့ ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းက အဆင္သင့္ပဲ။ အဆင့္၂ ေက်ာင္းသားေတြ သင္တန္းၿပီးလို႔ျပန္သြား ၾကၿပီ၊သူတို႔ရဲ့ ဓါတ္ခြဲခန္းမွန္ဘီလူး (microscope) ေတြေတာင္ မသိမ္းရေသးဘူး။ အမကို တစ္ခု ေပးထားမယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ အမ ေလ့လာ ေပါ့ဆိုၿပီး၊ microscope ထည့္ထားတဲ့ သစ္သားဘူး တစ္ခုကို ဖြင့္ လိုက္ေတာ့ ဘူးထဲမွာ microscope မရွိပါဘူး။ microscope တစ္ခုခ်င္းကို ဘူးနဲ႔ထဲ့ၿပီး အျပင္ကဘူးကို ေသာ့နဲ႔ ပိတ္ထားပါတယ္။ ဒီဘူးက microscope ကိုယူသြားၿပီး ျပန္ ေသာ့ပိတ္ထားလို႔ အထဲမွာ ဘယ္ အခ်ိန္ထဲက microscope ေပ်ာက္ေနတယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး။ ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းလည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူ သြား ပါတယ္။ microscope အားလံုးကို သူမကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုး ထုတ္ထားတာမို႔ သူမ တာ၀န္ပါ။

က်မတို႔လည္းေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္မႀကီးကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းတိုင္တန္းဖို႔သြားေတာ့ ဆရာမႀကီး အိမ္ျပန္ သြားၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မွပဲ က်မနဲ႔ အတူတူ ဆရာမႀကီးကိုသြားေရာက္တိုင္ၾကား ၾက ပါတယ္။ အံ့ၾသစြာ ဆရာမႀကီးရဲ့ မ်က္ႏွာက တစ္မ်ိဳးပဲ၊ စိတ္မ၀င္စားသလိုလို၊ တကယ္ကသူ႔မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။

အဲ့ဒီအခ်ိန္က ပုဒ္မ ၆၁ (ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းအလြဲသံုးစားမႈ) နဲ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေထာင္ က်တာ ေၾကာင့္ အလြန္ေခတ္စားေနတဲ့ ပုဒ္မ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မလည္း စိတ္မပူနဲ႔ ငါစဥ္းစားလိုက္အံုးမယ္လို႔ အား ေပးပါတယ္။ က်မ စဥ္းစားမိတာက microscope အသံုးျပဳတတ္ သူက ဓါတ္ခြဲခန္းကၽြမ္းက်င္ သူေတြပဲ ရွိ တယ္။ အဲ့ဒီသံုးတတ္သူေတြထဲမွာ ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ ဓါတ္ခြဲခန္းမဖြင့္ဘူး၊ ဖြင့္မယ္လို႔ ရည္ရြယ္တဲ့သူလည္းမရွိဘူး။ မသံုးရင္ ဘာအတြက္ခိုးတာလဲ၊ ေရာင္းစားဖို႔ပဲျဖစ္မယ္။ ေရာင္းစားရင္ ေတာင္ႀကီး၊ ေစ်းႀကီး တစ္ခု ပဲရွိတယ္။ ေစ်းမွာေတာင္ ေဆးခန္းေတြ၊ ဓါတ္ခြဲခန္းေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိမဲ့ ေဆးေရာင္း သူေတြပဲ ရွိတယ္လို႔စဥ္းစားမိတာနဲ႔ က်မ ေဆးခန္း အတြက္ေဆး ၀ယ္ေနက် ကိုဟာရွင္ ဆီ ေျပးရပါတယ္။(အဲ့ဒီအခ်ိန္က အျပင္ေဆးခန္းေတြ ယိုးဒယားက ေမွာင္ခို၀င္တဲ့ ေဆးကိုပဲ အသံုး ျပဳရတာမို႔ အတု မပါ ေစ ရန္ ေဆးေရာင္းတဲ့သူကိုမိတ္ဖြဲ႔ထားရပါတယ္)။ ကိုဟာရွင္ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပၿပီး၊ ေဆးရံုက ေပ်ာက္သြားတဲ့ microscope ပံုသ႑န္နဲ႔ အမ်ိဳးအစားေပးၿပီး ၀ယ္ခ်င္လို႔ စံုစမ္းတဲ့ အေနနဲ႔ စံုစမ္း ခိုင္းပါတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ကိုဟာရွင္က ေနာက္ေန႔ မွာသတင္းလာပို႔ပါတယ္။ သူတို႔ေတာင္ႀကီးေစ်း ထဲက ဦး- ဆီမွာရွိေၾကာင္း ၀ယ္မယ္ဆိုရင္ျပ မယ္ဆိုတာ သိရတာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ေရာဂါေဗဒ ဆရာ ၀န္ မႀကီးရဲ့ အိမ္ကို အေျပးေလး သြားေရာက္သတင္းပို႔ၾကပါတယ္။

ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္မႀကီးက ေတာင္ႀကီးေရာက္တာၾကာပါၿပီး ေတာင္ႀကီးေစာ္ဘြားသားနဲ႔ အိမ္ ေထာင္က်ၿပီးသားသမီးေတြေတာင္ ထြန္းကားေနပါၿပီ။ ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္မႀကီးရဲ့ အမ်ိဳးသားလည္း ရဲအဖြဲ႔နဲ႔ ေစ်းထဲက ဦး- ဆိုင္ကိုသြားရွာေတာ့ေပ်ာက္ေနတဲ့microscope ကို လက္ရဖမ္းဆီးမိပါတယ္။ ေဆးရံုက သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမား ဦးရခိုင္က ေရာင္းဖို႔ေပးထားတာလို႔ ထြက္ဆိုပါတယ္။ ဦးရခိုင္ကို ဖမ္း ေတာ့ သူ႔ဖခင္ရခိုင္မွာအသဲအသန္ေနမေကာင္းေနေၾကာင္း သံႀကိဳးရတာေၾကာင့္အေရးေပၚလိုက္သြားဖို႔ စရိတ္ လို လို႔ ခိုးမိပါ တယ္လို႔ အစစ္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးရခိုင္အေနနဲ႔ ဓါတ္ခြဲခန္းထဲမွာဘူးနဲ႔သိမ္း ထားတဲ့ microscope ရွိတယ္ဆိုတာ၊ ေရာင္းစားလို႔ရတယ္ ဆိုတာ၊ ေသာ့ပိတ္ထားတဲ့ဘူးဖြင့္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ ပါ ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဦးရခိုင္က သူ႔ဘာသာ လုပ္တာပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးပါတယ္။ ေရာဂါေဗဒ ဆရာ၀န္ႀကီးကိုေတြ႔ခ်င္ေၾကာင္းေျပာေပမဲ့ ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္ႀကီး လံုး၀သြား မေတြ႔ပါဘူး။ ဦးရခိုင္ကို ရိုးသားလို႔ ေရာဂါေဗဒ ဆရာ၀န္ႀကီး က ဦးရခိုင္အားတဲ့အခ်ိန္ ဓါတ္ခြဲခန္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္နိုင္ေအာင္လို႔ ေသာ့ အပို တစ္ေခ်ာင္း ေတာင္ ေပးထားခဲ့တာတဲ့။ အခုလို ယံုၾကည္မႈ ကို အလြဲသံုးစား အလုပ္ခံရတာမို႔ မေတြ႔ခ်င္ ေတာ့လို႔ သြားမေတြ႔တာလို႔ သိရပါတယ္။

          တကယ့္အျဖစ္က ဓါတ္ခြဲခန္းမွာ ဓါတ္ခြဲခန္းတက္နစ္ရွင္ (technician) အဆင့္၁ လူပ်ိဳသိုးႀကီး တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အသက္က ၄၀ ေက်ာ္။ ေဆြမရွိမ်ိဳးမရွိ တစ္ေယာက္ထဲေနပါတယ္။ တခါတရံ ဓါတ္ခြဲခန္းကpressure cooker ထဲ ငါးေတြထဲ့ ေပါင္းစားလို႔ ဓါတ္ခြဲခန္း တစ္ခုလံုးနံေအာင္ လုပ္တတ္ပါ တယ္။ ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္ႀကီးက ဦးရခိုင္ကို ရိုးသားလို႔ favour ေပးသလို လူပ်ိဳသိုးႀကီးကိုလည္း အသနား ပိုၿပီး သူလုပ္တာေတြကို မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္ေနပါတယ္။ လူပ်ိဳသိုးႀကီးက က်မသူငယ္ခ်င္း ေဒၚတင္ျမတ္ ၀င္းကို စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းက အထိုက္အေလ်ာက္ခ်မ္းသာတယ္။ ေဆးပညာ ၀ါသနာ ပါတယ္။ အသက္ ၃၀ ၀န္းက်င္ ကိုယ္ေန ဟန္ထားေရာ၊ ရုပ္ရည္ပါေခ်ာေမာ လွပ တယ္။ လူပ်ိဳသိုးႀကီးက အို တဲ့အျပင္ ခ်စ္ခင္စရာ ဘာတစ္ကြက္မွမရွိဘူး။ အရက္ကလည္း ေသာက္တတ္ ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ေဒၚတင္ျမတ္ ၀င္းစိတ္မ၀င္စားတာမဆန္းပါဘူး။ ဒါကို သူကမေၾကနပ္ဘူး။ ဦးရခိုင္ ေငြေရး ေၾကးေရး ျပႆနာျဖစ္ေတာ့ လူပ်ိဳသိုးႀကီးကို တိုင္ပင္ တယ္။ အဲ့ဒီမွာ သူက ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းဒုကၡေရာက္မဲ့ အၾကံ အစည္ကို ဦးရခိုင္ကိုေပးတယ္။ သူ ည ဂ်ဴတီက်တဲ့ညမွာ Microscope ဘူးေသာ့ ကို ဖြင့္ၿပီး ဦးရခိုင္ကို ေစ်းမွာေရာင္းဖို႔ေပးလိုက္ၿပီး၊ ေရာဂါေဗဒ ဆရာ၀န္ႀကီးကို ေဒၚတင္ျမတ္၀င္းခိုးၿပီး သူမအိမ္မွာ က်မနဲ႔အတူေဆးခန္းနဲ႔ ဓါတ္ခြဲ ခန္းဖြင့္ ထားတယ္လို႔ တိုင္းထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္က်မတို႔ Microscope ေပ်ာက္ေၾကာင္း သြားတိုင္ေတာ့ ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္ႀကီး မ်က္ႏွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာကိုး။ သူ႔ရင္ထဲမွာေတာ့ နင္တို႔ ဘာသာခိုးၿပီး၊ ငါ့လာတိုင္တယ္ေပါ့။

    ဦးရခိုင္ကေတာ့ ေထာင္က်သြားပါတယ္။ လူပ်ိဳသိုးႀကီးကေတာ့ အရင္အတိုင္း ဓါတ္ခြဲခန္းမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေရာဂါေဗဒဆရာ၀န္ႀကီးရဲ့ favour ေပးမႈမရေတာ့တာေၾကာင့္ ငါးေပါင္းတာေတြေတာ့ မလုပ္ ေတာ့ ပါဘူး။ ေနာက္၂ ႏွစ္ေလာက္မွာ သူ႔ဇာတိရွိရာ အညာကို အျပန္ ရထားေပၚ ကျပဳတ္က်ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။

သူမ်ားကိုဒုကၡေရာက္ေအာင္ၾကံစည္ခဲ့လို႔ သူဒုကၡေရာက္တာလား?