ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႏွင့္ စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူ ရွာေဖြျခင္း

တစ္ရံေရာအခါ (သကၠရာဇ္အားျဖင့္ တစ္ေထာင္ျပည့္ႏွစ္တြင္) ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ မန္းစက္ေတာ္ရာ ႏွစ္ဆူကို
ရွာေဖြရန္ သာလြန္မင္းၾကီးထံ စာသြင္းၾက၏။...
မင္းၾကီးလည္း သေဘာက်သျဖင့္ စက္ေတာ္ရာ အရွာထြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။။
အနတၱ ဓဇ ဆရာေတာ္၊ အရိယာလကၤာရဆရာေတာ္၊
တိေလာကာ လကၤာရ ဆရာေတာ္တို ့လည္း အေဖာ္ပါၾက၏။ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္မွ မင္းဘူးသို ့ၾကြကာ တစ္ေတာ၀င္ တစ္ေတာင္ထြက္ သက္တံု တက္တံု ရွာေဖြေတာ္မူၾက၏။
ရက္လည္း အတန္ၾကာေလျပီ။

စက္ေတာ္ရာအနီး မရွက္ရြာတြင္ ေခတၱ
နားေနတည္းခိုေတာ္မူရာ တစ္ညတြင္
ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ အိပ္မက္ျမင္မက္ေတာ္မူသည္။ အိပ္မက္ထဲ၌ လူတစ္ေယာက္သည္
ေခြးနက္ၾကီးတစ္ေကာင္ႏွင့္အတူ ဆရာေတာ္ထံလာ၍ -

"ဘုန္းၾကီးတို ့လာၾကသည္မွာ အႏၱရာယ္ၾကီးလွသည္။
ေတာနက္၍ သားရဲတိရစၧာန္ ထူေျပာသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ၾကြလာခ်င္ရသနည္း" ဟု ေမး၍
ေရွးမင္းတို ့ သြားေရာက္ပူေဇာ္ေလ့ရွိေသာ စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူရွိေၾကာင္း စာေဟာင္းစာတမ္းရွိ၍ ရွာေဖြရန္လာေၾကာင္း မိန္ ့ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ဒါယကာက -

"ဤသို ့ဆိုေသာ္ ေခြးနက္ၾကီး၀င္ရာ ေတာသို ့လိုက္လွ်င္
ေတြ ့ရပါလိမ့္မည္" ဟု ေလွ်ာက္သည္တြင္ ႏိုးေတာ္မူ၏။ အိပ္မက္အေၾကာင္း အေဖာ္သံုးပါးအား ေျပာျပရာ
ဗာရာဏသီျပည္ သာသနာ ညိႈးႏြမ္းခ်ိန္တြင္ ၀ိသၾကံဳနတ္သားက ေခြးနက္ေယာင္ေဆာင္၍
ညႊန္ျပသည္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူၾကလ်က္
ေနာက္တစ္ေန ့နံနက္ ဆက္လက္ရွာၾက၏။

အိပ္မက္၌ ျမင္ရသည့္အတိုင္း ေခြးနက္ၾကီးတစ္ေကာင္သည္ စက္ေတာ္ရာရွိေသာ ေနရာသို ့ ေရွ့ကသြားသည္ကို
ေတြ ့လွ်င္ ေနာက္ကလိုက္ၾကသည္။ စက္ေတာ္ရာေနရာ၌ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။
ဆရာေတာ္တို ့လည္း မန္းေခ်ာင္းနဖူးတြင္ အေရာက္၊ နတ္ဘီလူးတစ္ေယာက္က ကိုယ္ထင္ရွားထြက္လာျပီးလွ်င္ ေမးျမန္းေျပာဆိုျပီး၍ စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူကို လိုက္လံ ညႊန္ျပေလသည္။

ဆရာေတာ္တို ့လည္း ေတာင္ေပၚတြင္ က်ိန္းစက္ၾက၏။ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္က
ပ႒ာန္းေဒသနာ ရြတ္ဖတ္ရာ နတ္မ်ား တရားနာလာၾကသည္။
အနီးရွိ နတ္ၾကီးအား "သင္အသူနည္း" ဟု ေမးရာ
"ေသာတာပန္ နတ္ၾကီးပါ" ဟုေလွ်ာက္၏။
"ဘုရားရွင္ကို မွီသေလာ" ဟု ေမးရာ "မွီပါသည္" ဟု ဆုိ၍ -
"ငါရြတ္ေသာ ပ႒ာန္းသည္ ဘုရားေဟာႏွင့္ ညီညြတ္၏ေလာ" ဟု ေမးေတာ္မူသည္။
"ပုပ္လွေသာ ငါးပိကို ဖက္ႏွင့္ အထပ္ထပ္ထုပ္လွ်င္
အေပၚဆံုး ဖက္နံ ့ႏွင့္တူေပ၏" ဟု ေလွ်ာက္၍ -

"သင့္ကိုယ္သင္ ေသာတာပန္နတ္ ဆုိတျပီးကား
သင့္ႏႈတ္ထြက္ ယုတ္ညံ့လွ၏။
ငါရြတ္ေသာ ပ႒ာန္းသည္ ဘုရားေဟာႏွင့္ညီ၏။
ငါ့စကား မမွန္လွ်င္ ငါ့ဦးေခါင္းထက္ မိုးၾကိဳးစက္သြား ေရာက္ေစသတည္း" ဟု
အဓိ႒ာန္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ နတ္က -

"ကြ်ႏု္ပ္လည္း ေသာတာပန္ ဟုတ္ပါသည္။ ဘုန္းၾကီး ပ႒ာန္းေဒသနာလည္း ဘုရားေဟာႏွင့္ ညီပါ၏။
မဆုတ္မနစ္ အားထုတ္ေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္
ေလွ်ာက္မိပါသည္ကို ခြင့္လႊတ္ပါဘိ" ဟုေလွ်ာက္ျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။

ထို ့ေနာက္ စက္ေတာ္ရာကို ပံ့သုကူသကၤန္းျဖင့္
လႊမ္းအုပ္၍ "ငါသည္ ဘုရားျဖစ္မည္ ဧကန္မွန္လွ်င္
ဤသကၤန္း၌ ၁၀၈ ကြက္ စက္လကၡဏာ
ထင္ေစသတည္း"ဟု အဓိ႒ာန္၏။
သကၤန္းသည္ ၾကိဳးၾကာရုပ္ကဲ့သို ့ ကုန္းကြ၍ ထလာသည္ကို ျမင္ရသည္။ ၾကိဳးလည္း ၾကိဳးစား ၾကာလည္းၾကာဦးမည္ ဟု နိမိတ္ဖတ္ေတာ္မူ၏။ စက္ေတာ္ရာ ႏွစ္ဆူကို ခ်ည္မွ်င္ျဖင့္ တိုင္းတာ၍ ယူေဆာင္ခဲ့ျပီးလွ်င္ ဘုရာင္မင္းျမတ္အား ကိုးကြယ္ေစသည္။

ဓမၼာစရိယ ဦးေ႒းလႈိင္
((ရဟႏၱာႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား-
ေရႊဥမင္ႏွင့္ေတာင္ဖီလာပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ မွ)
ေကာက္ႏုတ္ ေ၀မွ်ပါသည္။)

ေမတၱာျဖင့္ စုစည္းေ၀မွ်သူ
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား
(www.infinitydhamma.com)