တန္ဖိုးထားရလူ႕ဘ၀၊ျဗဟၼာ့ျပည္ကအပ္ကိုခ်၊
ေျမကအပ္တစ္ျဖာ၊အပ္သြားျခင္းထိ၊ပမာသိ၊
ခဲဘိလူျဖစ္ပါ၊မႏုႆဘာေ၀ါ၊ဒုလႅေဘာ၊
မိန္႕ေဟာျမတ္ဗုဒၶ၊ဘုရားအဆူဆူ၊ပြင့္ေတာ္မူ၊
ရပ္ဟုလူ႕ျပည္ရြာ၊တန္ဖိုးထားရလူ႕ဘ၀၊
ရၾကသူမ်ားမွာ။
ဘာသာျခားအေမး။ ဦးေလးတို႕ဘုရားက လူအျဖစ္ကိုရခဲတယ္။ ရခဲတယ္နဲ႕ေဟာၾကားထားတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့လက္မခံနိုင္ပါဘူး။ လူအျဖစ္ရလြယ္တာကိုသိပၸံမဂၢဇင္းတစ္ခုမွာဖတ္လိုက္ရတာက
ကမၻာမွာ တစ္စကၠန္႕ကိုလူ ၅ ေယာက္ႏႈန္းနဲ႕ေမြးေနတယ္ဆိုဘဲ။ ဒီအဆိုအရ လူအျဖစ္ရခဲတယ္ ဆိုတာမဟုတ္နိုင္ဘူး။ တရုပ္ျပည္မွာဆိုရင္အိမ္ေထာင္စုတစ္စုကို ခေလးတစ္ေယာက္ဘဲ ေမြးခြင့္ ရတယ္တဲ့။ ကဲဘယ္လိုေျဖမလဲ။ (မွတ္ခ်က္ ယခုအခါ တရုပ္ျပည္၌ ခေလးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုေမြး ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။)
ေျဖ။ ဒါကေတာ့မင္းရဲ့ျခင္ေကာင္ဦးေႏွာက္ေလာက္နဲ႕ေတြးရင္ေတာ့ဟုတ္ေနသလိုဘဲေပါ့။ ေမြးလာတဲ့သူေတြရွိသလိုေသသြားတဲ့သူေတြလည္းရွိေနတယ္ဆိုတာထဲ့တြက္ရမယ္ေလ။
တစ္စကၠန္႕မွာ ၅ ေယာက္ေမြးသလို ၅ ေယာက္ေသေနမယ္ဆိုရင္ဘယ္လိုေတြးမွာလဲ။ ေနာက္ၿပီးလူအျဖစ္ရခဲတာကိုေမြးေသတာနဲ႕နိုင္းယွဥ္ရံုနဲ႕တင္မသိရေသးပါဘူး။ တိရစၦာန္ေတြနဲ႕အရည္အတြက္နဲ႕ယွဥ္ၾကည့္မွပိုၿပီးသိရတယ္။ ဥပမာျခေတာင္ဖို႕တစ္ခုဆိုရင္ ျခေကာင္ေရ မရည္မတြက္နိုင္ေအာင္မ်ားတယ္။ ျခင္၊ယင္၊ပုရြက္ဆိပ္၊ဒီအေကာင္ေလးမ်ိဳးနဲ႕ဘဲ နိုင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္
လူေတြဘယ္ေလာက္နည္းသြားတယ္ဆိုတာေပၚလြင္ေနၿပီ။
ဘာသာျခားအေမး။ ဒီလိုေတြးၾကည့္ေတာ့လည္းဟုတ္သားပဲ။
ေျဖ။ ဒါေပမဲ့ ဒို႕ဘုရားကလူအျဖစ္ရခဲပံုကို လူနဲ႕တိရစၦာန္ေမြးေသအ၀င္အထြက္ကိုသခၤ်ာနည္းနဲ႕တြက္ခ်က္
ၿပီးမဆံုးျဖတ္ပါဘူး။ ေမြးလာတဲ့လူတိုင္းကိုလဲလူလို႕မသတ္မွတ္ပါဘူး။
ဘာသာျခားအေမး။ ဒါျဖင့္ဘယ္လိုလူကိုလူလို႕သတ္မွတ္ရမွာလဲ။
ေျဖ။ ဒို႕ဘုရားကလူကိုအမ်ိဳးအစားေလးမ်ိဳးနဲ႕ခြဲျခားၿပီသတ္မွတ္တယ္။ အဲ့ဒီေလးမ်ိဳးက
၁။ လူ႕ငရဲသား။
၂။ လူ႕တိရစၦာန္။
၃။ လူ႕ျပိတၱာ။
၄။ လူ႕ပရမတၱ။
၁။ လူ႕ငရဲသား ဆိုတာ ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္လို႕မခြဲျခားတတ္။ ဒါန၊သီလလဲမရွိ၊ဘာ၀နာဆိုတာေ၀လာေ၀း။
ေမြးလာကထဲကဒုကၡနဲ႕စ၊ဒုကၡနဲ႕ဆံုးၿပီးလူ႕ေလာက ကထြက္သြားရသူမ်ား။
၂။ လူ႕တိရစၦာန္ဆိုတာ စားဖို႕ရွာမယ္။စားမယ္။အိပ္မယ္။ကာမဂုဏ္ခံစားမယ္။ ဒါပဲသိတယ္။ ဘာသာေရးနားမလည္၊နားလည္ဖို႕လဲမႀကိဳးစား၊မေလ့လာ၊ဒါနမသိ၊သီလမရွိ၊ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္မခြဲျခားတတ္၊ဒီလိုနဲ႕ပဲေသသြားတဲ့သူေတြ။
၃။ လူ႕ျပိတၱာဆိုတာ လူ႕ဘ၀ေတာ့ရလာပါရဲ့ေရာဂါေ၀ဒနာထူေျပာတဲ့အတြက္သူမ်ားတန္းတူမဟုတ္ပဲ
ခက္ခဲပင္းပန္းစြာရုန္းကန္ၿပီး အလ်င္မီေအာင္စားဖို႕၀တ္ဖို႕မနည္းၾကိဳးစားေနရတဲ့ဒုကၡေတြေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးကိုသတိမရနိုင္၊ဒါန၊သီလေတြမေဆာက္တည္နိုင္ပဲလူ႕ဘ၀ကစြန္႕ခြြါသြားရတဲ့သူေတြ။
၄။ လူ႕ပရမတၱဆိုတာမိရိုးဖာလာဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ပဲ၊ဗုဒၶကိုယံုၾကည္မႈသဒၶါနဲ႕ကိုးကြယ္တယ္။ ဒါနကိုပါရမီထိုက္ေအာင္ပညာနဲ႕လွဴတယ္။သီလေစာင့္ရမွာလည္းတစ္ပါးမွမကိ်ဳးေပါက္ေအာင္အသက္နဲ႕
လဲၿပီးေစာင့္တယ္။ ၀ိပႆနာတရားေတြကိုနားၾကားအားထုတ္ၿပီး၊ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္ကိုခြဲျခားသိသူကို ဆိုလိုတာျဖစ္ၿပီးဒီလိုဘ၀မ်ိဳးပိုင္ဆိုင္သူကိုမွလူလို႕သတ္မွတ္တာ။ ဒီစံႏႈန္းနဲ႕တိုင္းတာမယ္ဆိုရင္တစ္စကၠန္႕မွာ လူ ၅ ေယာက္ေမြးတာမေျပာနဲ႕၊တစ္ရာ၊တစ္ေထာင္ေမြးလာတဲ့အထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕လြယ္မလား။ ဒို႕ဘုရားေဟာအရေျပာရရင္ မင္းေတာင္လူထဲမပါဘူး။
ဘာသာျခား ဆက္မေမးနိုင္ပဲ၊ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားပါသည္။
လူ႕ဘ၀တန္းဖိုးသိၾကေသာပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ လူအမ်ားကို လူ႕ဘ၀ရလာတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း အတြင္းမွာ တန္ဖိုးရွိေအာင္ေနေစခ်င္ပါတယ္။ သူတို႕ကိုယ္တိုင္လည္းလူ႕ဘ၀ကိုႏွစ္သက္မက္ေမာၾက ပါတယ္။ လူ႕ဘ၀နဲ႕နတ္ဘ၀ ဘယ္ဘံုေရြးမလဲဆိုရင္လူ႕ဘ၀ေရြးပါမယ္တဲ့ ဘာလို႕လဲဆိုရင္ နတ္ဘ၀ဆိုတာ ကမဂုဏ္အာရံုေတြမ်ားလို႕ ပါရမီဆယ္ပါးျဖည့္က်င့္ဖို႕မလြယ္ပါဘူးတဲ့။
က်မ္းကိုး
ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ) သင္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီလား။ ႏွာ ၁၂။
