၃၁ သြယ္ဘံုရႈပ္နယ္ကို ဟုတ္တယ္လို႔မ်ားထင္မမွားႏွင့္
တရားႏွင့္သာဆင္ျခင္ပါဆို႔
ငါတို႔ေတဘံုျဖစ္ရပံုမွာ
ဇတ္ခံုမလြဲ၊မ်က္လွည့္ ပြဲသို႔
ေျပာင္းလဲခႏၶာ၊လွည့္လည္ကာျဖင့္
ကံသာေၾကာင္းရင္း သူဖန္ဆင္းလို႔
မျငင္းဆန္သာ ထက္ေအာက္ရြာတြင္
ခႏၶာထည္လဲ၊ရုပ္စံုခြဲလ်က္
ငရဲ အပါယ္၊သြက္သြက္လည္ခဲ့
ေအးဖြယ္သုခ ၊တယ္မရဘူး။
ဒုကၡႏွင့္သာခုတိုင္ၾကာေပါ့
ေနာင္ခါဘယ္ပံု၊ျဖစ္ရမည္ကို
မႈကုန္ေနာင္ေရးမသိေသး၍
ေအးေအးလံုးလံုး အခ်ိန္ျဖံဳန္းၿပီး၊ရီျပံဳးေမ့ကာ
စိတ္ထင္ရာကို၊ ဘာညာ ဘယ္ဟု၊တယ္မျပဳႏွင့္
ေသမႈေသေရးတယ္မေ၀းဘူး။
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေနာက္ေတာ္ပါေအာင္
ကိုယ္သာပိုင္မႈ၊ဥာဏ္စကၡဳျဖင့္
ႏူနယ္ပ်ိဳစဥ္၊မအိုခင္ကိုႀကိဳတင္သိမွ
ေကာင္းရာေသာ္။
No comments:
Post a Comment