ေတာ္လိုက္တဲ့မင္းၾကီး

မိလိႏၵမင္းနဲ႔အရွင္နာဂသိန္ တို႕ရဲ့ အေမးအေျဖ ေတြထဲက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္း တစ္ခုက း

အရွင္ဘုရား တၿပည့္ေတာ္တို႕ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဴျပဳလုပ္ျပီးလၽွင္ 

တျခားသူတို႕အားလည္းကုသိုလ္မၽွေ၀ၾကပါသည္ဘုရား၊ ထိုကုသိုလ္

အမၽွ အား သာဓုေခါသူမ်ားလည္း ကုသိုလ္ အမၽွ ရၾကသည္ဟု သိရပါသည္ ဘုရား။ ကုသိုလ္နည္းတူ အကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ျပီးလၽွင္ ေရာ အမၽွေ၀နိုင္ပါသလား အကုသိုလ္ေ၀စုေရာ ရပါသလား တဲ့၊

ဒီလိုမ်ိဳး တခါ မွ က်မ မေတြးဖူးခဲ့ပါ၊ 

အရွင္နာဂသိန္က မင္းၾကီး အကုသိုလ္ ကိုေ၀ရင္ဘယ္သူမွ သာဓု (ေကာင္းလိုက္တာလို႕ ၀မ္းသာအားရ) ေခါမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ျ႔ပီး ကုသိုလ္သေဘာက စြမ္းအားေကာင္းျပီး လက္ရက္တြင္းကေရနဲ႕တူတယ္၊ခတ္ယူလိုက္လို႔ ခဏတာေလ့်႔သြားေပမဲ့ မၾကာခင္ျပန္ျပည့္

သြားတာမို႔ အျခားသူေတြကိုေ၀လို႕ရတယ္။ အကုသိုလ္ကေတာ့ အားနည္းျပီးဆုတ္နစ္တဲ့သေဘာရွိတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ သဲကႏၱမွာက်တဲ့

ေရ ေပါက္လိုပဲ က်ရာေနရာမွာပဲ ေပ်ာက္သြားလို႕ တျခားသူကိုေ၀လို႕

မရဘူးတဲ့။ ေတာ္ပါေသးရဲ့ မသူေတာ္ေတြမ်ားတဲ့ ခုလိုေခတ္မွာ သူတို႕ေတြေ၀တဲ့ အကုသိုလ္ေတြ ပတ္၀န္က်င္မွာမရွိနိုင္လို႕ ၊